Na het overlijden van Gerard stond Klazien er alleen voor.
Het huis waar Gerard met zijn gezin woonde (Van Diemenstraat 78) was eigendom van de zaak van zijn vader en bestemd voor wie op dat moment de 1e monteur was. Na circa een jaar kreeg Klazien van haar schoonvader Adriaan de mededeling dat zij op korte termijn het huis uit moest. Zij had geen idee waar zij naar toe moest en waarvan zij dat moest betalen. Zij was tijdens haar huwelijk huisvrouw, zoals in die tijd gebruikelijk was voor een getrouwde vrouw en had dus geen eigen inkomen (Weduwe- en Wezenwet bestond toen nog niet). Zij wilde ook een financiële tegemoetkoming, zeg maar het aandeel van Gerard in de zaak. Dat weigerde Adriaan. Het heeft haar 4 jaar procederen gekost om te krijgen waar zij recht op had. De uitspraak van de rechter werd echter niet geaccepteerd door haar schoonvader, wat opnieuw 4 jaar procederen heeft gekost (dat was precies de hele middelbare schooltijd van dochter Ria, die zat toen op de MULO). Ook dit heeft Klazien gewonnen. Dankzij de hulp van goede vrienden kreeg zij een benedenetage te huur, opnieuw in de Van Diemenstraat, maar dan op nummer 129.
Voor Klazien in 2000 in het ziekenhuis overleed, is zij nogmaals binnen Den Haag verhuisd.
Zij is getrouwd met Gerardus Maria van den Broek.
Zij zijn getrouwd op 6 april 1949 te Den Haag, zij was toen 22 jaar oud.Bron 1
Wegens kinderloosheid besloten Gerard en Clazina pleegouders te worden voor een meisje waar via de kerk verzorgers voor werden gezocht
Clazina Gerarda Peters | ||||||||||||||||||
1949 | ||||||||||||||||||
Gerardus Maria van den Broek |