Hendrik Waerma werd in 1711 geboren in het Oost-Friese Emden, waar zijn vader een lakenwinkel had en leraar was in de plaatselijke Groninger Oud-Vlaamse gemeente. Hendrik trad later in zijn vaders voetsporen en nam na diens overlijden de winkel over. Bovendien werd hij vanaf 1741 leraar in dezelfde gemeente. In 1761 werd hij beroepen te Deventer. In 1735 heeft Hendrik voor het eerst zijn leven beschreven. De autobiografie die bewaard is gebleven, is van later datum en ten dele een bewerking van de versie uit 1735. Hendrik Waerma beschrijft in deze tekst zijn lotgevallen vanaf de geboorte tot aan de laatste twee jaar voor zijn dood in 1771. Tijdens zijn leven heeft Waerma verscheidene theologische boeken geschreven en in druk uitgegeven. Regelmatig preekte hij in andere Groninger Oud-Vlaamse gemeenten, onder andere verschillende malen in Groningen. Waerma zal daardoor de nodige invloed gehad hebben op zijn geloofsgenoten.
Er is een zelfportret van Hendrik Waerma bewaard gebleven. Dat is op zich heel bijzonder. Hij behoorde tot een zeer strenge richting binnen de doopsgezinde beweging: de Groninger Oude Vlamingen. De aanhangers van die richting vonden, dat er geen personen afgebeeld mochten worden. In tegenstelling tot zijn geloofsgenoten was Hendrik echter een andere mening toegedaan.
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.