Hij vecht samen met zijn broer in de zuidelijke Nederlanden tegen de Fransen
In 1806 tijdens de slag bij Jena vecht hij als Generaal aan Pruisische zijde tegen de Fransen. Als
de Fransen winnen wordt hem Fulda ontnomen en trekt hij zich terug op zijn landgoed, slot van
Razoten, in Posen (Poznan), deze waren in 1797/1798 aangekocht. Zijn vader Prins Willem V
overlijdt op 9 april 1806 tijdens een bezoek aan zijn dochter Louise in Brunswijk.
In 1809 vecht hij als Luitenant-Generaal in Oostenrijkse dienst tegen de Fransen in de Slag bij
Wagram. De Fransen winnen de slag en Prins Willem Frederik raakt hierbij gewond aan zijn been.
Als Napoleon's Rusische veldtocht op een mislukking uitloopt begint Prins Willem Frederik weer
hoop te koesteren voor een bevrijd Nederland. In Engeland overlegt hij met de Engelse minister
Castlereagh over de terugkeer van de Oranjes in de Nederlanden, de minister reageert echter
terughoudend.
Vlak na Napoleons nederlaag bij Leipzig in oktober 1813, krijgt Prins Willem Frederik een brief
van de Oranjegezinde G.K. van Hogendorp met het verzoek zich naar Nederland te begeven en op 30
november zet hij bij Scheveningen voet op Nederlands grondgebied. Twee dagen later presenteert
hij zich niet als Stadhouder Prins Willem VI maar als souverein Vorst Willem I.
Let op: Echtgenote (Wilhelmina Frederika Louise van Pruisen) is ook zijn nicht.
(1) Hij is getrouwd met Wilhelmina Frederika Louise van Pruisen.
Zij zijn getrouwd op 1 oktober 1791 te Berlijn, Duitsland, hij was toen 19 jaar oud.
Kind(eren):
(2) Hij is getrouwd met Henriëtte Flora Ludovica d' Oultremont de Wégimont.
Zij zijn getrouwd op 17 februari 1841 te Berlijn, Duitsland, hij was toen 68 jaar oud.
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.