Stamboom Daudt » Arnold Hendrik van Wickevoort Crommelin (1797-1881)

Persoonlijke gegevens Arnold Hendrik van Wickevoort Crommelin 

• Hij is geboren op 21 maart 1797 in amsterdam.
• Hij werd gedoopt op 20 april 1797 in Amsterdam, Oude Waalse Kerk.
• Hij is overleden op 6 januari 1881 in Heemstede, Huis Berkenrode, hij was toen 83 jaar oud.
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 2 december 2015.

Gezin van Arnold Hendrik van Wickevoort Crommelin

Hij is getrouwd met Anna Elisabeth van Pallandt.

Zij zijn getrouwd op 14 juli 1830 te Sassenheim, hij was toen 33 jaar oud.Bron 1

Kind(eren):

1. Johanna Marie van Wickevoort Crommelin  1831-1859
2. Hendrik van Wickevoort Crommelin  1832-1901
3. Anna Elisabeth van Wickevoort Crommelin  1835-1869
4. Gijsbertha Johanna Anna Adolfine van Wickevoort Crommelin  1838-1864

Notities over Arnold Hendrik van Wickevoort Crommelin

Waals Hervormd. Heer van Berkenrode
Mr.
Hoogheemraad van Rijnland.
Burgemeester van in Zandvoort, Drenthe, Nederland.

De kromme lijn van Crommelin

De eerste trein in Nederland reed in 1839, tussen Haarlem en Amsterdam. Niet lang daarna werd begonnen aan het traject Haarlem-Leiden en wat later aan Leiden-Rotterdam.
Mr. Aarnoud Hendrik van Wickevoort Crommelin woonde op het landgoed Berkenrode bij Heemstede en wilde graag een station in Heemstede, omdat het tot dan toe voor hem een uur reizen was per koets om bij een station te komen.
Bovendien dacht hij dat een station goed zou zijn om het toerisme naar Zandvoort wat meer op gang te laten komen.
In 1842 weigerden de spoorwegen echter een halte te maken in Heemstede, want ze wilden de trein niet te vaak laten stoppen tussen Haarlem en Leiden. Groot was de ontzetting van Crommelin, toen bleek dat de trein op vijf andere heel kleine stations wel stopte.
Crommelin liet dit niet op zich zitten. Toen het spoor werd doorgetrokken naar Rotterdam, kocht hij, samen met wat vrienden een stuk land bij Delft, het Laantje van Van der Gaag.
Dit stuk land wilde hij wel verkopen aan de spoorwegen, voor maar liefst 20.000 gulden (dat is de prijs van een locomotief!), terwijl de waarde van het stuk land was geraamd op 100 gulden. Of, er moest een halte komen bij Heemstede.
De spoorwegen lieten zich echter niet chanteren. Ze hadden al zoveel weerstand gehad op dit traject, dat ze zich nu niet lieten dwarsbomen door een opstandige baron.
Ingenieur Conrad fabriceerde in 1847 een heel slim hulpspoor, helemaal om het landje heen. Met veel kunst en vliegwerk kon er zo tóch gereden worden.
Na vier dagen zag Crommelin de onzin van de situatie in. En ook de publieke opinie speelde mee. Mensen mopperden dat het hem om persoonlijk gewin te doen was, terwijl Crommelin zei ‘het voor heel Heemstede’ te doen.
Hij bood het stukje land gratis aan aan de Spoorwegen, in ruil voor de halte bij Heemstede, maar hij had het bij de spoorwegen helemaal verbruid: er kwam geen deal.
Uiteindelijk gaf Crommelin het landje op. Diezelfde nacht trok ingenieur Conrad de lijn door en ’s ochtends kon er al weer gereden worden. Op een rechte lijn dit keer.

De hoofdrolspelers uit dit verhaal zijn niet vergeten. Ingenieur Conrad, baron Crommelin en landeigenaar Van der Gaag zijn vereeuwigd in straatnamen in Delft, precies op de plek waar het hulpspoor gelegen moet hebben. En iedere spoorwegliefhebber kent het verhaal van de ambitieuze baron van Wickevoort Crommelin en het laantje van Van der Gaag

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Arnold Hendrik van Wickevoort Crommelin?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!