Simon Stijl (Harlingen, 25 februari 1731 – aldaar, 4 mei 1804) was een Harlinger medicus, politicus, auteur, dichter en toneelschrijver. Stijl begon als twaalfjarige aan een studie aan de Franeker hogeschool. Hij werd op 28 oktober 1749 ingeschreven als medisch student te Leiden, was vanaf 1752 medisch kandidaat te Franeker en promoveerde aldaar op 30 mei 1754 tot doctor in de Geneeskunde waarna hij zich in Harlingen vestigde als arts. Hij schreef diverse verzen, gedichten en toneelstukken. Hij was representant van Friesland naar de eerste Nationale Vergadering (1795-1796) om mee te helpen aan de samenstelling van de Bataafse Republiek, afgevaardigde van Sneek naar de tweede Nationale Vergadering (april-mei 1796) en lid van de Grondwetscommissie.
Simon Stijl is nooit getrouwd geweest, al getuigen de nodige liefdesgedichten wel van een liefdesleven.
Stijl, a Mennonite family formerly found at Harlingen, Dutch province of Friesland. Its members, most of whom were engaged in trade and manufacture, were related by marriage to other Mennonite families of Harlingen like Hannema, Hanekuik, and Oosterbaan. Johannes Stijl, born 1758 at Harlingen, died there 15 June 1802, studied at the University of Franeker and the Amsterdam Mennonite seminary and served as pastor in the Mennonite congregations of Emmerich 1786-1788 and Makkum 1788-1792. The most prominent member of this family was Simon Stijl (1731-1804), a practicing physician at Harlingen, and the author of some important literary and historical works; he did not join the Mennonite Church.
Simon Stijl |