Klooster Camp
Hij had een relatie met Richardis von Scheyern Wittelsbach.
Kind(eren):
Hij bracht zijn jeugd door in Schotland.
Willem begeleidde zijn vader op diens kruistocht naar het Heilige Land. Daar waar zijn vader overleed, keerde Willem met roem terug.
Bij de twisten met zijn broer Dirk koos hij de zijde van de Westfriezen. Uiteindelijk werd deze ruzie bijgelegd en mocht Willem zich onder andere alsgraaf van Friesland manifesteren. In die hoedanigheid kwam hij in conflict met Hendrik de Kraan, heer van Kuinre, leenman van de Bisschop van Utrecht,die plundertochten ondernam in het Friese gebied. Willem trok ten strijde en vernietigde de burgt van Kuinre. Zijn broer Dirk, voogd over het bisdom,liet Willem op kasteel Horst bij Rhenen door Hendrik van Kuinre gevangen nemen. Willem ontsnapte echter en vluchtte naar Gelre. Daar verloofde hijzich met de dochter van graaf Otto I van Gelre, Aleid en in 1198 huwde hij met haar te Stavoren.
Na de dood van zijn oudere broer, graaf Dirk VII in 1203, betwistte hij het recht van opvolging van diens dochter Ada, die onmiddellijk na de doodvan haar vader in het huwelijk was getreden met Lodewijk van Loon. Het gevolg was de zogenaamde "Loonse oorlog", waarbij Willem aanvankelijk de winnendepartij was. Lodewijk van Loon gelukte het echter om in 1204 terug te slaan met steun van de Graaf van Vlaanderen en de Bisschoppen van Luik en Utrecht.Willem week uit naar Zeeland en van daar uit wist hij in 1205 het graafschap terug te veroveren.
In 1206 werd de vrede getekend en formeel werd het graafschap tussen Willem en Lodewijk van Loon opgedeeld. Willem kreeg Zeeland met de streek rondGeertruidenberg, Lodewijk de rest. Waarschijnlijk is echter dat Willem als Graaf van Holland gewoon door regeerde en in 1213 ontving hij het graafschapals rijksleen van de Welfische keizer Otto IV. Hierna was hij onbetwist Graaf van Holland.
Toen deze Keizer Otto IV op 27 juli 1214 in de slag bij Bouvrines verslagen werd, waarbij Willem I gevangen genomen werd, veranderde Willem van partijen sloot hij zich aan bij Keizer Frederik II.
Vervolgens nam Willem I zelfs deel aan een Franse expeditie naar Engeland tegen Jan zonder Land. Het gevolg hiervan was dat de Engelse koning het verdraguit 1206 weer boven tafel bracht en Lodewijk van Loon als graaf van Holland erkende. Tevens bereikte hij dat Willem I door de paus in 1216 werd geëxcommuniceerd.
Mede om van deze ban ontslagen te worden, heeft Willem in 1217 aan de vijfde kruistocht deelgenomen. Op deze tocht verwierf hij veel roem, onder anderein 1217 te Portugal bij de verovering op de moren van de vesting Alcacer en in 1219 in de verovering van Damiate aan de Nijl in Egypte.
Zijn vrouw Aleid was inmiddels op 12 februari 1218 overleden en na zijn terugkeer in Holland in 1220 huwde Willem voor een tweede maal, nu met Mariavan Brabant, de weduwe van keizer Otto IV. Hoewel er in het huwelijksverdrag werd bepaald dat een eventueel uit het huwelijk geboren zoon in erfrechtvoor zou gaan op de kinderen uit zijn eerste huwelijk kwam het niet zo ver. Toen Willem I op 12 februari 1222 overleed was zijn tweede huwelijk nogsteeds kinderloos.
In de tijd van Willem I werd de opkomst van de steden bevorderd. Hij verleende stadsrechten aan Middelburg, Dordrecht, Geertruidenberg en mogelijkook aan Leiden. Ook werden tijdens zijn bewind een aantal belangrijke waterstaatkundige werken uitgevoerd, waaronder de bedijking van de Grote Waarden de aanleg van de Spaarndam. Hij gaf bovendien een belangrijke aanzet tot het ontstaan van de hoogheemraadschappen.
Otto van Gelre en Zutphen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Richardis von Scheyern Wittelsbach |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.