(1) Hij is getrouwd met Margaretha van Anjou.
Zij zijn getrouwd op 16 september 1287, hij was toen 17 jaar oud.
Kind(eren):
(2) Hij is getrouwd met Catherine I van Courtenay.
Zij zijn getrouwd in het jaar 1302, hij was toen 31 jaar oud.
Kind(eren):
(3) Hij is getrouwd met Mathilde van Chatillon.
Zij zijn getrouwd in het jaar 1308 te Poitiers, 86194, Vienne, Poitou-Charentes, Frankrijk, hij was toen 37 jaar oud.
Kind(eren):
Karel I van Valois (waarschijnlijk Vincennes, 12 maart 1270[1] - Nogent-le-Roi, 5 of 16 december 1325[2]) was de vierde zoon, de tweede die de volwassen leeftijd bereikte, van koning Filips III de Stoute van Frankrijk en Isabella van Aragón, de dochter van Jacobus I van Aragón, de jongere broer van koning Filips IV de Schone. Omdat de zonen van Filips IV geen (mannelijke) nakomelingen nalieten, werd Karel stamvader van de koninklijke dynastie Valois.
Middelmatig intelligent, bovengemiddeld eerzuchtig, en redelijk hebzuchtig wist Karel van Valois – als jongere zoon zonder geërfde bezittingen – zich vorstendommen te verwerven. Als zoon, broer, zwager en schoonzoon van koningen en koninginnen (van Frankrijk, Navarra, Engeland en Napels) en – na zijn dood – vader van de eerstvolgende Franse koning en schoonvader van de Duitse keizer, was het zijn levenslange droom een eigen kroon te verwerven, wat hem echter nooit is gelukt.
In 1284 erkende paus Martinus IV hem als koning van Aragón – als zoon van Isabella van Aragón – en daarmee als vazal van de Heilige Stoel. Hierdoor was Karel een concurrent van koning Peter III van Aragón, die sinds de Siciliaans Vespers van 1282 een tegenstander van Rome en vooral van Karel I van Anjou-Napels was. Zijn vader ondernam, tegen het advies van de kroonprins Filips de Schone, in 1284 een Kruistocht tegen Aragón om dit koninkrijk voor zijn zoon te winnen en onder Franse invloed te brengen,[3] maar bereikte in 1285 slechts de kroning van Karel met een kardinaalshoed, wat deze laatste zo voor schut zetten dat het hem de spotnaam van "koning van de hoed" ("roi du chapeau") opleverde.[4] Karel waagde het daarom nimmer de scepter, die hij voor deze gelegenheid had laten vervaardigen, te gebruiken. De Kruistocht eindigde in een militaire mislukking, koning Filips III stierf en de nieuwe koning Filips IV maakte onmiddellijk een einde aan de veldtocht.
Karel moeste de kroon van Aragón opgeven en ontving in 1290 als troost de hand van zijn nicht Margaretha van Anjou, dochter van Karel II van Napels, die de graafschappen Anjou en Maine als bruidsschat met zich meebracht.
Karel trouwde drie keer en had bij zijn drie echtgenoten in totaal veertien kinderen.
Hij trouwde op 16 augustus 1290 met zijn eerste vrouw, Margaretha van Anjou (vermoedelijk 1273 - 31 december 1299), in Corbeil. Zij was een dochter van koning Karel II van Napels en werd in de Sint-Jacobskerk in Parijs begraven. Het paar had zes kinderen:
Isabella (1292-1309)
∞ begin 1297 met hertog Jan III van Bretagne (-1341)
Filips (1293-1350), vanaf 1328 als Filips VI koning van Frankrijk
Johanna, (waarschijnlijk 1294-7 maart 1352 in de Cisterciënzerabdij van Fontenelle), als weduwe geestelijke in Fontenelle
∞ 19 mei 1305 in Chauny met graaf Willem III van Henegouwen en Holland
Margaretha (waarschijnlijk 1295-juli 1342)
∞ na 6 oktober 1310 met Guido I van Châtillon (-1342), graaf van Blois en Dunois
Karel II (-26. August 1346 in de slag bij Crécy), vanaf 1325 graaf van Alençon
Catharina (1299-?), begraven in de abdij van Le Val-de-Séry
Hij trouwde voor een tweede maal in 1301 met Catherine de Courtenay (ca. 1275–1307/1308), titulaire keizerin van Constantinopel en vrouwe van Courtenay, Bernissart,[6] enz., titulaire markgravin van Namen. Deze erfdochter van Filips van Courtenay (-1283), titulair keizer van Constantinopel, werd eveneens in de Sint-Jacobskerk begraven. Het paar had vier kinderen:
Jan, graaf van Chartres (1302–1308);
Catherine de Valois-Courtenay (1303–1346), getrouwd met Filips van Tarente;
Jeanne (1304–1363), getrouwd met Robert d’Artois;
Isabelle (1306–1349), sinds 1342 abdis van Fontevrault.
Hij trouwde in juni 1308 in Poitiers met Mathilde von Châtillon (waarschijnlijk 1293-3 oktober 1358), dochter van Guido III van Châtillon, graaf van Saint-Pol, die in het Couvent des Cordelières in Parijs werd begraven. Karel en Mathilde hadden vier kinderen:
Maria, (waarschijnlijk 1309-6 december 1328)
∞ 11 januari 1324 per procura, in persoon tussen 22 januari en mei 1324 met hertog Karel van Calabrië (-10 november 1328)
Isabella (waarschijnlijk 1313-Parijs, 26 juli 1383), geestelijke in het Couvent des Cordelières in Saint-Marcel bij Parijs, daar ook begraven
∞ 25 januari 1337 met hertog Peter I van Bourbon (-gevallen in 1356 in de slag bij Poitiers)
Blanca (Margarete) (1317-1 augustus 1348, begraven in Praag)
∞ 8 mei 1329 in Praag met Karel IV van Luxemburg (-1378), vanaf 1346 rooms-koning en koning van Bohemen, vanaf 1355 keizer
Lodewijk (1318-2 november 1328, begraven in de Minorietenkerk in Parijs), graaf van Chartres
Karel van Valois | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) 1287 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Margaretha van Anjou | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) 1302 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Catherine I van Courtenay | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(3) 1308 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mathilde van Chatillon |