Frankrijk, kerkelijke dopen en burgerlijke geboorten
De registratie van dopen begon officieel in 1539 onder een edict van François I. Naar aanleiding van de aanbevelingen van het Concilie van Trento, dat eindigde in 1563, en een canon uitgevaardigd door paus Pius IV op 26 januari 1564 kregen de pastoors de opdracht om schriftelijke doopgegevens, met vermelding van de naam van het kind en de ouders (vaak alleen de voornamen van de moeder) en de doopdatum. De canon van 1564 en een ander edict in 1579 werden de belangrijkste drijvende kracht achter de hervorming binnen de geestelijkheid om deze registratiepraktijken over te nemen. In 1667 vereiste een aanvullende hervorming onder de 'Code Louis' dat de volledige naam van de moeder moest worden geregistreerd en dat het record door de vader en de peetouders moest worden ondertekend. Vanaf 1736 moest ook de werkelijke geboortedatum van het kind worden vermeld.
Burgerlijke registratie van geboorten werd ingevoerd in september 1792 en het registreren en bijhouden van de burgerlijke vitale registers werd de verantwoordelijkheid van de plaatselijke burgemeester die ook optrad als de griffier (Officer de l'Etat Civil) - hoewel deze functie vaak werd gedelegeerd aan een andere ambtenaar op het gemeentehuis. De griffier zou binnen drie dagen op de hoogte worden gebracht van de geboorten. De burgerlijke geboorten omvatten de plaats, datum en tijd van registratie; de volledige naam van het kind, de namen van de ouders (moeder in haar meisjesnaam), leeftijd, beroep en woonplaats.
Er zijn maar weinig parochieregisters van vóór het midden van de jaren 1600 bewaard gebleven en de dekking en volledigheid van deze collectie verschilt per afdeling; records van vóór 1700 zijn zeldzaam in deze collectie.
Deze collectie is toegevoegd na de overname van Filae door MyHeritage.