Voorouders Janssen & de Groot » Frederik I Barbarossa (1122-1190)

Données personnelles Frederik I Barbarossa 

• Il est né en l'an 1122 dans Waiblingen, Duitsland.
• (deceased) .
• Il est décédé le 10 juin 1190 dans Anatolië, Turkije, il avait 68 ans.
• Un enfant de Frederik II van Zwaben et Judith van Beieren
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 13 novembre 2019.

Famille de Frederik I Barbarossa

Il avait une relation avec Beatrix I van Bourgondië.

Enfant(s):

1. Filips van Zwaben  1177-1208 
2. Otto I van Bourgondië  1171-1200 
3. Beatrix van Hohenstaufen   

Notes par Frederik I Barbarossa

Na de dood van Rooms-koning Koenraad III, zijn oom, op 15 februari 1152 werd hij op 4 maart te Frankfurt tot koning van Duitsland gekozen en op 9 maartvan datzelfde jaar door de aartsbisschop van Keulen Arnold van Wied gekroond. Door snel te handelen en door afspraken te maken met zijn rivalen enpotentiële tegenstanders (onder anderen Hendrik de Leeuw van het Welfische huis) wist hij in korte tijd de kroon op te eisen. De prijs voor zijnkroon hield in dat hij Hendrik de Leeuw moest helpen zijn hertogdom Beieren terug te krijgen.

Hij was dan wel keizer van het Heilige Roomse Rijk maar in Duitsland had hij maar een wankele machtsbasis daar Duitsland in die tijd bestond uit honderden(autonome) territoriale vorstendommen. Slechts enkele waren 'rijksonmiddellijk', dat wil zeggen dat ze rechtstreeks onder het gezag van de keizervielen. Een ander probleem voor de Duitse koningen was dat er geen vaste rijkshoofdstad was. De nieuwe koning nam de vacante Rijksbezittingen over,maar was verder aangewezen op zijn eigen huisgoed. In tegenstelling tot de koningen van Frankrijk en Engeland, waar ook nieuwe dynastieën in de vastehoofdstad zetelden, reisden de Duitse koningen voortdurend rond door hun eigen rijk. De rijksvorsten hadden als plicht de keizer te ontvangen alshij daar aanspraak op maakte. Onder Barbarossa's bewind kreeg Duitsland ook zijn sacraal karakter door de benaming 'Heilig Rijk'. Dit was een bewustemaatregel van Barbarossa en zijn raadgevers (onder anderen Rainald van Dassel, aartsbisschop van Keulen) om de positie van de keizer ten opzichtevan de paus te versterken.

Toen Rogier II van Sicilië in 1154 stierf liet Frederik zijn oog vallen op Zuid-Italië. Zijn doortocht door Italië liep niet van een leien dakje.Ter hoogte van Milaan werd hij tegen gehouden. In 1155, liet Frederik zich in Pavia met de IJzeren Kroon van Lombardije tot koning van Italië kronen.Dan reisde hij verder naar Rome, daar verwijderde hij Arnold van Brescia van de macht. Uit erkentelijkheid kroonde paus Adrianus IV op 18 juni 1155Frederik tot keizer. Italië en het koninkrijk Arelat vielen samen met Duitsland onder het gezag van de keizerskroon. Intussen was hij in snelheidgenomen door de Byzantijnse keizer Manuel I Komnenos, die Zuid-Italië voor zich wilde. Beide keizers werden in 1156 genoodzaakt de verovering afte blazen wegens interne strubbelingen.

Paus Adrianus kwam tot een vergelijk met Willem I van Sicilië en erkende hem als koning van Zuid-Italië. Om de situatie nog erger te maken, kreegFrederik in 1157 te Besançon een brief van Adrianus, in de hoedanigheid van de toekomstige paus Alexander III.[1] Toen Rainald van Dassel de briefvan de paus voorlas aan het hof (de brief was natuurlijk in het Latijn, en Rainald vertaalde de brief voor zijn toehoorders in het Duits) waarin werdgesuggereerd dat de keizer een vazal van de paus zou zijn. De pauselijke gezanten leken dat niet erg tegen te spreken, waardoor het keizerlijke hofnog erger beledigd was. Vanaf toen kon Frederik het bloed drinken van Alexander. Na de dood van de toenmalige paus Adrianus IV (de enige Engelse paus)in 1159 ontstond een onverkwikkelijke situatie. Bij de verkiezingen voor de nieuwe paus waren de partijen verdeeld: er was een pro-keizerlijke partijen een pro-Siciliaanse partij. De pro-Siciliaanse kandidaat leek gewonnen te hebben, maar toen dat aangekondigd zou worden, trok de pro-keizerlijkekandidaat opeens de officiële mantel uit de handen van de bode en riep zichzelf tot paus uit. Hij werd paus Victor III. De pro-Siciliaanse kandidaatvertrok stilletjes uit Rome, en riep zich later tot "echte paus" (Alexander III) uit.

Dit hertogdom was van Hendriks vader afgenomen door Koenraad III. Barbarossa wist uiteindelijk Hendrik Jasomirgott van het huis Babenberg (via Barbarossa'smoeder aan hem verwant) tevreden te stellen met het hertogdom Oostenrijk. Hiervoor werd het Privilegium Minus in het leven geroepen (minus ter onderscheidingvan het Privilegium maius dat van latere datum is). Het hertogdom Oostenrijk werd speciaal gecreëerd voor deze gelegenheid door het af te scheidenvan het grotere Beieren. Hendrik de Leeuw ging hiermee akkoord omdat het de enige manier was om de rest van Beieren in zijn bezit te krijgen.

Door zijn huwelijk in juni 1156 met gravin Beatrix I van Bourgondië, dochter van graaf Reinout III van Bourgondië, verwierf hij in 1178 het vrijgraafschapBourgondië. Zijn eerste huwelijk, met Adela van Vohburg, had hij laten ontbinden. Uit dit huwelijk kwamen geen kinderen voort. Opmerkelijk is dathij bij zijn keizerskroning Adela niet tot keizerin liet kronen. Beatrix is later wel door Victor III, de tegenpaus van de keizerlijke partij, totkeizerin gekroond. Zij vergezelde Barbarossa op de meeste Italiëtochten, en is minstens tweemaal hoogzwanger de Alpen overgestoken.

In 1180 werd Hendrik de Leeuw, hertog van Beieren en Saksen, door de keizer afgezet en verbannen. Graaf Otto VI van Wittelsbach kreeg het Beierse hertogdomin leen, uit dank voor zijn bewezen diensten tijdens de expedities naar Rome. Graaf Otto noemde zich vanaf dan hertog Otto I van Wittelsbach.

Boos over het feit dat de Paus zich uitsprak over Zuid-Italië, boos over het feit dat de Italiaanse stadstaten zich weinig loyaal opstelden, raadpleegdehij de specialist juristen van de Universiteit van Bologna. Met het Dieet van Roncaglia (1158) zette hij de puntjes op de i. De professoren oordeeldenop basis van het Droit divin, dat Frederik het recht had de steden de regaal op te leggen, en een grotere loyaliteit te eisen. Toen Alexander gekozenwerd als paus Alexander III in 1159 zette hij onmiddellijk tegenpaus Victor IV tegenover hem. En toen Milaan zonder zijn toestemming de stad Lodiinpalmde, verwoestte hij Milaan (1162). De steden van het Noord-Italië verenigden zich in de Lombardische Liga. Paus Alexander III steunde de stedenvan de Lombardische Liga financieel en moreel. In 1166 was hij er dichtbij, toen een leger onder leiding van Rainald van Dassel en Christiaan I vanBuch (aartsbisschop van Mainz) de stad Rome dreigde te veroveren terwijl Frederik zelf met een tweede leger in aantocht was. Op het moment supremebrak er echter een malaria-infectie uit onder het Duitse leger (een vaak voorkomend probleem voor legers van boven de Alpen in de zomerhitte van Italië),waardoor velen sneuvelden en de dreiging ophield te bestaan. De Lombardische Liga diende Frederik uiteindelijk een zware nederlaag toe in de Slagbij Legnano op 29 mei 1176. Dit leidde tot de Vrede van Venetië (1177), waarbij Barbarossa, Alexander III officieel erkende als paus, ook werd onderhandeldover de positie van Rome. Met de Vrede van Konstanz in 1183 werd er een akkoord bereikt met de Lombardische Liga, op veel gunstigere voorwaarden voorde keizer. Zo erkenden de steden onder andere het keizerlijk gezag. Daarna ontfermde hij zich over de Mathildijnse Goederen.

Barbarossa verdronk op 10 juni 1190 toen hij tijdens de Derde Kruistocht de rivier de Selef (in Anatolië) wilde doorwaden. Het is niet precies duidelijkwat er gebeurd is, maar de bronnen zijn het erover eens dat hij van zijn paard geraakte (ofwel door een val, ofwel opzettelijk om zich af te koelenin het water) en eenmaal in het water verdronk.

In het zuiden van Italië wist Barbarossa ervoor te zorgen dat zijn zoon, de latere keizer Hendrik VI, trouwde met Constance van Sicilië, de erfdochtervan Sicilië. Dit huwelijk vond, na een verloving van twee jaar, in 1186 plaats in Milaan. Hendrik wist Sicilië in 1194 uiteindelijk op de Normandiërsin te nemen en zorgde er zo voor dat Italië weer (even) een politieke eenheid werd. Dit duurde echter niet lang, want Hendrik VI overleed in september1197 plotseling door ziekte. Zijn zoon, Frederik II, volgde hem aanvankelijk niet op in Duitsland, omdat paus Innocentius III dit tegenhield.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Frederik I Barbarossa?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Frederik I Barbarossa

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants