Hij is getrouwd met Maria Anna MAERTENS.
Ze zijn in de kerk getrouwd op 13 januari 1789 te Brugge, B.Bron 1
Kind(eren):
Lector, Kunstschilder, Instituteur.
Gerardus Xaverius de San (Brugge, 31 mei 1754 - Groningen, 9 februari 1830) was een Vlaams schilder, werkzaam in Nederland.
Leven en werk
De San was een zoon van Petrus de San en Magdalena Hostein. Hij studeerde aan de Brugse Academie onder Jan Frans Legillon. In 1781 vertrok hij naar Italie, waar hij zijn studie vervolgde en diverse medailles won aan de academies in Rome en Parma. Hij werkte een aantal jaren in het atelier van Pompeo Batoni in Rome. In 1785 keerde hij wegens ziekte van zijn moeder naar Brugge terug. Hij werd er in 1790 directeur van de Academie. In 1783, 1784 en 1785 werd hij door de Academie van Pavia gelauwerd.
Na het uitbreken van de Franse Revolutie werd het ook in de Zuidelijke Nederlanden onrustig. De San trok in 1795 naar Groningen, waar een broer van hem katholiek priester was. Hij werd in 1798 de eerste instituteur (directeur) van de Groningse Academie van Teken-, Bouw- en Zeevaartkunde. Door economisch ongunstige tijden, ging het al snel slechter met de Academie. De San zag af van zijn loon en nam genoegen met 'een vrije woning'. Om in zijn onderhoud te voorzien was hij vooral actief als portretschilder. Hij gaf daarnaast ook les aan het Henri Daniel Guyot Instituut in de stad.
De San overleed in Groningen op 75-jarige leeftijd.
Enkele werken
1773: Jubileumportret van de familie De San, Groeningemuseum, Brugge..
1796 Familieportret H.L. Wijgchel van Lellens. Eigendom van het Groninger Museum en tentoongesteld in de Menkemaborg.
1807/1808 schilderij voor de Augustijnenstatie in de Oude Ebbingestraat te Groningen, later verplaatst naar de St.-Augustinuskerk in Utrecht.
De Hanzehogeschool laat de grafsteen van haar eerste docent, Gerardus Xaverius de San (1754-1830), opknappen en herplaatsen op de Zuiderbegraafplaats in Groningen. De steen werd donderdag op het kerkhof uit de grond gehaald.
Stadsgids Henk Bakker, die al jaren rondleidingen geeft op de bijna 200 jaar oude begraafplaats, ontdekte het graf van De San in 2017. Zonder steen op een van de groene plekken op het volle kerkhof (er zijn 37.125 mensen begraven).
De vondst was een toevalstreffer. Niet de begraafplaats was uitgangspunt voor de zoektocht, maar een straatnaam en bushalte in Hoogkerk die naar De San zijn vernoemd. Bakker, die wel eens wilde weten wie die ‘mysterieuze’ De San was en waar hij wasgebleven, vond ‘m terug op ‘zijn eigen’ begraafplaats.
Lof van leerlingen
De gids kreeg een jaar later de gelegenheid om te kijken of er een steen onder het gras lag en ontdekte een bijzondere boodschap: Hulde aan De San, van zyne leerlingen . Bakker ging uit van een erezuil die op het graf had gestaan, maakte er een foto van en wierp er weer aarde overheen. Hij zocht contact met de Hanzehogeschool. Die had er wel oren naar om de steen zichtbaar te maken en zo haar eerste docent ooit uit de vergetelheid te halen.
Academie
De San was een Belgische kunstschilder die voor Napoleon was gevlucht naar zijn broer, een priester in Groningen. Hij werd begin 1798 aangetrokken als ‘hoofdonderwijzer’ tekenen, de eerste afdeling van de nieuwe Academie die net in stad was opgericht. Later dat jaar werd hij de eerste directeur (instituteur) van de Groninger Academie van Teken-, Bouw- en Zeevaartkunde, nadat de latere zeevaartschool en HTS eraan waren toegevoegd.
De docent en kunstschilder raakte bij velen in vergetelheid, maar duikt wel altijd op in de historische beschrijvingen van de Academie (later omgedoopt in Minerva) en de latere totstandkoming van de Hanzehogeschool die zijn basis in de Academie heeft.
Geen zuil, maar ligsteen
Om wat met de zuil te mogen doen, moest de hogeschool eigenaar worden van het graf waar verder niemand meer naar omkeek. Ze vroeg Bakker om zich over de zuil te ontfermen. Tot zijn verrassing legden Geert van der Wier en Trienco Vijfschaft van steenhouwerij Krul gisteren echter geen korte zuil maar een 1,40 meter lange smalle grafzerk bloot. Die waarschijnlijk nooit rechtop heeft gestaan, maar altijd op het graf heeft gelegen. Tot ‘ie wegzakte en met nieuwe aarde werd bedekt.
Sporen
Veel meer tekst, behalve het nummer van de plek op het kerkhof, viel er gisteren na een snelle eerste schoonmaakbeurt niet op de ruim 100 kg zware steen te ontdekken. Bij de firma Krul in Peize gaat ze kijken of er misschien toch nog sporen van andere teksten te achterhalen zijn, of dat de nagedachtenis aan De Son vooral aan zijn leerlingen was. Van een andere grafsteen bleek gisteren geen sprake te zijn. Van de grafkisten (zijn vrouw is in hetzelfde graf begraven) was niets meer over. Het is nog niet bekend wanneer de steen wordt teruggelegd.
Sinds 2021 heeft het Hanzehogeschool te Groningen heeft inmiddels ook een Gerardus de San conferentiezaal. Deze is vernoemd naar de eerste docent vanaf de oprichting in 1789. Er is gewerkt aan de nieuwbouw van Zernikeplein 7 met de oa de conferentiezaal als resultaat.
Gerardus Xaverius Petrus Josephus de SAN | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1789 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Maria Anna MAERTENS |