Voorouders Janssen & de Groot » George Frederik van Baden-Durlach (1573-1638)

Données personnelles George Frederik van Baden-Durlach 

• Il est né le 30 janvier 1573 dans Baden-Baden, Duitsland.
• (deceased) .
• Il est décédé le 24 septembre 1638 dans Straatsburg, Duitsland, il avait 65 ans.
• Un enfant de Karel II van Baden-Durlach et Anna van Palts-Veldenz
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 9 mai 2020.

Famille de George Frederik van Baden-Durlach

Il avait une relation avec Juliana Ursula van Salm-Neufville.

Enfant(s):

1. Anna Amalia van Baden-Durlach  1595-1651 

Notes par George Frederik van Baden-Durlach

George Frederik van Baden-Durlach (Baden-Baden, 30 januari 1573 - Straatsburg, 24 september 1638) was van 1604 tot zijn abdicatie in 1622 markgraafvan Baden-Durlach. Hij bestuurde eveneens het markgraafschap Baden-Baden, dat vanaf 1594 door het markgraafschap Baden-Durlach bezet werd. Hij behoordetot het huis Baden.

George Frederik was de derde zoon van markgraaf Karel II van Baden-Durlach en Anna van Palts-Veldenz. Toen zijn vader in 1577 overleed, waren GeorgeFrederik en zijn oudere broers Ernst Frederik en Jacob III nog te jong om te regeren. Hierdoor werd er een regentenraad aangewezen die het markgraafschapBaden-Durlach moest besturen. Deze was samengesteld uit zijn moeder Anna, keurvorst Lodewijk VI van de Palts, vorst Filips Lodewijk van Palts-Neuburgen hertog Lodewijk van Württemberg.

Zijn broers Ernst Frederik en Jacob III werden in 1584 volwassen verklaard. Ze wilden het markgraafschap Baden-Durlach verdelen, hoewel het testamentvan hun vader dit verbood. Omdat het testament van hun vader gezegeld noch ondertekend was, werd het echter ongeldig verklaard en de regentenraadgaf hun toestemming voor de verdeling van het markgraafschap Baden-Durlach. Ernst Frederik kreeg Neder-Baden met de grote steden Durlach en Pforzheim,Jacob kreeg het markgraafschap Hachberg en George Frederik kreeg de zuidelijke delen van het markgraafschap Baden-Durlach, de heerlijkheden Röttelnen Badenweiler en het landgraafschap Sausenberg. Na de dood van Jacob in 1590 zouden zijn gebieden terug naar Ernst Frederik gaan en toen Ernst Frederikin 1604 kinderloos overleed, herenigde George Frederik het markgraafschap Baden-Durlach.

Na de volwassenverklaring van zijn oudere broers, namen zij samen hun moeder het regentschap van George-Frederik over. In 1595 werd hij volwassen verklaard,waarmee hij zelfstandig kon beginnen regeren. Ondertussen kreeg in Straatsburg zijn opleiding. Ook leerde hij Latijn, Frans en Italiaans. Na zijnstudies maakte George Frederik een grand tour naar Besançon, Dole, Bazel en Siena.

George Frederik resideerde in het begin van zijn regeerperiode vanuit het kasteel van Rötteln. In 1599 verhuisde hij vervolgens zijn residentie enadministratie naar Sulzburg. Terwijl zijn broer Ernst Frederik zich tot het calvinisme had bekeerd, bleef George Frederik zijn hele leven lutheraans.Om deze reden liet hij een Latijnse school bouwen in Sulzburg, zodat hij niet meer afhankelijk moest zijn van de calvinistische school in Durlachvoor de opleiding van de priesters in zijn regeringsgebied. Ook liet hij in Sulzburg een hele reeks gebouwen optrekken, waaronder een koninklijketennishal. Tussen 1600 en 1610 liet hij de Kasteelkerk van Sulzburg bouwen. Ook gaf hij in 1603 een bosbouwwetgeving aan de heerlijkheid Röttelnen aan het landgraafschap Sausenberg.

Kort nadat George Frederik in 1595 aan de macht kwam, benoemde hij Johann Weininger tot algemeen superintendent van de synode van Rötteln. Ter gelegenheidhiervan gaf George Frederik een toespraak die klonk als een kerkelijke preek. Ook was hij bekend voor zijn ascetische levensstijl. Uit zijn handgeschrevennotities in zijn persoonlijke bijbel, kan men ook afleiden dat hij de Bijbel minstens 58 keer volledig heeft gelezen. In 1601 beloofde hij aan deburgers van Pforzheim, die zich verzetten tegen de benoeming van de gereformeerde clerus door zijn broer Ernst Frederik, dat hij hen zou steunen alsde zaak voor het Rijkskamergerecht zou komen. In 1613 had hij dan weer een religieus conflict met hertog Frans II van Lotharingen, dat hij zelf wildebestrijden. Dit mislukte omdat Frans II Jezuïeten naar het markgraafschap Baden liet sturen om de katholieke zijde in het dispuut te versterken.

George Frederik legde eveneens de basis voor een behoorlijk bestuur. Zo stichtte hij een Kroonraad, die hij zelf leidde. Ook richtte hij een hooggerechtshofop en introduceerde hij een kerkorde. Tevens startte hij de codificatie van een burgerlijk wetboek. Het resultaat van dit wetboek werd toen beschrevenals "een van de meest grondige van de Duitse territoriale staten". In 1622 werd het gepubliceerd, maar door de Dertigjarige Oorlog werd het wetboekpas in 1654 officieel ingevoerd onder zijn zoon Frederik V. Het bleef van toepassing tot in 1809.

Rond 1603 stichtte George Frederik in samenwerking met de Staten van Opper-Baden een wisselbank die ook de wezenpensioenen beheerde en later uitgroeidetot een depositobank. De bank diende tevens om de wijn- en graanhandel te organiseren en zo de Joodse handelaren te elimineren. Het hielp ook om hetmarkgraafschap uit de marktcrisis te helpen in de periode van de Kipper- und Wipperzeit. Tijdens zijn bewind liet George Frederik ook vele muntenen andere vormen van valuta maken.

George Frederik zag met eigen ogen de verslechterende situatie binnen het Heilige Roomse Rijk en ook binnen zijn eigen rijk en bestudeerde daarom nietalleen theologische, maar ook militaire thema's. Zo controleerde hij gedetailleerd de ontwikkeling van de Ridderacademie, die in 1616 door graaf JanVII van Nassau-Siegen werd opgericht. Tussen 1614 en 1617 schreef hij ook een scriptie over moderne oorlogsvoering voor zijn zonen Frederik, Karelen Christoffel, dat echter nooit gedrukt gepubliceerd werd. Daarnaast was hij zich ook bewust dat hij zijn doel van een verenigd en lutheraans markgraafschapBaden alleen maar zou kunnen bereiken met de steun van zijn volk. Daarom gaf hij de Staten het recht om een zegje te hebben in religieuze kwestiesop voorwaarde dat ze zijn defensiepolitiek steunden.

In 1608 werd George Frederik lid van de Protestantse Unie. Hij werd eveneens benoemd tot generaal van de unie, wat hij bleef tot de ontbinding in mei1621. Op 19 augustus 1612 sloot hij dan weer een verdedigingsalliantie met de protestantse Zwitserse steden Bern en Zürich. Dit deed hij omdat hijOpper-Baden wou beschermen, dat ingesloten werd door gebieden die tot Voor-Oostenrijk behoorden. Toen de oorlog uitbrak, faalden zijn bondgenotenechter in het voorzien van militaire assistentie. De alliantie maakte het George Frederik echter mogelijk om in 1621 en 1622 huurlingen uit Zwitserlandte rekruteren.

De bisschop van Speyer, Philipp Christoph von Sötern, voelde zich bedreigd door de omringde protestantse gebieden en in 1615 begon hij zijn residentiein Udenheim uit te breiden tot een fort. Hij veranderde de naam Udenheim in Philippsburg en begon het fort van Philippsburg te bouwen, ondanks protestenvan de stad Speyer, de Keur-Palts en het markgraafschap Baden. In 1618 beslisten George Frederik, keurvorst Frederik V van de Palts en de stad Speyerom het fort te laten verwoesten, maar desondanks raakte het in 1623 afgewerkt.

Van maart tot juni 1620 blokkeerde George Frederik in opdracht van de Protestantse Unie de weg van Breisach naar Freiburg, opererend vanuit een versterktkamp in Ihringen. Het doel was om de huurlingenlegers uit Beieren en de Katholieke Liga te hinderen in hun tocht vanuit de Elzas naar hun verzamelpuntenin Lauingen en Dillingen an der Donau. Nadat keizer Ferdinand II verzekerd had dat een aantal troepen voor zichzelf en niet voor het Beierse-KatholiekeLigaleger gerekruteerd waren, verleende George Frederik deze drie regimenten de doorgang. Nadat bleek dat deze regimenten toegetreden waren tot hetleger van hertog Maximiliaan I van Beieren, moest George Frederik zich verdedigen tegen diegenen die hem verweten naïef te zijn.

In 1621 begon George Frederik troepen te rekruteren om een campagne tegen het katholieke bondgenootschap te beginnen, die in 1620 succesvol veld begonnente winnen. Onder katholieke invloed kwam de zaak in verband met de bezetting van Opper-Baden door George Frederik in 1622 voor het Rijkskamergerechtterecht, wat zeer ongunstig voor hem was. Hij reageerde hierop met een militaire interventie tegen de Heilige Roomse keizer en diens katholieke bondgenoten.In de lente van 1622 kreeg hij hiervoor van de Staten een speciale oorlogsbedrag voor drie jaar. Hij had toen ongeveer 11.000 tot 12.000 huurlingenter beschikking, met een relatief hoge hoeveelheid artillerie en met een regiment dat enkel diende om het markgraafschap Baden te verdedigen.

In de nacht van 24 op 25 april 1622 begon hij zijn campagne. Hij arriveerde echter te laat om nog deel te nemen aan de Slag bij Mingolsheim op 27 april1622, waarbij de protestantse commandant Peter Ernst II van Mansfeld de katholieke troepen onder het bevel graaf Johan t'Serclaes van Tilly versloeg.Op 27 april verklaarde George Frederik officieel de oorlog aan het huis Habsburg en voegde hij zijn troepen toe aan die van Mansfeld. Toen het protestantseleger zich enkele dagen later opsplitste, werden de troepen onder leiding van George Frederik op 6 mei echter aangevallen door Tilly, die gesteundwerd door Spaanse troepen onder leiding van Gonzalo Fernández de Córdoba. Dit was de Slag bij Wimpfen, waarbij George Frederik verslagen werd.

Vervolgens vluchtte hij gewond aan zijn gezicht naar Stuttgart. Omdat hij riskeerde in de rijksban te worden gedaan door oorlog te voeren tegen deHeilige Roomse keizer en zo zijn markgraafschap te verliezen, deed hij in Stuttgart troonsafstand ten voordele van zijn oudste zoon Frederik.

Op 13 mei 1622 keerde hij al terug naar Durlach, waar George Frederik een nieuw leger trachtte op te bouwen. Een katholiek leger bestaande uit ongeveer12.000 manschappen deed daarop een invasie in Baden, waarbij grote verwoestingen werden aangericht. George Frederik vluchtte aanvankelijk naar zijnfort in Emmendingen. Op 26 augustus 1622 schonk keizer Ferdinand II het katholieke markgraafschap Baden-Baden, al sinds 1594 bezet door het protestantsemarkgraafschap Baden-Durlach, aan Willem, de zoon van de vroegere markgraaf Eduard Fortunatus van Baden-Baden.

In 1625 trok George Frederik zich terug in de stad Genève, waar hij al snel met de calvinistische overheid in conflict kwam omdat hij lutheraansekerkdiensten in zijn appartement hield. Daarom verhuisde hij in 1626 naar Thônes, waar hij van hertog Karel Emanuel I van Savoye wel de toelatingkreeg om lutheraanse kerkdiensten te houden.

In de zomer van 1627 werd hij door koning Christiaan IV van Denemarken tot luitenant-generaal van het Deense leger benoemd. Christiaan IV was namelijkbetrokken in de Deense-Neder-Saksische Oorlog en vroeg aan George Frederik om de opmars van de katholieke commandant Albrecht von Wallenstein te beëindigen.Toen Wallenstein begon te naderen, trok George Frederik zich met zijn troepen terug op het Poel-eiland en daarna in Heiligenhafen in het hertogdomHolstein. Van hieruit marcheerden zijn troepen naar Oldenburg in Holstein, maar in de slag aan de Oldenburgse Geul leed George Frederik een grotenederlaag en op 24 september 1627 moest hij zich overgeven. Daarop trok hij zich in oktober 1627 terug uit Deense dienst, na een dispuut met ChristiaanIV, die George Frederik voor de Krijgsraad wou laten verschijnen.

George Frederik vestigde zich daarna in de stad Straatsburg en besteedde zijn tijd aan de studie van religieuze literatuur. Hij had ook nog contactenmet Frankrijk en Zweden om zijn droom van een verenigd lutheraans markgraafschap Baden proberen te realiseren. Op 24 september 1638 overleed GeorgeFrederik in Straatsburg, waarna zijn lichaam in 1650 overgebracht werd naar de vorstelijke crypte in de Sint-Michielskerk van Pforzheim.

Op 2 juli 1592 huwde George Frederik met Juliana Ursula van Salm-Neufville (1572-1614), dochter van graaf Frederik van Salm-Neufville.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant George Frederik van Baden-Durlach?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique George Frederik van Baden-Durlach

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants