Genealogie Gomes » Jacob Krijnen (1840-1918)

Persoonlijke gegevens Jacob Krijnen 

• Hij is geboren op 4 maart 1840 in Den Hoorn (Texel, NH).

  Hij is geboren om 08.00u; aangifte geb op 4 mrt 1840 door de vader; getuigen bij de aangifte: Dirk Kalf, 55 jaar, schoenmaker en Gerrit List, 44 jaar, zaakwaarnemer; beiden wonende in Den Burg

• Beroep: scheepstimmerman op de Rijkswerf in Den Helder (1863, 1887, 1895).
• Eigendom: foto.
• Hij is overleden op 16 juli 1918 in Haarlem (NH), hij was toen 78 jaar oud.Bron 1
• Een kind van Pieter Krijnen en Antje Kuiper
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 3 december 2020.

Gezin van Jacob Krijnen

Hij is getrouwd met Grietje Haremaker.

Zij zijn getrouwd op 22 oktober 1863 te Den Helder (NH), hij was toen 23 jaar oud.Bron 2

Kind(eren):

1. Pieter Krijnen  1864-1903 
2. Klaas Krijnen  1866-1902 
3. Willem Krijnen  1870-1952 
4. Grietje Krijnen  1873-1954 

Notities over Jacob Krijnen

Het echtpeer Krijnen/Haremaker heeft in Den Helder gewoond in Wijk I 323, later bekend als Kerkgracht 28. Volgens de BStand van die plaats worden ook de adressen Vlamingstraat 9 en de Oostlootsstraat 4 genoemd.
Op 1 april 1901 zijn Grietje en Jacob naar Haarlem verhuisd, waar ze aanvankelijk bij hun dochter, Grietje, introkken in de Pieter Saenredamstraat 24 boven. Op 13 maart 1906 verhuisden ze in diezelfde straat naar nummer 20 boven.

---
Jacob Krijnen was, volgens zeggen, geen gemakkelijk heerschap voor z'n vrouw (Grietje Haremaker) en voor z'n kinderen: Pieter, Klaas, Willem en Grietje.
Mogelijk dat z'n norsheid is ontstaan uit frustraties in zijn jeugd. Alles wijst erop dat hij, net als zoveel andere familieleden, als loods of als zeeman naar zee had gewild. Het is nu duidelijk waarom een ingekleurde plaat van een Oost-Indievaarder met volle zeilen heel lang de woonkamer in de Kweektuinstraat heeft gesierd, en daarna naar zolders werd verbannen.
Naar zeggen heeft Jacobs moeder, Antje Kuijper, alles in het werk gesteld om te voorkomen dat haar kinderen, waaronder Jacob, naar zee zouden gaan. Antje had al de nodige ervaringen om te weten wat een loodsmansvrouw te wachten stond. Ze kende al sedert haar jeugd de bittere armoede die met dat beroep verbonden was. Ook haar vader en andere plaatsgenoten in Den Hoorn hebben veel moed en inspanningen moeten verrichten tegen een schamel loon. De verhuizing van Texel naar Den Helder, door de opheffing van de particuliere loodsdiensten op het eiland, in een tijd dat Den Helder grote voorspoed kende, moet voor haar een opluchting zijn geweest. In Den Helder ging Jacob naar de Rijkswerf en werd daar scheepstimmerman. Dat vak werd in die tijd goed betaald... zo'n slordige gulden per dag. Hij beleefde er het overgangstijdperk van zeilschepen naar de eerste machinaal aangedreven houten schepen. De haven van Den Helder was een wereldhaven door de totstandkoming van het Noord-Hollands Kanaal.
De scheepstimmermanskist van Jacob is nog steeds in het bezit van een van z'n achterklein-dochters in de familie De Haas.

Op z'n enige dochter, Grietje, had Jacob het niet altijd begrepen. Zijn teleurstellingen reageerde hij op een onbeholpen manier af op z'n gezin.
Het zijn echter gissingen die nooit de werkelijkheid van toen en de omstandigheden van die tijd zullen benaderen. Als Grietje op de Kerkgracht, waar ze in Den Helder woonde, naar een feestelijke processie bij de rooms-katholieke kerk stond te kijken, dan werd ze onverwacht tot de orde geroepen.
Als de jongens Pieter, Klaas en Willem nieuwe schoenen hadden gekregen, dan moesten ze op last van moeder Grietje Haremaker er eerst flink mee door de modder stappen opdat vader niet zou merken dat ze nieuwe schoenen hadden gekregen.

Dat vader Jacob een goed vakman was, bewijzen de door hem gemaakte schaatsen voor Grietje. Wat kon gebeuren, gebeurde. Grietje genoot van ijs en van schaatsen... het waren de mooiste momenten uit haar jeugd. Een van de schaatsen was gebroken! Voor Grietje zwaaide er wat! Uiteindelijk heeft Jacob ze toch weer gemaakt en ze teruggegeven met de opmerking: "Hier! Kan je ze weer aan flarden rijden!". De verhalen over ijs, schaatsen en de turfschippers uit Friesland, die op hun sokken schaatsten, kan ik me nog goed zijn nog goed voor de geest te halen. Dat waren toen nog eens winters! Dat ze daarin niet overdreef kan men lezen in een artikel in De Telegraaf van 27 november 1993. Daarin geven Ron Couwenhoven en Henny Corver aan dat de winter van 1890 buitengewoon bar moet zijn geweest. In dat jaar viel de vorst in op 25 november 1890 en hield aan tot 25 januari 1891. Het ijs in het Noordzeekanaal was toen 55 cm dik. Grietje was toen 17 jaar. Ze moet in ieder geval erg gelukkig zijn geweest als er ijs lag en de grachten toegevroren waren. Vlak voor de ouderlijke woning kon ze haar hart ophalen.

In de Tweede Wereldoorlog heeft Grietje Krijnen in januari 1942 nog op de schaats gestaan. Ze was toen 69 jaar en heeft nog met haar dochter, Antje, op de dichtgevroren Eem gezwierd. Op 27 januari 1942 werd in Nederland toen de laagste temperatuur gemeten, die ooit in Nederland werd waargenomen: -27,4 C.

Toen Grietje Krijnen al lang met Jacob Ruijs was getrouwd en ze samen een kruidenierswinkel annex bakkerij hadden, zijn Grietje Haremaker en Jacob Krijnen ook in de Saenredamstraat, in een nabijgelegen bovenwoning, komen wonen in Haarlem. Ook in die plaats boterde het niet zo erg tussen Grietje en haar vader. In juli 1918 werd Jacob, onwel geworden tijdens een wandeling of tijdens het vissen, thuisgebracht. Met het hoofd naar beneden hebben ze hem de trap opgedragen. Vader Jacob was daarna met grote stelligheid overleden.
Bron: Dirck Meurs)

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Jacob Krijnen?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Jacob Krijnen

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen