(1) Hij is getrouwd met Gabrielle Pauline Vedastine Josephine Neumans.
Zij zijn getrouwd op 8 maart 1886, hij was toen 47 jaar oud.
(2) Hij is getrouwd met Elise Gräfin von Scheulenburg.
Zij zijn getrouwd
https://docplayer.nl/159977376-Het-geslacht-van-nispen-f-k-m-van-nispen-tot-pannerden-redactie.html
het licht van hedendaagse paedagogische inzichten mag het welhaast een wonder heten, dat geen van de kinderen van Jan en Isabela uit reactie bewust het verkeerde pad zijn opgegaan. Maar Stanislaus dan, zult U denken. Nee, ook Stanislaus heeft gehandeld vanuit de hoge maatstaven, die hem thuis geleerd zijn. Dat alles zo anders gelopen is met hem, mogen wij hem niet volledig aanrekenen. En wellicht was de sfeer in het Huis Sevenaer minder bigot dan ik uit het archief meen op te moeten maken. Zoals het behoorde, ging Stanislaus rechten studeren in Leiden, waar hij kennis maakte met Elise Gräfin von Scheulenburg. Het werd van beide kanten een snel ontluikende liefde, die zij niet voor elkaar verborgen lieten. Gezien het toch wel grote verschil in stand, leek het beter eerst de vader van Elise tot toestemming over te halen, voordat Stanislaus zijn ouders op de hoogte zou stellen van zijn voorgenomen engagement. Hij was immers nog heel jong. De reactie van Elise's vader, de generaal Graf von Scheulenburg -haar moeder leefde niet meer -was nog veel erger dan zij in hun meest pessimistische verwachtingen hadden gedacht. In woede ontstoken over deze mesaillance verstootte de oude generaal zijn dochter. Ook haar beide broeders wilden of mochten geen contact meer met haar hebben. En wat misschien wel het ergste was, haar toelage werd stopgezet. Pogingen om althans iets van haar moederlijk erfdeel -grote bezittingen in het oosten van Duitsland- te verkrijgen, werden door haar vader met succes verijdeld. Wat moest Stanislaus doen? Was het niet zijn schuld, dat Elise geen enkel middel van bestaan meer had? Rustte op hem niet de morele verplichting haar 'standgemäss' te onderhouden? Gelukkig kon men in die tijd als student van goeden huize onbeperkt krediet krijgen van de Leidse winkelier. Zo kon Elise Gräfin von Scheulenburg blijven leven zoals zij gewoon was, gekleed blijven in japonnen en met handschoenen, passend bij haar stand. En geregeld vergezelde Stanislaus haar, vaak per rijtuig, tot naar Den Haag toe. ; Of er bij dit alles nog veel tijd overbleef voor studie? Waarschijnlijk niet. Het duurde lang, voordat de eerste tekenen van bezorgdheid vanuit het verre Zevenaar Stanislaus bereikten. Hij wist zijn ouders gerust te stellen, maar steeds hardnekkiger werden de geruchten over Stanislaus' levenswandel. Tenslotte kreeg zijn oudste broer Carel opdracht zich met hem hierover te onderhouden. Daar Carel het niet nodig vond zelf naar Leiden te gaan -had hij het maar gedaan -ontbood hij Stanislaus bij zich in Den Haag. En hoewel bekend moest worden dat de studie verwaarloosd was wegens zovele sociale verplichtingen, kon Carel zijn ouders gerust stellen. Stanislaus had beloofd met vlijt te studeren. Toch moet het Stanislaus angstig om het hart zijn geworden. Hoe lang was dit nog vol te houden? Generaal von Scheulenburg liet zich niet vermurwen, ondanks alle smeekbeden van Elise. En hoelang nog zou hij de Leidse winkeliers bereid vinden krediet te verlenen? Hij kon Elise toch niet aan haar lot overlaten. Noblesse oblige, waarbij ik nog wil zwijgen over de mogelijkheid, dat zij hem uit dankbaarheid toch dat heeft toegestaan, waarover men niet sprak. Tenslotte barstte de bom. Een bekrompen Leids winkelier wendde zich met verzoek om betaling tot Papa in Zevenaar. Stanislaus werd veilig opgeborgen in een Brabants klooster, Elise week uit naar Duitsland. De nota's, sommige van ver boven de duizend gulden, stroomden binnen op het Huis Sevenaer. Van bakkers, banketbakkers, stalhouders,
- 29 - wijnhandelaren, kleermakers, en nog vele anderen. Intussen maakte Stanislaus zich grote zorgen over het lot van Elise. Getroffen door het ongeluk, waarin de gelieven buiten hun schuld gestort waren, bleek een pater bereid een heimelijke correspondentie mogelijk te maken. Later, nadat Stanislaus ontsnapt was uit het klooster, heeft hij dat bitter moeten betreuren. Jan van Nispen had zeer goede connecties met de geestelijkheid. De pater werd voor straf overgeplaatst, als ik mij goed herinner, op bevel van Rome. Na zijn ontvluchting voegde Stanislaus zich in Duitsland bij Elise. Het jonge paar vestigde zich in Frankfurt, waar Elise een groot huis huurde. Nu het leven hen zo bedrogen had, zagen zij op hun beurt er geen bezwaren in de wereld te bedriegen. Wie geen geld heeft moet er voor zorgen kredietwaardig geacht te worden. Dus stelde Elise hem aan iedereen voor als "mein Prinz". Een prins der Nederlanden, wie zou hieraan twijfelen. gezien de reputatie van de andere zonen van Koning Willem III? In het archief berusten nog enige exemplaren van de Frankfurter Zeitung, waarin te lezen valt hoe een volks-feest was gadegeslagen vanuit zijn rijtuig door de Prins der Nederlanden! Jan van Nispen had inmid-dels de commissaris van politie te Dusseldorf ingeschakeld om inlichtingen te verkrijgen over de verblijfplaats van Stanislaus en Elise. Wat hij te horen kreeg was onthullend. Eertijds had Elise Gräfin von Scheulenburg de naam Wilhelmina Gunther gedragen, maar zij had een nieuwe naam aangeno-men toen zij na het verlaten van haar man een nieuw leven was begonnen als prostituee. Met deze wetenschap kon men echter weinig beginnen, zolang Stanislaus zich niet in Nederland vertoonde, maar ondanks onbeperkte kredietwaardigheid hebben ook prinsen der Nederlanden wel enige contanten nodig, al was het maar voor fooien. Dus ging Stanislaus per trein naar Nederland om te trachten van enige oude vrienden iets te lenen. Al in Zevenaar werd hij door de politie uit de trein gehaald en opnieuw in Brabant veilig opgeborgen. Het was nu slechts een kwestie van tijd om hem wegens verkwisting onder curatele te plaatsen. Na vele jaren heeft zijn vader tenslotte de schulden aan de Leidse winkeliers betaald. Maar wel met korting voor contant! Het totaal werd verrekend met het erfdeel van Stanislaus, die het nooit meer royaal heeft gehad. Nog heel lang is Stanislaus blijven geloven in de onschuld van zijn Elise. Dat zijn vader, teneinde hem onder curatele geplaatst te krijgen, zich verlaagde tot zo vuige laster, was voor hem een onverdraaglijke gedachte. Ach Stanislaus, je was argeloos, onverstandig en zwak. Waarom ben juist jij mij zoveel sympathieker geworden dan al je vrome en deugdzame familieleden? Is het misschien, omdat wij juist in iemands zwakheden en ondeugden iets van onszelf herkennen?
Stanislaus Jan Ernest Maria van Nispen tot Sevenaer | ||||||||||||||||||
(1) 1886 | ||||||||||||||||||
(2) | ||||||||||||||||||
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.