West-Europese adel » Richard III Plantagenet Koning van Engeland (1452-1485)

Données personnelles Richard III Plantagenet Koning van Engeland 

• Il est né le 2 octobre 1452 dans Fotheringhay Castle, Northamptonshire.

  Attention: Avait moins de 16 ans (13) lors de la naissance (??-??-1465) de l'enfant (Catharina Plantagenet Gravin van Huntingdon).

• Il est décédé le 22 août 1485 dans Slag bij Bosworth, Leicestershire, il avait 32 ans.
• Il est enterré le 26 mars 2015 dans Leicester, Leicestershire.
• Un enfant de Richard Plantagenet Prins van Wales et Cecilia Neville
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 20 mars 2015.

Famille de Richard III Plantagenet Koning van Engeland

(1) Il a/avait une relation avec Living.

Enfant(s):

1. Catharina Plantagenet Gravin van Huntingdon  1465-????

(2) Il est marié avec Anna Neville.

Ils se sont mariés le 12 juillet 1472 à Westminster Abbey, Londen, il avait 19 ans.

Notes par Richard III Plantagenet Koning van Engeland

Richard III (Fotheringhay Castle, 2 oktober 1452 – Slag bij Bosworth, 22 augustus 1485) was koning van Engeland van 1483 tot 1485. Hij was de vierde en jongste zoon van Richard, hertog van York en Cecily Neville.

Jeugd
Richard werd geboren op 2 oktober 1452 te Fotheringhay Castle in het plaatsje Fotheringhay in Northamptonshire een gebied in het midden van Engeland. Hij was de jongste zoon van de Hertog van York, Richard en diens vrouw Hertogin Cecily Neville. Richard woonde gedurende zijn jeugd op Middleham Castle in North Yorkshire, daar werd hij opgevoed door zijn neef Richard Neville de 16e Graaf van Warwick. Richard Neville was ook wel bekend als de "The Kingmaker" vanwege zijn sterke betrokkenheid tijdens de Rozenoorlogen.

Zijn vader werd op 30 december 1460 vermoord en ook zijn oudere broer Edmund kwam om op 31 december 1460 tijdens de Slag om Wakefield. Richard werd - toen nog maar een kleine jongen - onder gebracht bij Warwick. Tijdens zijn jeugd daar, ontstond er een innige vriendschap met Francis Lovell, een vriendschap dat tot aan zijn dood zou standhouden. Er was nog een kind ondergebracht bij Warwick ene Anne Neville. Richards latere vrouw.

Richard was betrokken bij de strijd tussen de huizen Lancaster en York (beide takken van de dynastie van de Plantagenets) die bekend staat als de Rozenoorlogen.

Onder zijn broer Koning Eduard IV, toonde hij zijn trouw en zijn militair inzicht. Eduard benoemde hem tot hertog van Gloucester en schonk hem grote gebieden in het noorden. Tot de dood van Eduard bleef hij daar heer en meester en bestreed de Schotten met succes. Hij stond bekend als rechtvaardig en een steunpilaar voor universiteiten en de kerk.

Huwelijk
Na de beslissende overwinning van de Lancasters tegen York in de slag bij Tewkesbury trouwde hij met de weduwe Anne Neville, de dochter van de overleden graaf van Warwick. Annes eerste man was Eduard van Westminster, een zoon van Hendrik VI. Zij kregen een zoon, Eduard Plantagenet (1473 - 1484), die kort na zijn benoeming tot Prince of Wales overleed. Met de dood van Eduard IV in april 1483 waren diens zoons Eduard V, die 12 jaar oud was, en de 9-jarige Richard, hertog van York, de verwachte troonopvolgers. Richard was door zijn broer Eduard benoemd tot beschermheer (Protector) en vernam van Lord Hastings dat de familie van Elizabeth Woodville (Eduards vrouw) het plan had hun macht te vestigen en Richard uit te sluiten.

De prinsen Eduard en Richard
Toen de jonge koning Eduard V en zijn gevolg op de terugreis waren van Wales naar Londen greep Richard in. Hij reisde het gezelschap tegemoet, nam de voogd van de koning, Earl Rivers, en enkele andere vertrouwelingen gevangen op verdenking van verraad en nam Eduard mee naar de Tower of London, die op dat moment als paleis dienst deed. Het volk vond dit een goede daad, omdat men de familie Woodville wantrouwde als een op macht beluste clan, die eigenlijk de tegenstanders van de Yorks steunden. Al spoedig volgde Eduards jongere broer hem naar de Tower.

Lord Hastings, die de prinsen regelmatig bezocht en zich had aangesloten bij de Woodvilles, werd op 14 juni 1483 in de Tower gearresteerd wegens verraad en zou binnen enkele minuten zijn onthoofd. Ook drie andere leden van het veronderstelde complot werden veroordeeld en zouden ter dood gebracht worden. In werkelijkheid vond de onthoofding van Lord Hastings pas een week later plaats en werden de drie andere leden van het complot wel veroordeeld, maar niet ter dood gebracht. Lord Stanley kreeg gratie en mocht zijn plek aan het hof behouden. John Morton werd verbannen van het hof. Eerst vond hij een schuilplaats in de buurt van het klooster Croydon, daarna nam hij de wijk naar Frankrijk, naar Hendrik Tudor. Interessant is te vernemen dat iedere keer als hij opdook, het gerucht ontstond dat de prinsen dood waren.

Als laatste werd de vroegere maitresse van Eduard IV veroordeeld. Ook zij mocht niet meer aan het hof komen. Nadat ze maitresse was geweest van Eduard, Hastings en Dorset (broer koningin Elisabeth Woodville) was haar rol uitgespeeld. Ze kreeg daarna toestemming te trouwen met een advocaat. Doordat Richard deze drie mensen liet leven, zou men kunnen zeggen dat hij zijn eigen doodvonnis schreef. Stanley verried hem namelijk bij de Slag bij Bosworth en Morton vermoordde de nagedachtenis van Richard. Hij schreef een manuscript dat na zijn dood door Thomas More is overgeschreven en bewerkt. Er wordt beweerd dat More een tijdgenoot van Richard was en alles uit de eerste hand had. Maar Thomas More was slechts 5 jaar toen Richard de troon overnam.

Zijn eigen regering
Richards volgende stap was de aankondiging dat hij zelf het koningschap op zich zou nemen. Hij liet het huwelijk van zijn overleden broer ongeldig verklaren op grond van het feit dat deze bigamie zou hebben gepleegd. Hiermee waren de jonge prinsen dus bastaards geworden, en als zodanig niet beschikbaar voor opvolging, en werd de familie Woodville buitenspel gezet.

Op 6 juli 1483 werd Richard gekroond in Westminster Abbey. De jonge prinsen werden in de Tower vermoord onder onbekende omstandigheden

Richard was volgens de verhalen van zijn tegenstanders misvormd en gewetenloos, maar ook intelligent en moedig. Door de manier waarop hij de troon had veroverd, maakte hij zich zeer gehaat na zijn dood. Tijdens zijn leven was hij echter geliefd in grote delen van het land. Zijn bewind werd gekenmerkt door grote wreedheid tegenover de mensen die op zijn leven en troon uit waren, maar meestal liet hij niet daadwerkelijk de doodvonnissen uitvoeren. Meerdere samenzweerders hebben gratie gekregen. Hij was minder wreed dan zijn opvolgers, die soms maar weinig reden nodig hadden om iemand ter dood ter veroordelen (zoals bijvoorbeeld het geval was bij Hendrik VIII en Margaretha Pole, de laatste Plantagenet, nicht van Richard). De regering van Richard werd ook gekenmerkt door moderne opvattingen op het gebied van regering en bestuur. Hij nam beschermende maatregelen ten gunste van de Engelse handel, stelde een estafettepostdienst in tussen Londen en het noorden, begunstigde de boekdrukkunst en de verspreiding van boeken.

Richards troon was voortdurend in gevaar. Hendrik Tudor, de graaf van Richmond, die al eerder geprobeerd had Richard ten val te brengen, landde in 1485 in Zuid-Wales aan het hoofd van een legermacht en verwierf snel aanhang. Richard trok tegen hem ten strijde, wat leidde tot de slag bij Bosworth. Richard sneuvelde tijdens het gevecht. De kroon van Engeland werd onder het struikgewas gevonden, waarna Hendrik Tudor ermee gekroond werd als Hendrik VII. Richard was er bijna in geslaagd Hendrik te bereiken en hem neer te slaan. Maar uiteindelijk werd het verraad van Lord Stanley, de man die een paar jaar daarvoor gratie had gekregen voor zijn complot met Lord Hasings, hem fataal. Op het kwetbaarste moment viel deze met zijn leger en dat van zijn broer de troepen van de koning in de flanken aan, waarop Richard snel de dood vond.

Na zijn dood
Moderne historici menen dat de geschiedschrijving rond Richard geweld is aangedaan en dat de beeldvorming (o.a. door het stuk van William Shakespeare over Richard) eenzijdig en niet geheel juist is. Dit komt vooral omdat zijn opvolger een tegenstander van Richard was. Deze bezat nauwelijks rechten op de troon en was in feite alleen koning omdat hij Engeland veroverd had (Right of Conquest). Om zijn troonsbestijging beter te kunnen rechtvaardigen moest de dode koning zo zwart mogelijk worden afgebeeld. Hier hebben een aantal schrijvers zich behoorlijk voor ingezet. Allerlei misdaden, ook die waarbij aantoonbaar bewijs was dat hij er niets mee te maken had, werden Richard in de schoenen geschoven. Ondanks dat na het uitsterven van het huis Tudor weer mogelijk was de waarheid te onderzoeken, is Richard nooit meer uit het verdachtebankje gekomen en bleef zijn beeld beschadigd.

Een graf van Richard is er niet meer. Na zijn dood op het slagveld werd hij naakt over een paard heen gegooid en teruggebracht naar Leicester. Daar werd hij tentoongesteld om te laten zien dat hij echt dood was. Pas na enkele dagen durfde de abt van het klooster even buiten de stad het lichaam op te eisen om te begraven. Aanvankelijk was het in een anoniem graf, maar na enkele jaren gaf Hendrik Tudor toestemming en geld om een grafmonument te bouwen. Tijdens de gewelddadige opheffing van de kloosters door Hendrik VIII werd het graf opengebroken en zijn resten in de rivier de Soar gegooid.

=========

Na zijn dood in 1485 kreeg de Engelse koning Richard III een haastige begrafenis bij een abdij, niet ver van het slagveld waar hij sneuvelde. Komende week wordt dat, 530 jaar later, rechtgezet.
Ruim vijfhonderd jaar na zijn dood werd het verloren gewaande lichaam van Richard III gevonden onder een parkeerplaats in Leicester. In die Engelse stad wordt hij donderdag met veel ceremonie bijgezet in de kathedraal.

De plechtigheden rond de herbegrafenis gaan gepaard met typisch Britse toeters en bellen. Vorig weekend werden de overblijfselen van de laatste koning van het huis Plantagenet gekist, overigens in een doodskist die is gemaakt door een directe afstammeling van Richards zus.

Komende zondag wordt hij uitgeleide gedaan uit de universiteitsgebouwen, waar afgelopen jaren alle mogelijke onderzoeken op het skelet zijn uitgevoerd.

In processie gaat het dan naar de kathedraal, maar met een forse omweg via het slagveld bij Bosworth. Daar werd na de fatale slag volgens de overlevering Richards kroon onder een doornstruik gevonden, waardoor Henry Tudor ter plekke kon worden gekroond tot Hendrik VII.

De 21 saluutschoten die onderweg klinken passen bij een man van Richards statuur, ook al is hij de geschiedenisboeken ingegaan als een van de slechtste koningen van Engeland.

In de kathedraal zijn de hele week speciale diensten voor de koning, die uiteindelijk op donderdag zijn laatste rustplaats vindt op een prominente plaats in de kathedraal, in aanwezigheid van drie leden van de koninklijke familie.

“Alleen zijn voeten missen - daar staat nu een gebouw uit de Victoriaanse tijd bovenop.”

Bewijs dankzij dna en een bochel
Dat het echt om de middeleeuwse koning gaat, is aangetoond door het DNA van de afstammeling van Richards zuster Anne van York te vergelijken met dat van het skelet dat onder de parkeerplaats lag.

De archeologen hadden al een vermoeden, omdat de wervelkolom een duidelijke vergroeiing vertoonde en Richard bekendstond om zijn bochel.

Dat het skelet gevonden is, mag wel een klein wonder heten. De onderzoekers wisten wel waar de abdij had gestaan, maar een groot deel van het terrein is inmiddels bebouwd.

Daardoor en omdat er maar beperkt geld beschikbaar was, konden ze op slechts één procent van het abdijterrein graven. Bovendien mochten ze niet meer dan zes lichamen opgraven, hoewel vermoedelijk honderden mensen een graf bij de abdij hebben gekregen.

De archeologen staken de eerste spa in de grond onder de letter R van 'reserved parking'. Al op de allereerste dag vonden ze het skelet van de onfortuinlijke koning. Alleen zijn voeten missen - daar staat nu een gebouw uit de Victoriaanse tijd bovenop.

Onderzoeksgroep Erasmus MC heeft kleur van haar en ogen vastgesteldZie ook: Stoffelijk overschot Koning Richard III geïdentificeerd
Gewelddadige verovering van de troon
Richard III staat nog altijd te boek als iemand die met geweld de kroon veroverde die eigenlijk een ander toekwam. Hoewel andere koningen uit de Engelse geschiedenis precies hetzelfde deden, is Richard de enige die ook op de site van het Britse koningshuis nog in dat kwade daglicht staat.

Volgens historici is Richard waarschijnlijk ook verantwoordelijk voor de dood van de zogeheten prinsjes in de Tower.

Na de dood van zijn broer Edward IV had diens 12-jarige zoon Edward koning moeten worden, maar Richard raakte verwikkeld in een machtsstrijd met Edwards weduwe Elizabeth Woodville. Hij zette de jongen met zijn broertje Richard gevangen in de Tower, het koninklijke kasteel aan de Theems in Londen.

Oom Richard, toen nog de hertog van Gloucester, werd uitgeroepen tot regent. Hij liet de twee prinsen tot bastaards verklaren, omdat Edward IV eerder in het geheim met iemand anders zou zijn getrouwd.

Dat maakte de hertog tot de wettige troonsopvolger en kort daarna werd hij gekroond tot Richard III. Van de prinsen is nooit meer iets vernomen. Aangenomen wordt dat ze zijn vermoord, vermoedelijk door de nieuwe koning, hoewel Henry VII er later net zoveel baat bij had dat de jongens zouden verdwijnen.

'Een paard, een paard...'
Richard heeft daardoor de reputatie gekregen van een bloeddorstige gebochelde, die niet aarzelde zijn neefjes te vermoorden.

Volgens geschiedkundigen is zijn naam wel geweld aangedaan door de PR-machinaties van zijn opvolgers. Die waren erbij gebaat hem zo donker mogelijk af te schilderen, zoals de sadistische karikatuur die William Shakespeare een eeuw later neerzette in De tragedie van Richard de derde.

Twee jaar na zijn kroning sneuvelde Richard na een heldhaftige charge in de Slag bij Bosworth, volgens Shakespeare met de laatste woorden ''Een paard, een paard, mijn koninkrijk voor een paard!".

Hij was daarmee de laatste Engelse koning die stierf op een slagveld. Mede door zijn herbegrafenis zijn historici kritisch naar zijn erfenis gaan kijken en ze constateren dat de koning vooral een man van zijn tijd was, die werd gedreven door de omstandigheden en vocht voor zijn eigen overleven.

Engelse koning werd door meerdere mensen aangevallenZie ook: Koning Richard III stierf pijnlijke dood
Dat ook de koninklijke familie Richard III in een milder daglicht ziet, blijkt uit het feit dat hij donderdag wordt herbegraven in aanwezigheid van de jongste schoondochter van koningin Elizabeth, Sophie Rhys-Jones. Ook een neef van de koningin en diens vrouw zijn aanwezig, niet toevallig de hertog en hertogin van Gloucester.

In de kathedraal zijn verder onder anderen mensen van de Richard III Society, die al sinds de jaren twintig van de vorige eeuw probeert zijn naam te zuiveren. Onder 'gewone' belangstellenden zijn tweehonderd toegangskaarten verloot.
Nu.nl, vrijdag 20 mrt 2015
http://www.nu.nl/weekend/4012899/richard-iii-krijgt-530-jaar-alsnog-begrafenis-met-alle-ceremonie.html

http://gw.geneanet.org/index.php3?b=gomesadel⟨=nl;p=richard;n=plantagenet;oc=4

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Richard III Plantagenet Koning van Engeland?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Richard III Plantagenet Koning van Engeland

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants