Genealogie Knijp » Louis II le Bon de BOURBON (1337-1410)

Persoonlijke gegevens Louis II le Bon de BOURBON 

• Hij is geboren op 4 augustus 1337.
• Titel: Duc de Bourbon de 1356 à 1410, baron de Combrailles en 1388 et comte de Forez par mariage.
• Hij is overleden op 19 augustus 1410 in Souvigny, Allier, Auvergne, France, hij was toen 73 jaar oud.

  Testament
  LOUIS de Bourbon (4 aug. 1337-Château de Montluçon 19 aug. 1410, bur Priorij van Souvigny). Hij volgde zijn vader op in 1356 als LOUIS II "le Bon" Duc de Bourbon, Comte de Clermont. Een charter gedateerd 18 mei 1370 verwijst naar Louis Duc d´Anjou als "curateur de Mgr Jean de Forez", en registreert de toestemming van Karel V, koning van Frankrijk voor de overdracht van de rechten van de eerstgenoemde in het graafschap Forez aan Louis II. Duc de Bourbon, echtgenoot van de nicht van graaf Jean, Anne de Clermont [209]. Comte de Forez et de Roannais 15 mei 1372, rechts van zijn vrouw. Het testament van "Ysabeau de Valoys duchesse de Bourbon", gedateerd 25 januari 1379 (O.S.), benoemde "notre ... filz Loys duc de Bourbon" als haar belangrijkste uitvoerder.
  Het testament van "Louis duc de Bourbonnais comte de Clermont et de Forez", gedateerd op [april 1390], benoemt "zoon Jean" tot zijn erfgenaam "onder de voogdij van zijn vrouw, en bij gebreke daarvan, onder de voogdij van de hertog van Bourgondië, met het oog op het geplande huwelijk tussen zijn zoon en de dochter van de hertog van Bourgondië ”. Hoofd van de Raad van Charles VI, koning van Frankrijk. Baron de Beaujeu et de Dombes 23 juni 1400, door schenking van Edouard Seigneur de Beaujeu. In ruil voor zijn zoon die het hertogdom Auvergne erft van zijn schoonvader Jean Duc de Berry, stemde hertog Louis II ermee in dat het hertogdom Bourbon en het graafschap Clermont zouden terugkeren naar de Franse kroon in geval van uitsterven van zijn mannelijke lijn. Deze verandering in de status van het patrimonium van de familie Bourbon in een eenvoudige apanage (Jaargeld voor niet regerende vorstelijke personen) was vooral significant met het oog op de eerdere overdracht van de oude seigneurie de Bourbon bij twee gelegenheden via de vrouwelijke lijn. Het testament van "Louis duc de Bourbon", gedateerd 24 januari 1409 (NS), koos begrafenis in Souvigny priorij, benoemde "zoon Jean" als zijn erfgenaam, vereiste dat "dezelfde Jean een tweede fils" zou ontvangen "en appanage la seigneurie de Beaujolais ”, leverde bruidsschat voor“ zijn dochter Isabelle ”, en benoemde als executeurs“ de hertogin zijn vrouw, de hertog de Berry, de graaf van la Marche, de vader d'Albret ”

• Een kind van Pierre I de BOURBON en Isabelle de VALOIS
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 21 oktober 2020.

Gezin van Louis II le Bon de BOURBON

Hij is getrouwd met Anne d'AUVERGNE.

Ze zijn in de kerk getrouwd op 19 augustus 1371 te Bourbon-Lancy, Saône et Loire, Bourgogne, Fr, hij was toen 34 jaar oud.Bron 1

Louis had twee onwettige kinderen van onbekende minnaressen:

1 HECTOR bastaard van Bourbon (-Soissons 11 mei 1414). Volgens pater Anselmus werd Hector geboren "uit een kwaliteitsdochter". "Jean duc de Bourbonnais comte de Clermont" kende een pensioen toe aan "Hector bastaard van Bourbon", in ruil voor "de landsdelen van Chaveroche in Bourbonnais en van Hérelle en Beauvoisis" toegekend door "le feu duc hun gemeenschappelijke vader", bij charter gedateerd [vóór 21] augustus 1413. Heer van Rochefort en Dampierre-en-Champagne. Hij stierf aan verwondingen opgelopen bij het beleg van Soissons.

f) [PERCEVAL bastaard van Bourbon (-na 6 sept. 1415). Pater Anselme zegt dat "Perceval de Bourbon zich op 6 september 1415 kwalificeerde als ridder, een bastaard zou kunnen zijn van wijlen Lodewijk II", wat duidt op onzekerheid over zijn afkomst.]

Kind(eren):

1. Isabelle de BOURBON  ????-> 1451
2. Jean I de BOURBON  1380-1434 
3. Louis de BOURBON  1388-1404

Notities over Louis II le Bon de BOURBON

Louis II de Bourbon, geboren op 4 februari 1337, stierf op het kasteel van Montluçon op 10 augustus 1410, was hertog van Bourbon van 1356 tot 1410, baron van Combrailles in 1388 en hertog van Forez door huwelijk.
Bijgenaamd de goede hertog, wordt hij door zijn tijdgenoten beschouwd als het model van de ideale prins. Hij was de zoon van Pierre Ier (1311-1356), hertog van Bourbon, en Isabelle de Valois, dochter van Charles de Valois. Zijn zus, Jeanne de Bourbon, trouwde met de toekomstige koning Karel V, van wie hij de zwager werd en later een oom van koning Karel VI.
In 1356 stuurde koning Jan II de Goede hem om zijn zoon John bij te staan, benoemd tot luitenant van de koning in de Languedoc, Auvergne, Périgord en Poitou.

Bij de dood van zijn vader in de Slag bij Poitiers, ontving hij het ambt van Grand Chambrier van Frankrijk.

Louis begint zijn wapenfeiten door Reims te helpen, dat belegerd werd door Edward III van Engeland in 1359. Kort daarna onderhandelt hij over het Verdrag van Brétigny en wordt vervolgens één van de gijzelaars die aan het Engelse hof wordt overgedragen in ruil voor de vrijlating van Jean II le Bon, die in Poitiers gevangen werd genomen. Tijdens zijn gevangenschap werd het hertogdom Bourbon geregeerd door zijn moeder Isabelle de Valois. Tijdens de afwezigheid van de hertog verviel het hertogdom Bourbonnais in chaos. De compagnieën vestigen zich daar en verspreiden terreur, terwijl de heren, verre van ze te bestrijden, wegkeken of zelfs deelnamen aan hun gewelddadigheid.
Rechtvaardigheid is machteloos tegenover deze bendes, en de "grote aanklager van Bourbonnais", een man genaamd Huguenin Chauveau, kan de wandaden die door de vazallen van de hertog zijn begaan, alleen vastleggen in een werk dat hij het Peloux-boek noemt. Louis II werd pas in 1366 vrijgelaten. Toen hij zijn hertogdom Bourbonnais terugkreeg, werd zijn gezag, ernstig ondermijnd door de muitende compagnieën en baronnen. In plaats van tegen de laatste te vechten, koos hij ervoor om ze te verzamelen door een ridderorde op te richten, de Orde van het Gouden Schild en die van de Gordel van Hoop, om de belangrijkste heren van zijn domeinen te belonen. Het motto van de bestelling is "Hoop". Op nieuwjaarsdag 1367 is er een feest om de oprichting van de orde te vieren. Volgens de kroniekschrijver Cabaret d'Orville, verschijnt die dag aan het hertogelijk hof van Moulins, Huguenin Chauveau die, in de hoop recht te doen, de prins zijn Peloux-boek presenteert. Hij voegt eraan toe dat met de boetes en andere confiscaties die als straf werden uitgesproken, de hertog zijn schatkist kon aanvullen. Maar Louis gooit het boek liever in het vuur en beschuldigt terecht de "aanklager van Bourbonnais" ervan de adel van zijn landgoederen in gevaar te willen brengen. Hij spreekt daarom de facto amnestie uit voor alle misdaden die zijn vazallen tijdens zijn afwezigheid hebben gepleegd.
Met de herstelde harmonie tussen de heren van het hertogdom, kon het hertogelijke leger de compagnieën verpletteren tijdens twee campagnes in 1367 en 1368.

Overlijden
De oude hertog van Bourbon, die hem afschuwde, weigerde aanvankelijk lid te worden van de Liga van Gien die in april 1410 werd afgesloten en de Armagnacs-partij oprichtte. Zijn zoon, de graaf van Clermont die zich bij hen heeft gevoegd, bekritiseert hem zeer ernstig.
Aan het begin van de zomer besloot hij uiteindelijk om zich bij de prinsen van Orléans te voegen in hun strijd tegen Jean sans Feur, maar hij stierf onderweg op 19 augustus 1410 op de leeftijd van drieënzeventig. Hij werd beschouwd als de eerste stichter van de staat Bourbonnais, degene die zijn toekomstige macht verzekerde.

Aan het einde van zijn leven specificeren de kroniekschrijvers dat hij "melancholisch" werd: "Hij voelde een grote melancholie, omdat hij toen weinig vreugde had, en aan slapeloosheid leed.', Die historicus Vivian Green interpreteert als de manifestatie van een' diepe depressie '

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Louis II le Bon de BOURBON?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Louis II le Bon de BOURBON

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen