Ancêtres van Lucas van Heeren » Pippijn de KORTE (± 715-768)

Données personnelles Pippijn de KORTE 

• Autre nom: Pippijn III
• Il est né environ 715 dans Jupille aan de Maas.
• Il a été baptisé dans Utrecht.
• Titre: Patricius Romanorum
• Titre: hofmeier
• Titre: koning, der Franken
• Titre: koning, van het Frankische rijk
• Il est décédé estimé vers 24 septembre 768 dans Saint-Dénis.
• Un enfant de Karel Martel et Rotrudis van Trier

Famille de Pippijn de KORTE

Il est marié avec Bertrada van Laon.Source 2

Ils se sont mariés environ 744.

Enfant(s):

1. Karel de Grote  748-814 
2. Carloman van Alamannië, Bourgondië, Provence, Gothië en van Aquitanië  ± 751-771
3. Redburga der Franken  ± 768-± 845

Notes par Pippijn de KORTE

Pepijn de Korte, geb. ca. 714, gest. St. Dénis, 18 of 24 september 768, koning van Frankrijk van 751-768. Hij werd gedoopt in Utrecht door St. Willibrand, aartsbisschop van Utrecht.

PIPPIJN III,
sedert de 11de eeuw bijgenaamd de Korte (ca. 715 – Saint-Dénis 24 sept. 768), Frankisch hofmeier en koning, was de tweede zoon van Karel Martel en diens echtgenote Rotrudis. Bij de dood van zijn vader (741) nam hij samen met zijn oudere broer Karloman I het gezag over en verkreeg als te beheren gebieden de westelijke gedeelten van het Frankische Rijk. In 743 werd op hun initiatief weer een Merovingische koning, Childerik III, op de troon geplaatst. Gedurende jaren moest er door beide hofmeiers gestreden worden. Ook de toestanden in de kerk werden in ruime mate gesaneerd, dankzij de hervormingsactie die Bonifatius, in opdracht van de twee hofmeiers, sedert 742 voerde.
Pippijn regeerde sedert 747 alleen. Met de morele steun van het pausdom deed hij in 751 een staatsgreep. Hij liet zich door zijn partijgangers onder de aristocratie tot koning verkiezen en om aan zijn aangematigd gezag een schijn van legitimiteit te geven, liet hij zich, een ritus uit het Oude Testament weer tot leven roepend, door Bonifatius en andere bisschoppen tot koning der Franken wijden; de laatste Meroving werd in de abdij Sint-Bertijns opgesloten. Kort daarop deed paus Stefanus II, door de Longobarden in het nauw gebracht, een beroep op Pippijn. Hij trok naar Francia, sloot met Pippijn een bondgenootschap, voltrok aan hem nogmaals de koninklijke wijding en verleende hem de titel van patricius Romanorum. Pippijn ondernam twee krijgstochten naar Italië tegen de Longobardische koning Aistulf (754, 756) en dwong hem de gebieden rondom Ravenna die hij op Constantinopel had veroverd, aan de paus over te dragen (de Schenking van Pippijn). Aldus werd, door de vereniging van deze gebieden met Rome en omgeving, waar de paus effectief meester was, de basis gelegd voor de Kerkelijke Staat. De laatste jaren van Pippijns regering werden grotendeels in beslag genomen door de herovering van Septimanië op de Arabieren (752–759) en de onderwerping van Aquitanië (760–768); aldus werd het zuiden van Gallië weer rechtstreeks in de Frankische monarchie geïntegreerd. Pippijn de Korte verdeelde bij zijn overlijden zijn rijk onder de zonen van hem en zijn echtgenote Bertrada, Karel (de Grote) en Karloman.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Pippijn de KORTE?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Pippijn de KORTE

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants