Hij is getrouwd met Josina Kethel.
Zij zijn getrouwd in het jaar 1562, hij was toen 22 jaar oud.
Kind(eren):
wapen:
aft 1460 - een schild van azuur, bezaaid met zilveren lelies); helmteken een uitkomende zwaan met opgeheven vlucht
bef 1460 - orgininele de Malapert
Tot de vele Heerlijke Huizen, die enige eeuwen geleden de stad Utrecht als een sierlijke gordel omringden, behoorde toen ook het Huis Plettenburg, gelegen in de gemeente Jutphaas, een paar honderd meter ten Oosten van het thans nog bestaande Rijnhuizen.
De stichting van dit Huis Plettenburg schrijft men toe aan de Heren van het Gooi, circa 1300. Na enige malen van bezitter te zijn verwisseld, en, zoals in die tijden gebruikelijk was, te zijn geplunderd en vernield, vinden wij, dat het in 1596 door Coenraad Strick verkocht werd aan de Franse edelman Pieter de Malapert.
Het verkeerde toen blijkbaar in niet al te beste staat: althans Pieter de Malapert deed het afbreken en liet op dezelfde plaats een nieuw gebouw verrijzen, dat in zijn dagen, door zijn fraai uiterlijk, veel aandacht trok. Het nieuwe Plettenburg was in 1598 gereed; de weinige afbeeldingen, die er nog van bestaan (o.a. op het Raadhuis te Jutphaas en in het Rijksarchief te Utrecht) tonen een in fraaie Renaissancestijl opgetrokken gebouw, met achtkantige toren, waarin (voor die tijd iets bijzonders) een uurwerk.
Vanaf 1598 tot in het begin van de 19e eeuw is het in eigendom gebleven en ook meestal bewoond geweest door leden van het geslacht de Malapert.
Na het sterven van de laatste de Malapert ging het in eigendom over aan het geslacht de Geer, raakte meer en meer in verval, tot het ca 1840 voor afbraak werd verkocht aan de Staat der Nederlanden, die op de vrijkomende grond een thans nog bestaand fort liet bouwen.
Het geslacht de Malapert, dat zo lange tijd op Plettenburg gewoond heeft, is afkomstig uit Noord-Frankrijk, en voert zijn stamboom op tot Jean, Sire de Bazentin et de Montauban, die omstreeks 1196 in Cambresis leefde en gehuwd was met Alix d’Averdoin.
Door huwelijk en erfenis voerden hun nazaten in de daarop volgende eeuwen beurtelings de namen Bazentin, Montauban, Hervilly en Malapert, tot, ongeveer in 1460, hun afstammeling Jean definitief de naam de Malapert aannam, daarbij echter het geslachtswapen-de Malapert liet varen en dat van de Bazentin, (een schild van azuur, bezaaid met zilveren lelies); helmteken een uitkomende zwaan met opgeheven vlucht) ging voeren. Dit is sindsdien zo gebleven: slechts een heel enkele maal vindt men als geslachtsnaam opgetekend: "Bazentin dit de Malapert”.
Genoemde Jean de Malapert vestigde zich later, om aan de voortdurende vijandelijke invallen te ontgaan, in Valenciennes, en huwde met Jeanne d’Esclories.
Een kleinzoon van dit echtpaar, Michel de Malapert, Seigneur de Buquant, huwde Grégorine de Behault, waarbij hij acht kinderen had, onder wie twee, wier nageslacht een rol speelde in de geschiedenis van het Huis Plettenburg, namelijk Nicolas de Malapert en Louis de Malapert.
======================
http://www.museumwarsenhoeck.nl/wp-content/uploads/2015/08/2004.pdf
Het geslacht De Malapert stamde uit Noord-Frankrijk, waarin 1196 Jean Sire de Bazentin et de Montauban als eerste bekende voorvader leefde. Hij was gehuwd met Alix d'Averdoin en woonde in Cambresis. In de eeuwen daarna droegen zijn afstammelingen de namen: De Bazentin, Montauban, Hervilly en De Malapert. Eerst rond 1450 zien we de naam De Malapert als regel. Het oude familiewapen van De Bazentin werd door De Malaperts voor de toekomst behouden en gevoerd: een zilveren zwaan in een blauw schild, het helmteken is een uitkomende zilveren zwaan in geheven vlucht. Een enkele maal vinden we de naam
De Bazentin dit
De Malapert' terug
Nicolas de Malapert | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1562 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Josina Kethel |