Genealogie Zeestraten » Cornelis Zeestraten (1872-1934)

Bronnen

1. Boston Passagierslijst 1820-1943

Akteplaats: Boston,MA,USA
Archiefnaam: Immigration & Travel
Archief: Ancestrey
Vervoerstype: Boot
Naam voertuig/schip: Ivernia
SS Ivernia was a British ocean liner owned by the Cunard Line, built by the company Swan Hunter & Wigham Richardson of Newcastle upon Tyne, England and launched in 1899. The Ivernia was one of Cunard's intermediate ships, that catered to the vast immigrant trade. Her sistership was SS Saxonia. The Ivernia worked on Cunard's service from Liverpool to Boston and then later on the immigrant run from Trieste to New York City.
Following the outbreak of World War I in August 1914 the Ivernia was hired by the British government as a troop transport and was placed under the command of Captain Turner (made famous for being the captain of RMS Lusitania at the time of her sinking).
At 10:12am on 1 January 1917 the Ivernia was torpedoed by the German submarine UB-47 58 miles south-east of Cape Matapan in Greece. Within one hour the ship sank. HMS Rifleman rescued a number, and armed trawlers towed the bulk, who had taken to lifeboats, to Suda Bay in Crete. Over 120 lives were lost from the sinking. The Ivernia had one major distinction: she had the largest funnel ever fitted to a ship, measuring 60 feet from top to deck.
Today a road in Walton Liverpool still beers the name of the doomed vessel Ivernia Road
Gebeurtenissen van 10 maart 1908 tot 19 maart 1908

2. Bidprentje van Cornelis Zeestraten

Akteplaats: Dearborn,Wayne County,MI,USA
Archiefnaam: kopie in eigen bezit
Gebeurtenissen 26 april 1934

3. USGenWeb.com

veld 2: usgenweb archieves montana
veld 1: SDgenweb
Gebeurtenissen 2012

4. Levensbeschrijving M.C. Kluck Zeestraten

Type: los gedrukt verhaal
Uitgever: Corn. Braak Hoofddorp
Schrijver: Mria Catharina Zeestraten
kopie van de voorkant van de levensbeschrijving.
Vught 9-11-1984gedenkschriften van M.C. Zeestraten
Te Bennebroek parochie vogelenzang de 20-8-1888
Dat was de sterfdag van vader P.M. Zeestraten ---oud 49 jaar echtgenoot van Cornelia v.d. Riet en vader van 10 Kinderen Cornelis--Hendrikus--Sophia--Maria--,Johannes -- Gerardus -- Martinus -- Anna Petronelia - Willebrordus -- Maria Catharina en Cornelia. Dit was dus de zwarte dag, voor mijn moeder en voor ons allen. Wij woonden in een huis van de Provincie N.H. waarvoor vader de brugwachter was. De jongens waren nog te klein voor opvolger als brugwachter van wat er die dagen gebeurd is weet ik niets van betekenis, 3 maanden na de dood van mijn vader werd ik 3 jaar. Mijn jongste zusje Keetje was 13 maanden. Moeder kreeg een inzinking en werd verhuisd naar een klein en vuil huisje waar ze niet kon blijven, een vriend zorgde voor een beter en fris huis. Het was een groot blok door 4 gezinnen bewoond het droeg de naam Pas op de kleintjes. Pensioen of iets van dien aard, was er niet, het was maar goed dat moeder een boerendochter was en wist wat aanpakken was de oudste had zijn eerste communie gedaan, in een mooi zwart Laken pak, dat werd ook door de andere gedragen tot Willem de jongst die was groter en moest een nieuwe hebben, maar geen zwart laken. De oudste van de jongens waren toen al van school en het was nodig om mee te helpen voor het onderhoud van het gezin, ons kleinste zusje was overleden, dus waren wij nog met 9 kinderen Cornelis de oudste werkte bij een broer van moeder. Cornelis v.d. Riet aan de IJweg voor dag en nacht Cornelis was de eerste die bij zij oom mocht komen om wat te verdienen en dat hij dan eens per maand te voet thuis kwam brengen, De tweede was Henderik die was doofstom en moest gaan leren 10 jaar lang. Dan volgde Sophia niet zo sterk en die ging naar een goedkoop naaischooltje de andere naar de school, daarvoor waren Willem en ik waren nog te klein, hoe moeder het klaar gespeeld heeft om ons aan het eten te houden is niet te begrijpen moeder huurde een stuk grond en teelde er speciaas op, een soort potplant met witte seringachtige bloemen, en heb wel begrepen dat ze niet voor niets te vroeg versleten was. Tienes was bij een zuster van moeder in de IJpolder en is daar ook naar school gegaan, Jan en Gerrit waren op school aan de Bennebroekerweg later hebben zij daar ook gewerkt bij Jan ter Hagen. Daarna kwam Willem ook thuis en mocht op de tuin werken van Kees van Beek om er in die tijd het zout in de pap niet te verdienen voor 10 cent in de week. Sophia ging naar oom Cornelis voor dag en nacht kost en inwoning. De 3 kleinste bleven nog thuis Anna--Willem en Marijtje. Toen vond de oudste van de jongens (Cornelis) dat moeder maar beter kon verhuizen dan behoefde hij niet voor dag en nacht weg te zijn en kon dan thuis zijn, en wilde meer verdienen. Hij vond een huis te vijfhuizen naast het protestante kerkje het huis werd door drie gezinnen bewoond op de ene hoek bakker- Molenaar en op de andere hoek kleermaker-Molenaar en in het middelste kwamen wij te wonen, de school was er dicht bij Anna en Willum moesten daar naar school bij hoofdmeester Stout. De rest verwisselde nog eens omtrent die tijd moest ik ingeënt worden tegen pokken, en kreeg daarna een opgezette arm, moeder was bang dat de dokter pokstof bij mij weg zou halen, wij moesten er te voet voor vanaf Vijfhuizen naar Hoofddorp, ik was bang, ik had gehoord dat pokstof afnemen pijnlijk was, maar moeder had mij eens flink in de arm geknepen, en de dokter heeft mij naar huis laten gaan en mijn arm werd weer beter
1880 - 1900
Toen was plotseling tante Trijn van oom J.v.der Riet overleden, bij de geboorte van een zoontje het andere kind was 13 maanden dat was Henkie en werd door moeder meegenomen na de begrafenis, voor oom Jan was dat heel erg, dus moest Sophie er maar heen voor de huishouding.Toen het kleinste kind Jantje ongeveer een jaar was, kreeg oom Jan een huishoudster waarmede hij later trouwde, het was Lena Rusting dus ons Henkje moest toen weer terug naar huis, en is Sophie bij Tante Ant gaan werken, ze woonde dicht bij ons, de eerste Boerderij over de Vijfhuizerbrug. Voor ons huis stond een Lindeboom en een paar bessen-boompjes en een sloot tussen de tuin en de weg, Sophie was aan het bessen-plukken en ik stond met mijn neus tegen het glas, er naar te kijken, toen sprong er een jongen over de sloot en ik dacht hij gaat Sophie zeker helpen maar later kwam hij ook bij ons binnen en hoorde dat het Jan.Braak was, en dat, het Sophie haar vriend was, ze was nog jong en ik vond dat ze mooi was. Een Jonge boer in de IJweg was wel verliefd op haar, maar ze had zeker voorkeur voor Jan Braak zijn moeder was weduwe en had een eigen huis, en trouwde later met Kees Ophem die had ook een eigen huis te Ringdijk aan de vijfhuizen, maar het was geen prettige man Catharina Braak van Tiel had twee Zoons. Ferdinand en Jan en zijn toen ook bij Kees Ophem in gaan wonen, terwijl hun eigen huis onbewoond was. Het leven was daar niet prettig voor Ferdinand en Jan. Ferdinand Braak is de Vader van Anna Boerboom Braak. De slechte verhouding van het gezin was dan ook de reden dat Jan Braak nog zo jong met mijn zuster Sophie trouwde. Ze was pas 18 daar en toen elf maanden later in oktober hun eerste kind Marie geboren is werd ze in December daarna pas 20 jaar hun eerste huis was hoek Vijfhuizerweg IJweg ons gezin was intussen ook naar de IJweg verhuisd. Jan Braak en Sophie woonden niet lang te IJweg. Ze zijn al spoedig naar hun eigen huis gegaan hun huis stond op 1 ha Land aan de overzijde van de Kruisvaart links ten westen vanaf hoofddorp. En met de hulp van de broers Zeestraten werd er bruine bonen op geteeld nog, al bewerkelijk, maar de vele handen maakte het tot licht werk, Als het te donker werd om de ronde hopen bonen te zetten moest ik mee om met een lantaarn bij te lichten.Toen heeft moeder zich over laten halen om weer te Bennebroek te komen wonen. Er werd een nieuw huis voor ons gezet dat wij met huren konden betalen. Cornelis Zeestraten was intussen ook getrouwd en woonde aan de Spieringer-weg. Het nieuwe huis beviel ons wel, maar het werk was niet geschikt voor mijn broers ze moesten bij Bloemisten werken. Tienes had een vaste baas aan de ijweg en verbleef bij Sophie in de kost maar die kreeg een beetje heimwee en Sophie ook omdat wij zo ver weg woonde op een goede Dag kwam Jaap Weber te voet vanaf Hoofddorp naar Bennebroek om te vertellen dat hij een leeg huis voor ons had dicht bij Sophie, maar niet over het water en allen waren het er over eens om, te verhuizen dus moeder moest wel toe geven al was ze er zo op gesteld een eigen huis te hebben maar al zo waren de broers weer bij elkaar, Gerrit gaf er de voorkeur nog al eens aan om boerenwerk te doen hij werkte eerst bij G.Vertegaal waar hij zijn arm brak door van een paard te vallen maar toen woonde wij nog aan de IJweg en was Willem en ik nog op school. Later was Gerrit nog bij Kees de Goes in de IJpolder en daarna bij de wed. Laan-Mesman te Vijfhuizen waar hij de brand mee maakte, zijn mooie kist met een rond deksel gooide hij vanaf boven uit een raam te pletter, maar het vee heeft hij allen gered
1890-1910
Voor het feit dat Gerrit al het vee van Mesman gered heeft moest hij op het Raadhuis komen Plechtig werd hem een rijksdaalder aangeboden, die hij niet aannam, hij zeide dat zonder dat geld ook het vee los gesneden zou hebben om ze te bevrijden en het kon het verlies dat hij zelf door de brand had niet goed maken. Wij woonde nog naast Jan Weber, toen wij een legaat kregen, dat is een deel van een erfenis van een Tante van mijn vader. Het was geen groot bedrag. Het zou veel meer geweest zijn als zij niet hertrouwd geweest was, haar tweede man wist er zeker nog al raad mee. Omdat mijn vader toen alreeds gestoven was, werd het geld onder ons verdeel, Cornelis en Sophie waren getrouwd dus die kregen het geld direct, en voor de andere werd het op de spaarbank gezet maar het geld van de twee jongste, van mijn en Willem niet het huis van O. Verande naast Jan en Sophie kwam te koop en moeder kocht het huis aan de andere kant van de Kruisvaart te hoofddorp a Contant. Het was een lief huis en wij hebben er heel gezellig gewoond en het was gemakkelijker voor mijn broers om Jan Baak op het land te helpen. Aan de andere kant van ons woonde Klaas Kooi die huurde er ook een H. are land en zelf een huis, dat voor hun tijd door twee gezinnen bewoond werd, en dat waren mensen zonder kinderen. En toen het land te koop kwam door het sterven van de landheer Rutgers van Rozenburg van wie al het land was vanaf de tocht tot de IJweg. In zijn testament was bepaald dat alle bezitters van een huis op zijn land het recht van koop zouden hebben voor f 900.00 per H.are. Maar de fam. Kooi wenste het land niet te kopen. En moesten alzo hun huis verkopen en om het land van de Kooi er ook bij te krijgen hebben wij toen ook hun huis gekocht. Alzo hadden wij twee huizen en een H. are beste tuingrond, moeder wilde niet dat het huis op haar naam zou staan, en omdat Gerrit nog al veel uit het nest vloog moest het maar op Gerrit zijn naam staan dan had hij alzo thuis volop werk en dat ging ook wel een tijd goed. Hij teelde veel groenten en er werd 30 Roede aardbeien aangelegd. Ik moest toen soms 's morgens om 4 uur uit bed om aardbeien te plukken, die werden verkocht en ook veel groenten. In de wintertijd was er niet veel te doen, voor de aardigheid schreef Gerrit een brief voor H. Persoon te Amerika een vriend van uit zijn soldaten-diensttijd. De brief die hij terug kreeg was ontstellend voor ons er werd geschreven er werd geschreven hoeveel geld hij nodig had voor reis en verblijfskosten voor de reis naar Amerika en hoevee1 er was te verdienen en welke kleren hij het beste mee kon nemen, hij moest zich dan maar in verbinding stellen met Cornelis Wiering ook een beste vriend van mijn broers en die zou over ongeveer 6 weken ook in gowa ( ? )te Amerika zijn het was of het onweer insloeg voor ons. Het land en het huis stond op zijn naam, en Jan was boos omdat hij nog niet tevreden was en er moest weer geld zijn voor overschrijving van de vaste bezittingen en voor de boottocht naar Amerika en wij hadden druk werk om hem te helpen om er voor startklaar te zijn. En na 4 weken waren Gerrit en ook Cornelis (Wiering) vertroken naar Amerika. Ze schreven dat de boottocht prachtig, was, en het verblijf daar was goed, en de berichten van af Amerika bleven goed, en het jaar daarna, kreeg ook Tienus de USA koorts en Jan die er zo op tegen was geweest dat Gerrit weg ging begon er ook al iets voor te voelen en Willem was ook al van de partij en voor ons werd het werk zwaarder ook nog door het ziek zijn van Jan Braak. En ook Cornelis wilde naar Amerika, maar hij was getrouwd en had 5 kinderen en zijn schoonvader en zijn zoon Willem wilde ook mee
1910 - 1920
Opa Stasse was al 73 jaar maar nog wel flink en die besloot om de hele boel te verkopen. Er was dan geld voor de verhuizing naar Amerika. En ook Cornelis Zeestraten verkocht alles en vertok met zijn hele gezin, gelijk met opa Stasse. Willem Stasse was al voor zijn vader weg. Maar Jan.Braak was intussen al overleden, waardoor Sophia toen Weduwe was met 7 Kinderen mijn broers dachten dat Sophia ook alles zou verkopen om met haar gezin mee te gaan naar Amerika. Maar dat heeft zij niet gedaan. Mijn broers dachten toch verplicht te zijn om ook voor haar te zorgen er werd dan ook wel eens wat geld gestuurd vanaf Amerika.Voor moeder en mij was een huis gezocht te Hoofddorp maar werd niet gevonden wij moesten toen naar Bennebroekerdijk l9 dat was nog verder van mijn vriend te Burgerveen af maar daar moest toch een einde aan komen, omdat ik mijn moeder nooit alleen zou laten. Al eerder had ik dat mijn vriend gezegd waaraan hij zich aanvankelijk niet stoorde. Men dacht bij ons dat hij niet uit een gezond gezin was maar hij is pas overleden toen hij 80 jaar was op zijn vaders boerderij en had 10 kinderen en al zou ik met hem geen gebrek gehad hebben, dan toch nog wel andere zorgen en ik heb er dan ook nooit geen spijt van gehad. Maar zonder het te weten is toen de zorg voor mij al begonnen. Hoewel ik er van droomde om later ook naar Amerika te gaan, maar waarvoor ik nooit meer de tijd voor kreeg aan de Ringdijk bij Bennebroek was het heel rustig, totdat moeder haar mooie kievit hond gestolen werd, zij had haar honden wagentje nog wel, maar met een wagen zonder hond, kon zij niet meer naar de kerk ook daarvoor werd een oplossing gevonden Piet Zeestraten, een neef van mijn vader woonde dicht bij ons en daarmede kon moeder meerijden met paard en wagen en daarvoor gaf ik hem nu en dan een kist met sigaren, ook dat mocht niet lang duren, omdat Piet Zeestraten zijn boerderij verkocht voor f 50.000 dat was toen veel geld hij kocht een groot huis te Bennebroek en ging daarin met zijn tweede vrouw en een klein dochtertje van haar stil wonen hij had twee zoons, de een kocht een sigarenwinkeltje te Noordwijkerhout en de andere ging naar een boerderij als bedrijfsleider en is later nog getrouwd, maar niet erg gelukkig en kreeg later een ongeluk waarmede er een einde was aan zijn moeizaam leven en intussen verhuisde wij weer naar Hoofddorp te Kruisweg 1041, na 3 jaar aan de Ringdijk gewoond te hebben intussen was Sophia getrouwd met Benedictus de Ruiter. Vroeger was Dictus nog al eens dronken, maar tegen alle verwachting in, was het nog goed ook met hem, hij was goed voor de kinderen en werkzaam, hij leefde voordien met zijn oude vader die toen ook bij Sophia in kwam wonen, en dat was voor zijn vader een uitkomst die verkreeg alzo een goede verzorging en Dictus was toen nooit meer dronken, maar na 1½ Jaar kreeg zijn vader een beroerte en is gestorven, Tezelfdertijd was Sophia in verwachting maar Dokter Nanninga te Hoofddorp durfde het niet aan, het zou haar eerste kind geweest zijn van Dictus de Ruiter. Zij moest er voor naar Leiden in een ander ziekenhuis was er toen nog geen plaats, voor dat soort gevallen en ik bracht haar weg met de gedachten dat er niets scheef kon gaan en in dat ziekenhuis was ik al een goede bekende ik was al eens te Leiden in het ziekenhuls geweest met een van Sophia haar kinderen die had schelle voor zijn ogen en kon geen licht verdragen en het geleek er op dat kleine Piet Braak zijn gehele leven blind zou zijn, omdat Sophia niet te sterk was om hem te dragen deed ik het en alzo wilde mijn moeder het, en ging des morgens om 6 uur lopend met de kinderwagen vanaf Hoofddorp naar Heemstede en dan met stoomtram met een slakkengang naar Leiden, de eerste keren moest ik nog al eens wachten, maar later kwam er al een dokter of een zuster ons tegemoet, het was zeker wel een apart geval en een lief ventje, wij werden geholpen en de ver-trektijd van de tram werd voor ons uitgezocht zo dat ik niet met dat zware kind behoefde te wachten.het heeft wel lang geduurd maar Piet kon tenslotte goed zien. En toen ik er later zijn moeder bracht voor de verwachting van een kind kon ik er niets dan goeds van denken. Maar dat kwam anders uit, er kwam een telegram vanaf het Ziekenhuis te Leiden. (overkomst gewenst) En toen mevrouw Pompe het hoorde dacht zij hardop (die is dood) mijn zuster Anna was bezig om de keuken van mevrouw Pompe te Hoofddorp schoon te maken, zij stond toen op een trap en zij was er zo van geschrokken, dat er later de dokter aan te pas moest komen. Toch leefde wij nog tussen Hoop en Vrees omtrent Sophia. Maar toen, haar man terug kwam was het niet nodig, om hem iets te vragen. Die man was zo van streek dat wij begrepen hebben dat Sohia overleden was, na twee jaar gezellig gezinsleven zat Dictus de Ruiter alzo in de put en wat moest er van het gezin terechtkomen, ze werd opgebaard in de kerk en wij mochten haar allen nog eens zien en zal dat nooit vergeten. 7 kinderen huilend om hun moeder. Mijn zuster Anna was zo kalm en ik huilde nog harder dan de kinderen en ik was boos op mij zelf ik vond het geen goed voorbeeld maar kon het zo goed begrijpen, omdat ikzelf tussen 6 grote broers mijn moeder nog zo hard nodig had, en ik voelde daar in de kerk al dat ik er mijn leven voor in moest zetten, Hoe dat heb ik mij zelf niet afgevraagd en zonder middelen van bestaan. De eerste tijd heeft mijn zuster Anna zich heel verdienstelijk gemaakt na haar dagtaak ging zij voor Dictus en de 7 kinderen het eten koken werken en er 's-morgens vroeg de was doen ik kon bij moeder blijven en het werk voor mijn naaihuizen bij houden, toen kwamen ze voor de Boelscheiding en er moesten Voogden gekozen worden want al de vaste goederen waren van hun moeder. Het land en het huis werd verkocht en aan de 7 kinderen uitbetaald, maar de stiefvader (B.Ruiter) wist een oplossing als de boel niet te hoog Getaxeerd werd, zo dat hij er bij de Boerenleenbank voor kon krijgen om de kinderen uit te betalen. Dictus de Ruiter kreeg dan alles op zijn naam en beloofde dan voor de kinderen te blijven zorgen en ik moest dan toeziend Voogdes worden Er was nog een broer van de kinderen hun vader (Ferdinand) maar die had onder (toezicht) van zijn vrouw gezegd, dat hij' geen enkele Verantwoording op zich kon nemen en ze dachten dat zo de Voogdijraad voltallig was. Maar ik heb toen een broer van mijn vader en een aangetrouwde oom over laten komen. De Kantonrechter had geen bezwaar dat ik nog een jong meisje was, maar ik had wel bezwaar. De kanton rechter kon dat, niet begrijpen en misschien dacht hij dat het maar een gril was en hij begon op mijn plicht te wijzen.
1912-1920
Het was zoals de kantonrechter, zeide, zijn plicht er mij toe te brengen om Voogdes te wezen. Alle mensen die meegekomen waren vonden het zo erg, maar het bleef neen, toen vroeg hij zacht, Waarom? ? en zeide toen omdat drie mensen meer voor de kinderen kunnen doen als twee. Toen scheen hij iets te begrijpen en vanuit de twee oude ooms van mij, werd een toeziend Voogd gekozen, veel heeft bij er niet voor kunnen doen, het ging er maar om dat er op de achtergrond een man stond die ook iets te zeggen had. Het voogden kiezen was niet het ergste. Het huis en land was nu voor de kinderen de stiefvader was met legen handen gekomen en wilde liever niet met legen handen weggestuurd worden. De hoge heren keurden zijn plannen goed als hij dan voor de kinderen zou blijven zorgen. Hij kreeg het geld ter leen van de Boerenleenbank en de kinderen kregen elk een spaarbankboekje en waarvan de rente voor de Voogd was. Mijn zuster Anna bleef zo goed mogelijk voor het gezin zorgen maar op een keer kwam er een heer van de Voogdijraad mijn moeder vertellen dat haar drie jongste klein-kinderen naar een kosthuis met school te Steenbergen zouden gaan. Hij dacht dat wij dat de beste oplossing zouden vinden. Maar vooral voor mijn moeder was dit een tweede slag, na het sterven van hun moeder en ik vond het ook niet goed, het was geen afspraak maar mijn zuster Anna dacht er anders over en zeide ga jij de kinderen maar weg brengen, en dan zal het je wel mee vallen. Maar het bleek dat mijn zuster Kloosterplannen had, en van samen voor moeder zorgen kwam niet veel van. Er was nog wel wat van haar geld over maar in plaats van een uitzet moest Anna, nog geld storten er bleef dus niet veel over om van te leven. Ik naaide thuis voor een winkel en een paar dagen per week bij klanten. Cor en Cathrien moesten na schooltijd de boel bij Pa de Ruiter opknappen en voor het eten zorgen. Jan Braak was nog alleen thuis bij zijn stiefvader aan Jan had hij de beste hulp, maar ik merkte dat het niet goed ging ik schreef aan een zuster van moeder in Spieringerhorn dat Cor en Catharien een paar dagen kwamen, en pa de Ruiter liet ik er maar eens op het matje komen, en voor Jan werd er toen een baantje gezocht bij een koeboer en hij werkte daar ook wel hard maar hij werd er beter verzorgd. En de meisjes kwamen weer thuis. En pa de Ruiter kon niet beter doen dan een andere vrouw zoeken. Cor en Cathrien maakte nu rustig hun schoolwerk af maar voor ons was het een zware tijd, mijn zuster Anna was in Roosendaal zuster-Egidia geworden en zij voelde zich gelukkig en nog voor zij geprofest werd als zuster, was zij overgeplaatst naar Steenbergen dus bij de kinderen van Sophia maar Piet kon er niet lang blijven, hij was de oudste van de drie jongste, en als zij de lagere klassen door waren moesten zij vanaf Steenbergen vertrekken maar wat moesten wij met hem beginnen, ons huis was alzo te klein maar oom Willem Braak dat was de toeziend voogd wilde hem wel graag hebben, hij kon dan mooi wat op de tuin werken. Hij had zelf een Tuinderij en geen kinderen meer thuis en dat is wel lang goed gegaan maar hij was nog wat, jong voor alleen bij twee oude mensen te zijn. Toen moesten wij uit het huis waarin wij woonde en er was geen ander en dat gaf nog al moeilijkheden, ik was goed bevriend met de deurwaarder, ik was hun naaister en er werd beweerd dat ik nooit uit dat huisje gezet zou worden, maar ik had toch gebrek aan een groter huis zodat de kinderen weer bij elkaar konden zijn. Cornelis was toen ook al terug gekomen vanaf Steenbergen en ik wist toen ook niet hoe wij aan het eten zouden blijven en ik moest daar nog, wat op vinden, het was wel aardig van Anna om het haar broers te schrijven. Wij zorgen nu wel voor moeder en dat zoveel geld betaald moest worden en dat er niet veel meer over was.
1916-1920
En moeder wilde wel graag haar dochter zien in Zusters/-Kleding en ik schreef toen naar de Hoofdzuster in Roosendaal, of Anna (zuster- Egidia) in een van hun andere Kloosterhuizen dat
dichterbij Hoofddorp was over mocht komen, zodat moeder haar gemakkelijker kon ontmoeten. Er werd eerst afwijzend beschikt, maar een paar weken later kwam er bericht van zuster Egidia, dat zij overgeplaatst was in het seminarie te Warmond. Oom Willem Braak te Halfweg kwam met zijn paard en wagen en bracht ons toen naar Warmond.Maar er was nog meer afgesproken en daarom werd dit de zwaarste dag voor mij moeder kon niet meer alleen zijn, en wij moeste verhuizen, en daarom zouden wij terug langs de BOVO rijden en dan moeder in de BOVO te Heemstede achter laten voor een paar weken, maar moesten nog afwachten of moeder dat wilde en het viel nog mee moeder wilde altijd graag een ander helpen en de Eerwaarde Overste van de BAVO kwam met ons praten, en vertelde dat het zo druk was met GROENTE inmaken en vroeg moeder of zij een paar dagen wilde helpen, en o dat wilde zij graag, en toen moesten wij maar gaan. En later hoorde wij dat ze veel last met haar hadden. maar het ergste was dat ik er twee weken niet mocht komen om haar te bezoeken. Hoe wij verhuisd zijn weet ik niet meer, want ik kreeg lichte evenwichtstoring en na twee weken mocht ik bij moeder op bezoek komen, met een bang hart, en toen ik er kwam zag ik haar zitten in een wandelwagen in de tuin. En toen zij mij zag zei ze je komt mij toch zeker niet halen. Het is hier toch zo mooi, en ik wist niet wat ik hoorde maar om echt blij te zijn bleef er nog te veel zorg over, er moest wat verdiend worden om het gezin aan het eten te houden en voor moeder moest er per drie maanden betaald worden. Jan Baak kwam thuis dus kon wat mee verdienen en er kwamen een paar andere jongens bij ons in de kost.en zo werd het gezin in stand gehouden en nu wij een groter HUIS hadden wilde Piet Braak ook weer tot het gezin behoren, en oom Willem waar hij was, die vond het wel goed. En zo kwam het gezin Braak bij mij weer bij elkaar alleen Marie niet, die trouwde met Johannes van Zelst een schilder vanaf Gorinchem een goede man ze kregen een aardig huis te oude kruisweg te Qrucius nabij Heemstede maar J. Braak moest toen in militaire dienst en dat viel tegen, maar het getal bleef hetzelfde, vanaf Steenbergen kwam er bericht dat het Kinder-tehuis werd opgeheven en dan moest Annie naar een Weeshuis, maar dat vonden wij niet goed,en zij moest dan ook maar bij ons thuis komen. De meisjes van Qroezen moesten juist voor een reis weg naar Zeeland, en met hun kwam Annie Braak op de terugreis vanaf Steenbergen mee zij kon nu te Hoofddorp naar school, en praten echt Brabants na het verblijf te Steenbergen. Piet en Cornelis en haar zusjes kende zij nog wel maar haar broer Jan was in dienst en die was nooit bij haar te Steenbergen geweest, wij dachten dat zij elkaar wel zouden kennen maar ik schreef niet naar Jan dat Annie thuis zou komen, en Annie vertelde wij dat er een soldaat op bezoek zou komen, en verder zouden wij het wel zien, maar Jan zag in dat kleine Brabantse meisje geen familie en Annie in de Soldaat geen broer. Maar het hele stel was nu gelukkig weer bij elkaar. Marie was getrouwd en haar eerste kind was Piet.v.Zelst en voor Annie het liefste speelgoed. En toen haar tweede kindje kwam, kregen zij een huis in de Stationsweg recht tegenover ons. Piet kon al een beetje lopen en kwam elke morgen zijn handjes warmen aan onze theepot. 1914 --1918 Hij ging dan op de vloer zitten en kreeg dan de warme theepot tussen zijn beentjes het was in de eerste wereldoorlog en er was niet voldoende brandstof om 's morgens vroeg de kachel aan te maken, dat gebeurde pas als het tijd was om het eten te koken.
1918 -- l92O
Voor Annie was het een groot feest om Piet v Zelst rond te dragen, maar Marie vond het niet altijd goed. En dan kreeg Annie nog al eens te horen van van Marie, laat dat kind toch lopen en toen begon Piet zijn moeder na te zeggen alzo hij het kon en zeide dan JAAT dat kind toch jopen, de L kon hij nog niet zeggen. Maar aan het wonen in de Stationsweg kwam ook weer een einde omdat ons huis verkocht werd en wij moesten iets anders zoeken. Er was niets anders als er stond een directeurs woning van de groente inmaak fabriek leeg. De Huur voor dat huis was wel drie maal zo hoog als dat van in de Stationsweg maar wij moesten het wel nemen, het verhuizen heeft niet veel gekost, Piet Braak kreeg een paard en wagen (karwij kros) van zijn baas om te verhuizen.maar het was een groot huis en onze spullen pasten er niet in en had alzo veel kaal vloer dat elke week geboend moest worden. Annie was toen nog op school en er waren toen nog een paar betalende gasten bij ons maar het was een grote tour om met het geld rond te komen. Er waren nog meer huizen bij de fabriek die er gezet waren voor het personeel van de fabriek maar bij de opheffing van de fabriek waren de kleindere huizen en een terrein aangekocht door de Suikerfabriek Halfweg. En ik wist dat een van die huizen leeg zou komen en dat scheelde de helft in de huishuur, en het hoofdkantoor, was Keizersgracht te Amsterdam, en ik ben er maar naar toe gegaan en een heel deftige Dokter Mr. Gunning die mij heel vriendelijk te woord heeft gestaan heb ik ons moeilijk bestaan uitgelegd en wij kregen het Huis dat twintig meter verder stond. Het verhuizen was vlug gebeurt alles kon overgedragen worden. En wij voelden er ons best thuis het was juist zomertijd en wij zouden een dag naar het strand gaan te Zandvoort, met het hele gezin de fietsen, werden klaar gemaakt en het eten voor de gehele dag. De Jongens wilde zwemmen en liepen een eind het strand, op en wij moesten hun kleding en spullen zolang bewaren, maar na een poosje begon er een in het water te zwaaien maar wij wisten nog niet direct wie het was. Het was Piet.Braak hij gevoelde zich plotseling niet goed en wilde het water uit. Maar verders maakte hij de dag nog aardig goed mee. Maar ik vond dat hij er nog, niet goed uitzag en de volgende dag zou hij met Kees Zomers een kennis van hem gaan werken in de omgeving van Alkmaar, maar ik vertrouwde er niet op dat Piet wel goed was daags na de dag naar Zee, en vroeg Kees Zomers om hem maar thuis te laten, maar dat vond Kees Zomers overdreven omdat Piet was zo flink en sterk en kon dat best mee maken, maar twee dagen later kwam Piet doodziek weer terug thuis zo dat wij hem zijn goed uit moesten trekken en hem op bed moesten leggen en de dokter was vlug gehaald, en zeide hoe kunnen ze zo iemand alleen terug naar huis laten gaan. Maar met veel zorg is hij er weer bovenop gekomen maar er kwam nog wel spanning om. Het was juist concours en dan moest ik toen alle jaren in het Buffet staan in het Hotel van P.de Groot te Hoofddorp en het was juist die dag dat er een heer Piet vertelde dat hij voor een poosje naar een Sanatorium moest. En daar kreeg Piet Braak de schrik van zijn leven van maar wij hebben hem niet laten gaan de dokter had aanvankelijk al gezegd dat hij er niet voor in een sanatorium kon leggen. En toen de dokter later Piet beter verklaarde stuurde ik de Dokter een bosje bloemen. En hij vond dat zo aardig en kwam vertellen dat wij deze, goede afloop wel een wonder mochten noemen. En het was wel vreemd om dat uit die Dokter zijn mond te horen, want niemand heeft hem ooit een Kerk binnen zien gaan, hij was wel streng maar een goede en edele man. (Dr. Nanning)
1920
En toen Piet Braak zich na de ziekte weer goed genoeg gevoelde om te werker vertrok hij, tot onze spijt naar Frankrijk en ons gevraag of hij terug kwam mocht niet baten en met ons gezin stond het er niet al te best voor. Het was toen ook voor het eerst dat ik de moed liet zakken, juist nu de kinderen, groter werden, kon ik de eindjes nietmeer bij elkaar knopen.en besloot de kinderen voor elkaar te laten zorgen en ik vroeg per Brief neef die Kapelaan was te Vlaardingen, een baan voor mij te zoeken waarmede veel geld te verdienen, was, want voor mijn moeder moest ik ook nog betalen.en hij, wist wel iets,ik moest dan, huishoudster worden op een schip dat heen en weer naar het buitenland Vaarde. Maar hij kwam over, om mij te vertellen, dat hij niet begrepen had,dat ik de moed op had kunnen brengen, om voor zo een jong gezin te zorgen en dat ik nu geen raad meer wist maar ja het ging om moeder zij had gezorgd voor tien kinderen om ze zonder het armenbrood groot te brengen, dus mocht ik haar zelf dan ook niet aan over geven maar mijn neef praten zolang totdat ik het dan nog, maar probeerde, en met veel zorgen zijn wij bij elkaar gebleven en er kwam weer bericht dat wij moesten verhuizen. Er was een opzichter benoemd voor het fabrieksterrein waar wij woonde die moest in ons huis wonen ik was wel lid van een woningbouwvereniging maar die huizen waren nog niet klaar, dus moesten wij maar zolang wachten.en in januari was het huis zover gereed om er in te trekken, maar de deuren konden wij nog niet goed sluiten en de aanrecht en gootsteen moesten nog gemaakt worden voor de vloerbedekking boven was er geen geld, maar mijn neef H. van Zelst wist er wel raad op en heeft alle vloeren boven Gebijst en het was zo nog mooi ook, maar wij woonde voor ons gevoel wat ver van het dorp af, Verl. Fortweg 51 (Thans Terveenlaan) het was een flink huis waar je wat mensen in kunt bergen, maar Jan ging trouwen alzo was er weer een minder en Piet kwam onverwacht terug uit Frankrijk, maar was niet van plan om in Nederland, te blijven en, na ver1oop van een korte tijd, vertrok hij naar Amerika. En Cor had toen haar werk in een hotel te Amsterdam. en vertrok tenslotte naar Roosendaal en werd er Zuster in een gesticht Charieas Cathrien ging naar van Zadel een bloemist te Heemstede en Cornelis zeide telkens wel voor zich zelf te zorgen als hij 21 jaar was en heeft dat ook gedaan, eens per week ging ik naar de Bavo te Heemstede om moeder te bezoeken, totdat er bericht kwam dat het met moeder niet zo best was en toen ik er kwam zat ze in een stoel, en ze was er niet zo goed aan toe, en ik moest knielen om haar aan te kunnen kijken en vond dat haar ogen half gebroken, waren maar ze kende mij nog, maar toch heb ik nog een paar dagen bij haar bed gezeten zonder dat ze mij kende of zag en toen stuurde de Eerwaarde moeder van de Bavo te Heemstede mij naar huis, ze was bang dat het niet goed voor mij was om er zo lang te blijven, en ik was thuis ook nodig. Maar toen kwam er ook al spoedig bericht dat ze overleden was en daarmede weer nieuwe moeilijkheden, je moeder verliezen die voor ons allen zoveel gedaan had is een groot verlies vooral als je als jongste had, aan geen toekomst te denken zolang ze nog leefde, maar er was nog meer ik wilde haar zo graag die paar laatste dagen nog thuis hebben, wat dan ook gebeurd is, maar er was geen geld genoeg, ze was verzekerd voor 65 Gulden en ik zat verschrikkelijk in de put. Maar een van de meisjes van Braak was zo goed er haar moeders erfenis voor aan te spreken en zo was dat nog wel een goed slot voor na mijn moeders zorgelijk en werkzaam leven. Dank zij de goedheid van haar naamgenoot (Cornelia)
1920 - 1960
Zuster Egidia (Anna Zeestraten) had gedacht dat ik na hebt sterven van Moeder, ook wel Zuster zou worden, ze had wel begrepen dat de grootste offers voor Moeder gebracht waren en dat mijn taak nu af was. En toen ik in het, seminarie te Warmond kwam, werd ik voor de grap als zuster verkleed, en zo moest ik voor de eerwaarde Overste verschijnen maar de roeping was bij mij ver te zoeken, en Zuster Egidia wist ook wel dat ik na moeders dood naar Amerika wilde gaan om voor mijn Broers te zorgen. Maar niet voor de jongste van mijn zuster Sophie, 18 Jaar was en weer waren er grote moeilijkheden het was in 1922 nog te vroeg om op te breken en wat zou het in Sant Dakotha zijn als ik daar kwam om te proberen hun van daar weg te krijgen in een beter bewoonde streek. Ze waren trots op hun bezit van paarden --- koeien en ander vee maar bovenal hun land. waar ze toch nooit rijk zouden worden omdat de grond daar niet geschikt voor was. En Jan was toen al dood en die had mijn hulp het hardste nodig gehad. Gerrit was getrouwd en was evenals vroeger niet lang op dezelfde plaats, en met zijn vrouw was dat hetzelfde, ze kregen een zoon, Edwin-Gerardus Zeestraten. 15 Juli 1924 Dedakusa en toen het kind een jaar was wilde ze naar een warme streek en het land werd aan Willem en Tienus over gedaan, en vertrokken een paar weken later kwam er bericht dat hun geld daar niet uit de Bank was te krijgen. Er werd dus geld gestuurd maar daarna kwam er bericht vanuit een Hospitaal (ziekenhuis) dat de hele familie daar was opgenomen met tropische koorts en alle bewusteloos en toen Gerrit zijn Vrouw en kind weer tot bewust zijn kwamen was Gerrit al overleden. En vrouw en kind zijn toen terug gekomen en hun intrek bij Tienus en Willem dat leek heel goed, maar later was er iets heel minder goed en zonder goed vinden van Willem,--trouwde Tinus met de weduwe van Gerrit. En zij kregen een dochter Elizeb (Elzie) maar veel plezier heeft hij er niet van beleefd, zij vond het te stil en vertrok met haar twee kinderen naar California. En na 9 Jaar kwam ze terug met twee zoons Edwin en Tommie die was 6 jaar en Tienus heeft toen gedaan alsof zij een uitstapje gedaan had, maar een goed samenleven is het nooit meer geworden. Misschien heeft hij toch de hemel aan haar verdiend, zijn dochter Elzie is later getrouwd maar woont in California, dus kwam niet veel thuis. En Edwin had geen zin in de farm (Boerderij) en daarom was het toch Tommie het aangewaaide zoontje van Tienus zijn vrouw die het werk deed op de boerderij (Farm) toen Tienus er te zwak voor was. Mijn broer Willem was wat sterker, altijd al geweest en kon al zijn werk nog doen en was er zo trots op dat alles nu Electric was gemaakt. Toen kwam er een brief waar wij niets van begrepen, maar met een Engels Woordenboek er bij moesten wij wel zien dat hij dood was. En niet te geloven 10 dagen later kwam er een brief van hem zelf waarin hij schreef, er was een verschrikkelijke wind op komen zetten zo dat alle schapen van de koude naar huis gekomen waren, en hij mankeerde toen nog niets maar de brief van Henrie (is Tienus) ofwel (Tienus-Henrie-Zeestraten) was per zeepost verzonden en het bericht van zijn overlijden dat was per luchtpost verzonden en kwam alzo eerder te Holland aan en als wij intussen geen officieel bericht van overlijden gehad gekregen zouden hebben dan zou ik het niet geloofd hebben. Dat hij dood was omdat wij van hem geen bericht gekregen hebben over ziekte
Ten Laatste
Later bleek dat Willem plotseling ziek geworden was en door een buurman naar het ziekenhuis (hospitaal) was gebracht. Met longontsteking en in het ziekenhuis werd hij in een tent gelegd voor kunstmatige-ademhaling maar het mocht niet meer helpen en is gestorven. En Henrie is (Tienus) of Henrie-Tienus Zeestraten was toch al niet zo gezond en schrok zo van het overlijden van 'Willem dat ze hem naar het zelf, ziekenhuis moesten brengen en op dezelfde manier behandeld werd, maar hij kwam levend terug. maar wel zwak.veel heeft hij niet meer kunnen doen,en toen hij op een Zondag zich niet goed genoeg gevoelde om mee naar de Kerk te gaan, vonden zijn vrouw en zijn zoon hem na hun terugkomst van de Kerk bewusteloos en hij werd weer naar het Ziekenhuis gebracht, maar deze moeite hadden zij zich kunnen besparen, want dit was zijn laatste reis. En hiermee waren al mijn broers en zusters overleden. En ik ben nog alleen over van moeders tien kinderen. En ik zal dus de stoet moeten sluiten.---want ook mijn oudste broer zijn vrouw kreeg, ten laatste de ene beroerte na de andere en is met haar 89 jaar naar de hemel gegaan. Zij was altijd een goed voorbeeld voor hun die haar kende en zij heeft een mooi ziekbed gehad en in haar lange ziekte is zij nooit nog dag of nacht alleen geweest en dat was dan wel de kroon op de kinderen hun werk. En hiermee zal ik dit verhaal dan sluiten. En voor mij is dit niet zonder zorgen voorbij gegaan, maar ik weet dat ik God en de H. maagd Maria dankbaar moet zijn voor al het goede in die zorgende jaren aan ons geschonken.
M.C. Zeestraten
Akteplaats: Vught,NB,NLD
Gebeurtenissen 9 november 1984

5. Geboorte Cornelis Zeestraten

Deel/Akte: 43
Bron type: BS Geboorte
hoofdpersoonnaam=Cornelis Zeestraten
hoofdpersoongeslacht=Man
hoofdpersoongebdatum=31-07-1872
hoofdpersoongebplaats=Oegstgeest
hoofdpersoonvader=Petrus Martinus Zeestraten
hoofdpersoonmoeder=Cornelia van der Riet
gebeurtenis=Geboorte
aktedatum=31-07-1872
akteplaats=Oegstgeest
erfgoedinstelling=Nationaal Archief
aktenummer=43
brontype=BS Geboorte
Instellingsplaats=Den Haag
Collectiegebied=Zuid-Holland
Aktesoort=Geboorteakte
Akteplaats: Oegstgeest,ZH,NLD
Archiefnaam: Nationaal Archief
URL: https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/20721261
Gebeurtenissen 31 juli 1872

6. Geboorte Petrus Martinus Zeestraten

Deel/Akte: 37
Bron type: BS Geboorte
hoofdpersoonnaam=Petrus Martinus Zeestraten
hoofdpersoongeslacht=Man
hoofdpersoongebdatum=16-01-1903
hoofdpersoongebplaats=Haarlemmermeer
hoofdpersoonvader=Cornelis Zeestraten
hoofdpersoonmoeder=Cornelia Stassen
gebeurtenis=Geboorte
aktedatum=17-01-1903
akteplaats=Haarlemmermeer
erfgoedinstelling=Noord-Hollands Archief
aktenummer=37
brontype=BS Geboorte
Instellingsplaats=Haarlem
Collectiegebied=Noord-Holland
URL: https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/56050437
Akteplaats: Haarlemmermeer,NH,NLD
Archiefnaam: Noord-Hollands Archief
Gebeurtenissen 17 januari 1903

7. Geboorte Petrus Martinus Zeestraten

Bron type: BS Geboorte
URL: https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/28129165
Deel/Akte: 400
Archiefnaam: Noord-Hollands Archief
hoofdpersoonnaam=Petrus Martinus Zeestraten
hoofdpersoongeslacht=Man
hoofdpersoongebdatum=29-08-1900
hoofdpersoongebplaats=Haarlemmermeer
hoofdpersoonvader=Cornelis Zeestraten
hoofdpersoonmoeder=Cornelia Stassen
gebeurtenis=Geboorte
aktedatum=30-08-1900
akteplaats=Haarlemmermeer
erfgoedinstelling=Noord-Hollands Archief
aktenummer=400
brontype=BS Geboorte
Instellingsplaats=Haarlem
Collectiegebied=Noord-Holland
Akteplaats: Haarlemmermeer,NH,NLD
Gebeurtenissen 30 augustus 1900

8. Geboorte Jacobus Adrianus Zeestraten

URL: https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/28129281
Bron type: BS Geboorte
Archiefnaam: Noord-Hollands Archief
Akteplaats: Haarlemmermeer,NH,NLD
Deel/Akte: 203
hoofdpersoonnaam=Jacobus Adrianus Zeestraten
hoofdpersoongeslacht=Man
hoofdpersoongebdatum=15-04-1899
hoofdpersoongebplaats=Haarlemmermeer
hoofdpersoonvader=Cornelis Zeestraten
hoofdpersoonmoeder=Cornelia Stassen
gebeurtenis=Geboorte
aktedatum=17-04-1899
akteplaats=Haarlemmermeer
erfgoedinstelling=Noord-Hollands Archief
aktenummer=203
brontype=BS Geboorte
Instellingsplaats=Haarlem
Collectiegebied=Noord-Holland
Gebeurtenissen 17 april 1899

9. Geboorte Joseph Maria Zeestraten

Akteplaats: Haarlemmermeer,NH,NLD
hoofdpersoonnaam=Joseph Maria Zeestraten
hoofdpersoongeslacht=Man
hoofdpersoongebdatum=12-05-1904
hoofdpersoongebplaats=Haarlemmermeer
hoofdpersoonvader=Cornelis Zeestraten
hoofdpersoonmoeder=Cornelia Stassen
gebeurtenis=Geboorte
aktedatum=13-05-1904
akteplaats=Haarlemmermeer
erfgoedinstelling=Noord-Hollands Archief
aktenummer=233
brontype=BS Geboorte
Instellingsplaats=Haarlem
Collectiegebied=Noord-Holland
Deel/Akte: 233
URL: https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/56051315
Bron type: BS Geboorte
Archiefnaam: Noord-Hollands Archief
Gebeurtenissen 13 mei 1904

10. Geboorte Maria Catharina Zeestraten

Archiefnaam: Noord-Hollands Archief
URL: https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/56053659
Deel/Akte: 555
Bron type: BS Geboorte
Akteplaats: Haarlemmermeer,NH,NLD
hoofdpersoonnaam=Maria Catharina Zeestraten
hoofdpersoongeslacht=Vrouw
hoofdpersoongebdatum=20-10-1907
hoofdpersoongebplaats=Haarlemmermeer
hoofdpersoonvader=Cornelis Zeestraten
hoofdpersoonmoeder=Cornelia Stassen
gebeurtenis=Geboorte
aktedatum=21-10-1907
akteplaats=Haarlemmermeer
erfgoedinstelling=Noord-Hollands Archief
aktenummer=555
brontype=BS Geboorte
Instellingsplaats=Haarlem
Collectiegebied=Noord-Holland
Gebeurtenissen 21 oktober 1907

11. Geboorte Maria Catharina Zeestraten

Akteplaats: Haarlemmermeer,NH,NLD
Archiefnaam: Noord-Hollands Archief
hoofdpersoonnaam=Maria Catharina Zeestraten
hoofdpersoongeslacht=Vrouw
hoofdpersoongebdatum=16-06-1905
hoofdpersoongebplaats=Haarlemmermeer
hoofdpersoonvader=Cornelis Zeestraten
hoofdpersoonmoeder=Cornelia Stassen
gebeurtenis=Geboorte
aktedatum=17-06-1905
akteplaats=Haarlemmermeer
erfgoedinstelling=Noord-Hollands Archief
aktenummer=322
brontype=BS Geboorte
Instellingsplaats=Haarlem
Collectiegebied=Noord-Holland
Deel/Akte: 322
Bron type: BS Geboorte
URL: https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/56052041
Gebeurtenissen 17 juni 1905

12. Geboorte Petrus Paulus Zeestraten

hoofdpersoonnaam=Petrus Paulus Zeestraten
hoofdpersoongeslacht=Man
hoofdpersoongebdatum=28-06-1906
hoofdpersoongebplaats=Haarlemmermeer
hoofdpersoonvader=Cornelis Zeestraten
hoofdpersoonmoeder=Cornelia Stassen
gebeurtenis=Geboorte
aktedatum=29-06-1906
akteplaats=Haarlemmermeer
erfgoedinstelling=Noord-Hollands Archief
aktenummer=340
brontype=BS Geboorte
Instellingsplaats=Haarlem
Collectiegebied=Noord-Holland
Akteplaats: Haarlemmermeer,NH,NLD
Bron type: BS Geboorte
URL: https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/56052750
Deel/Akte: 340
Archiefnaam: Noord-Hollands Archief
Gebeurtenissen 29 juni 1906

13. Geboorte Dingena Zeestraten

hoofdpersoonnaam=Dingena Zeestraten
hoofdpersoongeslacht=Vrouw
hoofdpersoongebdatum=24-12-1901
hoofdpersoongebplaats=Haarlemmermeer
hoofdpersoonvader=Cornelis Zeestraten
hoofdpersoonmoeder=Cornelia Stassen
gebeurtenis=Geboorte
aktedatum=26-12-1901
akteplaats=Haarlemmermeer
erfgoedinstelling=Noord-Hollands Archief
aktenummer=652
brontype=BS Geboorte
Instellingsplaats=Haarlem
Collectiegebied=Noord-Holland
Akteplaats: Haarlemmermeer,NH,NLD
Bron type: BS Geboorte
Archiefnaam: Noord-Hollands Archief
Deel/Akte: 652
URL: https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/28132725
Gebeurtenissen 26 december 1901

14. Huwelijksakte Cornelis Zeestraten

Deel/Akte: 32
Akteplaats: Haarlemmermeer,NH,NLD
Archiefnaam: Noord-Hollands Archief
Inventarisnr.: 48
Bron Burgerlijke stand - Huwelijk
Archieflocatie Noord-Hollands Archief
Algemeen Toegangnr: 358
Inventarisnr: 48
Gemeente: Haarlemmermeer
Soort akte: Huwelijksakte
Aktenummer: 32
Datum: 05-05-1897
Bruidegom Cornelis Zeestraten
Leeftijd: 24
Geboorteplaats: Oegstgeest
Bruid Cornelia Stassen
Leeftijd: 23
Geboorteplaats: Oude Tonge
Vader bruidegom Petrus Martinus Zeestraten
Moeder bruidegom Cornelia van der Riet
Vader bruid Jacobus Stassen
Moeder bruid Dingena Rubbens
Nadere informatie beroep bg.: arbeider; beroep vader bd.: arbeider
Gebeurtenissen 5 mei 1897

Aanknopingspunten in andere publicaties

Bekijk alle
aanknopingspunten

• Stambomen Straathof & Verdegaal

Historische gebeurtenissen

• Geboortedag 31 juli 1872
• Trouwdag 5 mei 1897
• Dag van overlijden 26 april 1934
• Dag van begraven 30 april 1934

Dezelfde geboorte/sterftedag

• Ook geboren op 31 juli
• Ook overleden op 26 april

Over de familienaam Zeestraten

• Bekijk de informatie die Genealogie Online heeft over de familienaam Zeestraten.
• Bekijk de informatie die Open Archieven heeft over Zeestraten.
• Bekijk in het Wie (onder)zoekt wie? register wie de familienaam Zeestraten (onder)zoekt.