Hij is getrouwd met Sophie van Werle.
Zij zijn getrouwd rond 1314.Bron 2
Kind(eren):
Gerard II van Holstein | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
± 1314 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sophie van Werle |
Gerard II (III) van Holstein-Rendsburg, bijg. de Grote (gestorven 1 april 1340) was een jongere zoon van Hendrik I van Holstein en van Heilwig van Bronkhorst. Oorspronkelijk was hij voorbestemd voor een kerkelijke loopbaan en zou hij zijn oom Giselbert, aartsbisschop van Bremen, opvolgen. Als 24-jarige werd hij echter enig erfgenaam en nam hij de titel van graaf van Rendsburg aan. Hij stond Erik VI van Denemarken bij in diens strijd tegen de markgraaf van Brandenburg en kreeg als beloning gedurende 3 jaar het genot over Funen. Gerard veroverde Segeberg en Wagenland. In 1315 betwistte hij de voogdij over zijn neef Waldemar, de zoon van graaf Erik van Sleeswijk, met koning Christoffel II van Denemarken. Tenslotte werden beide voogd. Gerard slaagde er in belangrijke delen van Sleeswijk in te palmen. Na de afzetting van Christoffel II van Denemarken in 1326, werd Gerard aangesteld als gouverneur van het koninkrijk, tijdens de minderjarigheid van Waldemar van Sleeswijk, die koning van Denemarken zou worden. In 1329 keerde Christoffel II met een leger terug in Denemarken en bleek sterker dan Gerard. Daarop volgde in 1130 het verdrag van Ripen, waarbij werd overeengekomen dat Waldemar afstand zou doen van de titel van koning en zich terug zou trekken in Sleeswijk, terwijl Gerard verder het gezag over Funen behield en zijn afstammelingen Sleeswijk zouden krijgen wanneer Waldemar zonder nakomelingen zou overlijden. Na nieuwe gevechten werd in 1331 een nieuw bestand gesloten en Gerard verkreeg nu het gezag over Scanië en Jutland, in afwachting van de terugbetaling van de oorlogskosten aan hem. Scanië scheidde zich echter spoedig af en zocht toenadering tot Zweden. Na de dood van Christoffel deed Gerard er alles aan om te vermijden dat Christoffels zoons op de troon zouden komen. Waldemar van Sleeswijk kwam opnieuw als koning in beeld en gaf Gerard in ruil voor diens steun Jutland. De bevolking van Jutland was hierover ontstemd en ondertussen vormde zich in Denemarken een partij die ijverde voor de troonopvolging door Christoffels zoon Waldemar. In 1340 wed Gerard in zijn bed doodgestoken.