Hans Strik » Svjatoslav I van Kiev (????-± 972)

Persoonlijke gegevens Svjatoslav I van Kiev 

• Titel: Grootvorst van KievBron 1
• Hij is overleden rond 972.Bron 1
• Een kind van Igor de Oude van Kiev en Olga de Heilige van Kiev
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 24 augustus 2014.

Gezin van Svjatoslav I van Kiev

Hij heeft/had een relatie met Malusha van Liubech.

De relatie startte

Kind(eren):

1. Vladimir de Heilige van Kiev  ± 960-1015 

Notities over Svjatoslav I van Kiev

SVIATOSLAV, son of IGOR [Ingvar] of Kiev & his wife Olga --- ([935/40]-killed in battle [Mar/May] 972). The De administrando imperio names "Sphendosthlabus Ingor Russiæ principis filius"[49]. The Primary Chronicle names Sviatoslav as son of Olga[50]. His birth date is estimated on the assumption that he was a young adult when the De administrando imperio was compiled, before the death of Emperor Konstantinos VII in 959. According to the Primary Chronicle he "was but a child" in 946[51]. At an early age, Sviatoslav´s father appears to have established him in the northern town of Gorodishche, which indicates a claim to overlordship of the northern Scandinavian settlements. The place is called "Nemogardas" in the De administrando imperio[52], which could be a corruption of Novgorod. He succeeded his father as SVIATOSLAV I Grand Prince of Kiev, under the regency of his mother. Kiev was besieged by the Pechenegs in 962[53]. Ruling alone by the mid-960s, Prince Sviatoslav launched a major attack against the Khazars in 965, using the Pechenegs as allies[54]. He conquered the entire middle Volga area and took control of the commercial centres of Sarkel and Ityl[55]. Sviatoslav invaded the territory of the Bulgars along the Danube in 967, having been invited to do so by Emperor Nikephoros Phokas, and established a base at Pereiaslavets on the Danube delta[56]. It is not clear whether Pereiaslavets was the same place as Preslava, the Bulgarian capital, as Franklin & Shepard appear to assume[57], or a different place which appears to be the basis on which Fine writes[58]. Zonaras records that "Borises…Bulgarorum rex" reconquered Preslav but was defeated by "Sphendosthlavus Russorum dux"[59]. Faced with the perceived threat of invasion by Sviatoslav, Emperor Ioannes Tzimisces marched into Bulgaria, captured the capital, and negotiated Sviatoslav's withdrawal. During Sviatoslav's absence in Bulgaria, the Pechenegs raided as far as Kiev. Fine points out that according to the Primary Chronicle the Bulgarians summoned the Pechenegs to attack Kiev, without help from Byzantium[60]. The Primary Chronicle records that, on Sviatoslav´s return journey to Kiev while crossing the Dnieper river in Spring 972, he was attacked and killed by the Pecheneg leader Kuria who reputedly made his skull into a ceremonial cup covered with gold[61]. This represents a curious echo of the report in Paulus Diaconus according to which the skull of Alboin King of the Lombards in Pannonia was allegedly made into a drinking cup after he was defeated and killed by Cunimund King of the Gepids in 567[62].

m (before [960]) --- [of Hungary], daughter of [TORMAS Prince of Hungary & his wife ---]. The primary source which confirms her parentage and marriage has not yet been identified. She was known as PREDSLAVA in Russia. Europäische Stammtafeln[63] suggests that Predslava was the possible daughter of Tormas but the basis for this speculation is not known. Her marriage date is estimated from the estimated date of birth of her son.

Mistress (1): ESFIR, daughter of ---. She is named as Sviatoslav´s mistress in Europäische Stammtafeln[64]. The primary source which confirms her parentage and relationship with Sviatoslav has not yet been identified.

Mistress (2): MALUSHA [Malfred], daughter of MALK of Lyubech & his wife --- (-1002). The Primary Chronicle names Malusha, stewardess of Olga and sister of Dobrinya (naming their father Malk of Lyubech), as mother of Sviatoslav's son Vladimir[65].

[49] Constantini Porphyrogeniti De Administrando Imperio, 9, p. 74.
[50] Russian Primary Chronicle (1973), 948-955, p. 84.
[51] Russian Primary Chronicle (1973), 946, p. 80.
[52] Constantini Porphyrogeniti De Administrando Imperio, 9, p. 74.
[53] Horváth, András Pálóczi (1989) Pechenegs, Cumans, Iasians: Steppe peoples in medieval Hungary (Corvina), p. 16.
[54] Horváth (1989), p. 16.
[55] Chirovsky (1973), pp. 75-6, and Fine, J. V. A. (1991) The Early Medieval Balkans, A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century (Ann Arbour, University of Michigan Press), p. 139.
[56] Russian Primary Chronicle (1973), 967, pp. 84-5, and Franklin & Shepard (1998), pp. 143, 146-47.
[57] Franklin & Shepard (1998), pp. 143, 146-47.
[58] Fine (1991), p. 182-83.
[59] Migne, J. P. (1887) Ioannes Zonaræ Annales, Patrologiæ cursus completus, Series Græca Tomus CXXXV (Paris) ("Zonaras II"), Liber XVII, II, col. 138.
[60] Fine (1991), p. 183.
[61] Russian Primary Chronicle (1973), 972, p. 90.
[62] Pauli Historia Langobardorum I.27, MGH SS rer Lang I, p. 69.
[63] ES II 128 and 153.
[64] ES II 128 and 153.
[65] Russian Primary Chronicle (1973), 970, p. 87.

Bron: http://fmg.ac/Projects/MedLands/RUSSIA,%20Rurik.htm#Sviatoslavdied972

Svjatoslav I (ca. 933 - maart 972) was knjaz van het Kievse Rijk van 962 tot zijn dood in 972. Hij was de zoon van Igor en Olga. Svjatoslav weigerde zijn moeder te volgen in haar bekering tot het christendom omdat hij bang was dat hij hierdoor het respect van zijn soldaten zou verliezen. Hij bracht bijna zijn hele leven door op campagne waarbij hij het harde leven van zijn soldaten deelde.

Svjatoslavs vader Igor stierf rond Svjatoslavs geboorte. Zijn moeder regeerde als zijn regentes. Svjatoslav was eerst prins van Novgorod en werd in 962 grootvorst van Kiev. Hij begon al snel een campagne tegen de Chazaren die de Wolga controleerden (tot Kiev en Wolga-Bulgarije) en grote inkomsten hadden van de tol die ze daar hieven. Eerst probeerde hij macht te krijgen over de Wolga-Bulgaren die onderworpen waren aan de Chazaren. Hij gebruikte hierbij Petsjenegen en Turken uit Centraal-Azië als huurlingen. Vervolgens verwoestte hij de Chazaarse steden Atil (de hoofdstad), Samander en Sarkel, waar hij een eigen nederzetting stichtte. Verder bestond zijn campagne tegen de Chazeren vooral uit plundering en verwoesting. Hij deed geen poging hun rijk blijvend te bezetten; wel werden de invloed en de controle over de handelsroutes, en ook de aanwezigheid van de Russische bevolking, sterk naar het oosten en het zuiden uitgebreid. Algemeen wordt aangenomen dat deze campagne werd uitgevoerd als gevolg van politieke samenwerking met het Byzantijnse rijk. De Russen namen ook deel aan een Byzantijnse expeditie tegen Kreta.

In 967 viel Svjatoslav op verzoek van Byzantium (en in ruil voor 15000 pond in goud) de Bulgaren aan met een leger van 50.000 man, waaronder duizenden Petsjenegeense huurlingen. Svyatoslav versloeg de Bulgaren maar nu werden de Petsjenegen door de Byzantijnen betaald om de Russen aan te vallen. In 968 belegerden ze Kiev maar trokken zich terug toen ze de lijfwacht van een van Svjatoslavs aanvoerders zagen en dachten dat dit de voorhoede van het hele leger was. Olga stuurde een brief aan Svjatoslav waarin ze hem op zijn plichten wees en hij keerde terug naar Kiev en versloeg de Petsjenegen. Svyatoslav weigerde zijn veroveringen in Bulgarije af te staan aan Byzantium, zoals oorspronkelijk was overeengekomen, en verplaatste in 969 zijn hoofdstad naar de monding van de Donau. Hij stelde zijn drie zoons aan als bestuurder van districten in het thuisland. Met een leger, waarin ook Hongaren en Petsjenegen, viel hij Thracië binnen. Ze veroverden Plovdiv (stad) waar de bevolking werd uitgemoord. De nieuwe Byzantijnse keizer Johannes I Tzimiskes probeerde tot een vergelijk te komen maar Svyatoslav reageerde door Adrianopel te belegeren. Dit leidde tot paniek in Constantinopel. Svjatoslav had toen ook diplomatiek contact met Otto I de Grote, die in Italië een conflict met het Byzantijnse rijk had. In 970 trok het Russische leger naar Constantinopel en werd 100 km ten westen van de stad verslagen bij Arcadiopolis. De Byzantijnen trokken door de bergen Bulgarije binnen en veroverden Devnya waar ze een aantal Bulgaarse gijzelaars in handen krijgen. Svyatoslav werd in 971 twee maanden belegerd tijdens het Beleg van Dorostolon. Daarna werd een regeling getroffen. In ruil voor vrije aftocht en voorraden voor de reis, trok Svyatoslav zich terug, stond zijn veroveringen op de Balkan af aan het Byzantijnse Rijk en zag af van aanspraken op de Krim. Geteisterd door honger trok het leger van Svyatoslav naar Kiev. Ondanks waarschuwingen van zijn bevelhebbers waagde Svyatoslav zich aan de oversteek van de Dnjepr bij de stroomversnellingen. Daar werd hij in een hinderlaag door de Petsjenegen gedood, die daartoe door de Byzantijnen waren opgestookt. De khan van de Petsjenegen maakte een drinkbeker van de schedel van Svyatoslav.

Svjatoslav was de eerste heerser van Kiev-Roes' wiens naam van zuiver Slavische origine is, in tegenstelling tot zijn voorgangers, wier namen uit het Oudnoords komen. Bij andere Slavische volkeren werd er echter geen variant van zijn naam gevonden. En zelfs in Kiev-Roes' kwam zijn naam (alsook die van zijn opvolgers Vladimir, Jaroslav en Mstislav) enkel in het geslacht der Ruriken voor.

Volgens een Byzantijns verslag van de onderhandelingen bij Silistra, was hij van gemiddelde lengte en lichaamsbouw, schoor zijn hoofd en baard, maar liet een lange snor staan en een kuif op de zijkant van zijn hoofd, als teken van zijn adellijke afkomst. Hij droeg schone, witte kleding en sieraden, één grote gouden oorring met een robijn en twee parels.

Na Svjatolavs dood stegen de spanningen tussen zijn zonen, en brak er een burgeroorlog uit tussen Oleg en Jaropolk, waarbij Oleg gedood werd en Jaropolk zijn opvolger werd. In 977 vluchtte Vladimir, de jongste broer, naar Scandinavië om te ontsnappen aan het lot van Oleg; daar verzamelde hij een leger en keerde in 980 terug.

Svjatolav had meerdere vrouwen:

hij was gehuwd met een Hongaarse prinses die in Kiev onder de naam Predslava bekend was, zij hadden tenminste een zoon: Jaropolk I van Kiev.
bij een bijvrouw Esfir had hij een zoon Oleg (ovl. ca. 976). Oleg werd in 969 door zijn vader benoemd tot bestuurder van de Drevelyanen. Hij verongelukte en stierf tijdens een conflict met Jarapolk over jachtrechten. In 1044 werd zijn lichaam opgegraven, gedoopt en herbegraven in Kiev.
bij een bijvrouw Malusha (ca. 944 - 1002) had hij een zoon Vladimir van Kiev. Malusha was dochter van Malk van Liubech en zij was de huismeesteres van Olga.

Bron: Wikipedia

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Svjatoslav I van Kiev?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!