Hij is getrouwd met Isabella van Angoulême.
Zij zijn getrouwd op 24 augustus 1200 te Bordeaux, hij was toen 32 jaar oud.
Kind(eren):
Jan zonder Land (Engels: John Lackland; Frans: Jean sans Terre; 24 december 1167 - 18/19 oktober 1216) was koning van Engeland van 1199 tot 1216. Hij was de jongste zoon van Hendrik II en Eleonora van Aquitanië . Hij was zijn vaders favoriete zoon, maar aangezien hij de jongste was, ontving hij geen gebieden op het vasteland, wat zijn bijnaam verklaart. Na de dood van zijn broer Richard Leeuwenhart in 1199 volgde hij hem, overigens niet zonder slag of stoot, op.
Al voor zijn troonsbestijging had Jan een kwalijke naam opgebouwd als verrader en samenzweerder, soms met, soms tegen zijn oudere broers. In 1184 al betwistten Jan en Richard elkaar de erfopvolging van Aquitanië, wat leidde tot veel onderlinge onmin. In 1185 echter kreeg Jan het bestuur over Ierland, waar hij zich binnen zes maanden zo onpopulair wist te maken, dat hij het land moest verlaten.
Terwijl Richard Leeuwenhart bezig was met de Derde Kruistocht, deed Jan een poging de macht te grijpen, hoewel zijn broer hem verboden had Frankrijk te verlaten. Toen Richard uiteindelijk in 1194 terugkeerde vergaf hij Jan diens misstap. Deze episode is breed bekend geworden via de verhalen rond Robin Hood, waarin (niet geheel waarheidsgetrouw) Richard wordt afgeschilderd als de held en Jan als de slechterik.
In 1189 trouwde hij met Isabella, de dochter van de graaf van Gloucester. Zij kregen geen kinderen en kort voor of vlak na zijn troonsbestijging op 6 april 1199 liet hij het huwelijk nietig verklaren.
Aangezien Richard hem als opvolger had aangewezen, werd Jan in Engeland algemeen als koning geaccepteerd. De Franse gebieden (afgezien van Normandië) schoven echter een andere troonpretendent naar voren: Arthur van Bretagne, de zoon van Geoffrey, de derde zoon van Hendrik II. Dit leidde tot een oorlog, waaraan in mei 1200 een einde kwam met de Vrede van Goulet. Hierbij moest Jan wel een aantal veren laten op het vasteland. De rust was van korte duur want de Franse koning Filips II August hervatte samen met Arthur de strijd. Uiteindelijk ontdeed hij zich definitief van Arthur door hem in 1203 te wurgen. Jan slaagde er door alle twisten in vrijwel alle gebieden in Frankrijk kwijt te raken.
Inmiddels was hij in augustus 1200 hertrouwd met Isabella van Angouleme, die 20 jaar jonger was. Zij kregen vijf kinderen, waaronder zijn zoons Hendrik en Richard.
Hij haalde zich via belastingheffingen het ongenoegen op de hals van zijn baronnen en net als zijn vader kwam Jan stevig in botsing met de kerk. Dit laatste kwam door zijn afwijzing van Stephen Langton als aartsbisschop van Canterbury. Paus Innocentius III plaatste Engeland in maart 1208 onder interdict (een schorsing van kerkelijke bedieningen) en deed Jan in 1209 in de ban. In januari 1213 werd hij zelfs van de troon vervallen verklaard. In mei onderwierp Jan zich echter aan het pauselijk gezag en wist daarmee ander naderend onheil te verhinderen.
De almaar voortdurende oorlogen eindigden met een nederlaag, waarin een ongunstig vredesverdag met Frankrijk moest worden gesloten. De baronnen raakten opnieuw ontevreden, evenals de geestelijkheid en de burgerij. Op 15 juni 1215 werd hij gedwongen bij Runnymede de Magna Charta te tekenen. Omdat die verklaring onder dwang was getekend, voelde Jan zich er echter niet aan gebonden. Hij kreeg hierbij de steun van de paus, maar dit kon hem niet baten.
De opstandelingen wilden de kroon overdragen aan de Franse kroonprins Lodewijk. Deze trok in juni 1216 Londen binnen. Jan trok zich terug naar het noorden en verloor op deze tocht niet alleen kostbare bezittingen, waaronder de kroonjuwelen, maar ook zijn lichamelijke en geestelijke gezondheid. Hij overleed in oktober 1216 en werd begraven in de kathedraal van Worcester. Zijn 9-jarige zoon volgde hem op als Hendrik III.
Afkomstig van Wikipedia NL, de Vrije Encyclopedie. "http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_zonder_Land"Bron 2
Jan van Engeland | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1200 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Isabella van Angoulême |