Jan Hendrik Leopold ('s-Hertogenbosch, 11 mei 1865 – Rotterdam, 21 juni 1925) was een Nederlands dichter en classicus die wordt gerekend tot het symbolisme. Zoon van Martinus Leopold, leraar, en Anna Elizabet Plaat. Hij was ongehuwd. Niet lang na zijn geboorte verhuisde het gezin naar Goes. Na enkele jaren werd zijn vader aangesteld als directeur van een Kweekschool te Arnhem. In die plaats bracht Leopold zijn jeugd door. Leopold vestigde zich op 2 maart 1892 te Rotterdam. In hetzelfde jaar promoveerde hij in Leiden op het boek Studia Peerlkampiana. Vanaf 1891 was hij leraar klassieke talen aan het Erasmiaans Gymnasium tot hij in 1924 wegens doofheid werd afgekeurd; bij deze school herinnert een bronzen portret op hardstenen reliëf met één van zijn gedichten aan hem. Met zijn leerlinge Ida Gerhardt, die als dichteres en lerares klassieke talen in zijn voetsporen trad, onderhield hij vriendschappelijke betrekkingen.
Jan Hendrik Leopold |
Wikipedia
Wikipedia; http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn1/leopold