1001 stambomen » Gerardus Maria Johannes Adrianus Negenborn (1932-2000)

Persoonlijke gegevens Gerardus Maria Johannes Adrianus Negenborn 

• Hij is geboren op 3 december 1932 in Amsterdam, Noord-Holland, Nederland.Bron 1
• Hij werd gedoopt.
• Beroep: Kloosterling.
• Geloof: Rooms Katholiek.
• Hij is overleden op 24 maart 2000 in Harderwijk, Gelderland, Nederland, hij was toen 67 jaar oud.
• Hij is begraven op 29 maart 2000 in Harderwijk, Gelderland, Nederland.

  Datum: Begraafplaats Oostergaarde Oosteinde 12 3842 DR Harderwijk

• Een kind van Coenraad Pieter Adrianus Negenborn en Diederika Gerarda Maria Antonia Blomert
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 29 januari 2019.

Gezin van Gerardus Maria Johannes Adrianus Negenborn

Notities over Gerardus Maria Johannes Adrianus Negenborn

Bron: http://www.bhic.nl/genealogie/berne/Negenborn,%20Gerardus%20Maria%20Johannes%20Adrianus%20%28Gerard%29.htm
======================================
Negenborn, Gerardus Maria Johannes Adrianus (Gerard)
Kloosternaam: Negenborn, Coenraad (Coen)
Amsterdam 3-12-1932 - Harderwijk 24-3-2000
Afkomst en jeugd
Gerard Negenborn zag op 3 december 1932 het levenslicht in de Amsterdamse Hilligaertstraat nummer 62 dichtbij de oude RAI. Zijn ouders, Coenraad Negenborn en Diererika Blomert hadden al acht kinderen en na Gerard werd er nog een geboren. Zoals in die tijd gebruikelijk was, werd hij binnen drie dagen ten doop gehouden, en wel in de parochiekerk Onze Lieve Vrouw Koningin van de vrede. Hij werd onder de bescherming geplaatst van een serie heiligen: Gerardus Maria Johannes Adrianus. Zijn roepnaam werd Gerard.
De religieuze sfeer, die het gezin ademde, hing ook in de bewaarschool en de lagere school die hij later bezocht. De broeders van Huijbergen hadden daar de leiding. Maar het is toch vooral zijn medeparochiaan de Norbertijn Aloysius Lesger geweest, die hem de weg wees naar het gymnasium Sint Norbertus te Heeswijk. Aloysius Lesger, die hij later confrater mocht noemen, heeft hij later altijd hoog in ere gehouden.
Priesteropleiding
15 September 1947 nam hij zijn intrek in het Internaat van het Sint-Norbertusgymnasium te Heeswijk en begon daar aan zijn lagere studies. Als student was Gerard geen hoogvlieger - hij deed zeven jaar over het gymnasium - maar op andere terreinen bewees hij over grote creatieve vaardigheden te beschikken, vooral op muzikaal gebied. Hij speelde cello in het schoolorkest onder leiding van Jan Oderkerk, dirigeerde op het landjuweel en was redactielid van de Luidspreker. De muziek is hij altijd trouw gebleven. Hij speelde piano en gitaar en als het nodig was nam hij ook plaats achter het orgel. Als dirigent stond hij later voor diverse jongerenkoren in Oostelijk Flevoland en Harderwijk.
Kloosterling
2 September 1954 stak hij de weg over van het Gymnasium Sint Norbertus naar de Abdij van Berne en op 17 september 1954 werd hij ingekleed onder de naam van frater Coenraad. Bewust heeft hij die naam gekozen: het was de naam van zijn vader, die onder de tweede wereldoorlog was overleden. Hij heeft die naam ook altijd gehouden. In de vijftiger jaren keerden velen van de kloosternaam naar de doopnaam terug. Coen deed dat niet. Het bleef Coen tot het einde. Velen wisten niet eens dat dit zijn kloosternaam was.
Twee jaar later, 17 september 1956 deed Coen zijn kleine professie. 13 september 1957 werd hij overgeplaatst naar Priorij De Essenburgh in Hierden met de benoeming van organist. Daar voltooide hij zijn theologiestudie en was op nog vele andere terreinen actief bezig: hij tekende canonborden, hielp Wim Vlek bij het ordenen van de bibliotheek en maakte met Thomas Tielemans een fotoalbum van De Essenburgh, die intussen zeer kostbaar is geworden.
17 September 1959 legde hij als eerste norbertijn de eeuwige geloften af in de handen van Abt A. Haselager, die 16 juli tot Abt was gekozen en op 3 september van de hulpbisschop van 's Hertogenbosch de Abtswijding had ontvangen. 19 December van dat jaar werd hij door de hulpbisschop van Den Bosch Mgr. Bekkers tot subdiaken gewijd en 12 maart 1960 tot diaken. 24 Juli 1960 werd hij in de Abdijkerk door Mgr. C.A. Vanuytven, norbertijn, tot priester gewijd. Zijn eerste mis deed hij, vanzelfsprekend met assistentie van confrater Aloysius Lesger, op 7 augustus in de Vredeskerk te Amsterdam. Daarna studeerde hij pastoraal theologie, onder andere in Culemborg bij pater Scharff. In 1962 werd de priorij De Essenburgh zijn definitieve standplaats.
Mobiel Pastoraat
Het was duidelijk, dat Coen tot de pastoraatsvelden zou worden geroepen, waar de Abdij van Berne die jaren bijzonder actief was: het liturgische en catechetisch apostolaat. In de jaren 1961-1962 - een duidelijke benoeming is er nooit geweest - ging hij in de leer bij dé 'misweek-paters' Paschalis van Kaathoven en Clemens van den Berg, om daarna zelfstandig als 'zangpater' naast een 'preekpater' vele misweken te leiden. In die branche bleef hij werkzaam zolang deze liturgische activiteit bestond. Daarnaast trok hij op zijn scooter het gehele land door om schoolverlatingsdagen, bezinningsdagen voor doopbeloftevernieuwing, gezinsweken etc. te leiden. De liturgische vernieuwing had die jaren de wind stevig in de zeilen. Dat verklaart waarom hij voor een jaar door het Bisdom Breda in dienst werd genomen, om dat Bisdom liturgisch bij te scholen en later door het bisdom Groningen, om dezelfde reden. Liturgie heeft altijd zijn aandacht gehouden. In 1966 werd hij lid van de Werkgroep Liturgie Heeswijk. Dat is hij tot het eind van zijn leven gebleven.
Stabiel Pastoraat
Ofschoon het ongedurige hem in het bloed zat, kwam er langzamerhand toch wat meer lijn in zijn onrustig leven. In 1970 werd hij medewerker aan het Vormingscentrum De Essenburgh In dat kader zijn nog steeds de vakantieweken bekend, die hij in de zomermaanden in de boerderij van broeder Leo voor de kinderen van één-oudergezinnen organiseerde. Daarnaast zat hij in diezelfde zomermaanden weken als pastor in een tent op de Rivièra Camping in Oostelijk Flevoland. Hij was lid van de Commissie Kerk en Recreatie in Oostelijk Flevoland. Leraar godsdienst of maatschappijleer of geestelijke stromingen was hij aan het Eemlandcollege in Amersfoort (1969), aan de RK Mavo te Harderwijk (1970), aan de Mavo in Lelystad, aan de LTO-LEAO te Dronten en het Almerecollege te Kampen/Dronten. Jongeren hadden altijd zijn bijzondere aandacht. Vandaar is de benoeming te verklaren van parttime jeugdpastor voor geheel Oostelijk Flevoland, dat wil zeggen voor de parochies Biddinghuizen, Dronten, Lelystad en Swifterbant. In oktober 1968 was hij ook nog tot assistent benoemd van de deken van Harderwijk Amandus Bruijninckx. Op vele terreinen dacht en deed Coen mee. Ook het vredesprobleem lag hem na aan het hart. Sinds 1970 was hij aalmoezenier van Pax Christi. Vele Pax Christi-voettochten heeft hij meegelopen en begeleid. Ook van de Canonie-commissie Gerechtigheid en Vrede was hij een fervent lid. Zijn vele activiteiten zijn niet allemaal exact te achterhalen. Het bijhouden van een administratie was niet zijn sterkste kant. Dit bonte beeld geeft wel een goede indruk van zijn veelzijdige bewogenheid met de eigentijdse problemen in kerk en wereld. Dit is Coen ten voeten uit.
Basispastor in Harderwijk
Per 1 september 1982 werd Coen benoemd tot pastor van de Catharinaparochie Harderwijk, als opvolger van pastoor Karel Mars. 18 september werd hij door deken Amandus Bruyninckx geïnstalleerd. Voortvarend nam hij het pastoraat ter hand. Hij had nu de mogelijkheid om zijn soms wat revolutionaire ideeën over basispastoraat in praktijk te brengen. Ofschoon hij moeilijk iets uit handen kon geven, - zo schreef hij zijn parochieblad praktisch altijd zelf helemaal vol - omringde hij zich op alle kerkelijke gebieden met kundige medewerkers. Hij toonde zich herhaaldelijk uitermate bezorgd over de toekomst van de parochie en de kerk. Daartussendoor vond nog tijd om jarenlang een column in het bisdomblad Optocht te verzorgen.
Lid van de communiteit De Essenburgh
Met de communiteit van De Essenburgh heeft hij altijd nauw contact gehouden. Bij alle gebeurtenissen, blijde zowel als droeve, was hij er. Huiskapittels en verjaardagen, hij maakte ze mee. Op de huiskapittels trakteerde hij op koeken, op de verjaardagen op experimentele gedichten. Gebogen over het stuur van zijn renfiets kwam hij elke middag aangesneld om op tijd in de middagdienst en bij het middagmaal te zijn. Om daarna weer even haastig naar zijn basis terug te keren. Fietsen was zijn lust en zijn leven. Met enkele vrienden maakte hij bijna wekelijks lange tochten over de Veluwe. Dat verhinderde niet dat hij last kreeg van zijn hart. In die mate, dat een hartoperatie in Zwolle noodzakelijk werd. Uiteindelijk opgeknapt hervatte hij pastoraal werk op dezelfde manier als voorheen.
Abrupt einde
Tijdens studiedagen van het dekenaat in Denekamp in februari 2000 werd hij door het ziekenhuis Zwolle opgeroepen, omdat een onregelmatigheid aan zijn longen was geconstateerd. Dat bleek kwaadaardig te zijn. Vanaf dat moment is het snel bergafwaarts gegaan. Coen was zich van de situatie terdege bewust. In de kring van zijn broeders en zusters vierde hij zijn ziekenzalving en ging daarna voor in de Eucharistie, waarin hij een authentieke geloofsbelijdenis aflegde. Eigenhandig schreef hij de dag voor zijn dood onder een brief aan zijn familie:
"Ik ga in vrede heen, daarvan getuig ik nu.
De God van Jezus, die ik mijn leven lang beleden heb,
laat mij nu niet vallen.
Dat belijd ik tot ik zal leven en lachen en juichen!"
Coen stierf 24 maart 2000 in het ziekenhuis St Jansdal.
Onder overweldigende belangstelling werd hij 29 maart 2000 op het gemeentelijk kerkhof van Harderwijk begraven bij de daar reeds rustende medebroeders van De Essenburgh Hein de Bruin, Leo Willems en Martien van den Bosch. Het woord van Augustinus "Onrustig is mijn hart tot het rust vindt in U" was eindelijk volle waarheid voor hem.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Gerardus Maria Johannes Adrianus Negenborn?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Gerardus Maria Johannes Adrianus Negenborn

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen