Arbre généalogique Van Dijk » Antonius Asselbergs (1820-1889)

Données personnelles Antonius Asselbergs 

• Il est né le 3 octobre 1820 dans Bergen op Zoom, Gemeente Bergen op Zoom, Noord-Brabant, Nederland.
• Profession: slijter, tabaksverkoper, handelaar en fabrikant.
• Il est décédé le 16 février 1889 dans Bergen op Zoom, Gemeente Bergen op Zoom, Noord-Brabant, Nederland, il avait 68 ans.
• Un enfant de Petrus Josephus Asselbergs et Petronella van Egeraat

Famille de Antonius Asselbergs

Il est marié avec Maria Elisabeth Soffers.

Ils se sont mariés le 26 juin 1843 à Woensdrecht, Gemeente Woensdrecht, Noord-Brabant, Nederland, il avait 22 ans.

Enfant(s):

1. Anna Catharina Petronella Asselbergs  1847-1870
2. Philomena Petronella Jacoba Asselbergs  1854-1929
3. Petronella Jacoba Asselbergs  1849-1918
4. Petronella Jacoba Asselbergs  1845-1846
5. Anna Petronella Asselbergs  1851-1927 
6. Elisabeth Asselbergs  1853-????
7. Johanna Arnoldina Asselbergs  1855-1932
8. Cornelis Petrus Johannes Asselbergs  1857-1874
9. Eduard Emanuel Johannes Asselbergs  1859-1859
10. Maria Josepha Asselbergs  1850-1902
11. Eduard Emanuel Asselbergs  1860-1867
12. Anna Catharina Petronella Asselbergs  1844-1846

Notes par Antonius Asselbergs

Antonius Asselbergs was tabaksverkoper en handelaar in binnenlands gedistilleerd. Hij had zijn zaak in het huis genaamd "De Violette" Steenbergsestraat wijk B nummer 99 (Hoek Steenbergsestraat / Be
ursplein te Bergen op Zoom). In de archieven van Bergen op Zoom vinden wij een verzoek van hem om restitutie van belasting: "23 mei 1843, Antonius Asselbergs, winkelier en slijter in sterke dranken, h
andelend onder doorlopend credit, hebbende vele leveranties van dranken aan de ingezetenen der omliggende dorpen, verzoekt ook te mogen delen in het voorrecht om van de uit te voeren dranken teruggave
der stedelijke belasting te verlangen". Antonius is compagnon geweest van zijn broer Arnoldus in diens kunstwolfabriek. Op 30 april 1852, een akte opgemaakt met ingang van 1 mei 1852 en voor de tijd
van vijf jaar en acht maanden, gaan Antonius Asselbergs, Arnoldus Asselbergs (zijn broer) en Adrianus van der Hoeven een vennootschap aan met als doel de fabricage van kunstwol onder de firmanaam "A.
en A. Asselbergs en Ad. van der Hoeven". Het is vrijwel zeker, dat Antonius optrad als financier voor deze nieuwe onderneming. Deze constructie was geen lang leven beschoren. Omdat van der Hoeven, tij
dens afwezigheid van Arnoldus Asselbergs, de zaken slecht had behartigd, moest van der Hoeven op 15 september 1852 afstand doen van zijn aandeel en rechten voor de kunstwolfabriek. Adrianus van der Ho
even start vervolgens zelf een kunstwolfabriek welke al voor 1855 stilviel. Arnoldus kan vanwege de financiën niet zonder zijn broer en gaat daarom een nieuwe vennootschap met hem aan. Op 27 oktober
1852 wordt een nieuwe vennootschap opgericht voor de tijd van vijftien jaar, welke periode begint op 1 mei 1852 (volgens de oude constructie) en zou eindigen op 31 december 1876 Deze firma, "A. en A.
Asselbergs", hield het echter geen vijftien jaar uit en werd in 1865, na een meningsverschil tussen de broers, al ontbonden. Antonius zet de bestaande kunstwolfabriek voort onder de naam "Asselbergs e
n Soffers" (de naam van zijn vrouw) en Arnoldus richt een nieuwe kunstwolfabriek op onder de naam "Arnoldus Asselbergs en Zonen". In 1858 is Antonius samen met zijn broers Arnoldus en Wilhelmus medeop
richter van de gasfabriek in Bergen op Zoom. Antonius en Arnoldus zijn de geldschieters, terwijl Wilhelmus met de technische leiding wordt belast. Op 31 maart 1877 koopt de gemeente Bergen op Zoom de
gasfabriek van de gebroeders Asselbergs voor de som van 85000 gulden. De maatschap kon toen worden ontbonden. Van 1878 tot aan zijn overlijden is Antonius lid geweest van de Gemeenteraad van Bergen op
Zoom: "Raadsvergadering van 3 september 1878, Antonius Asselbergs neemt zitting als raadslid". Van hem bestaat er een geschreven portret gemaakt door een verslaggever van de Nieuwe Bredasche Courant.
Hier volgt het oorspronkelijke verslag uit 1889. Ons oudste raadslid, le vieux de la vieille van het Bergsche stadhuis. Een kras, oud man, de type van een deftige, rustende burger. Een rond gezicht m
et kleine grijze oogen en gesloten lippen. Zeer korte, zilverkleurige bakkebaardjes, die beginnen aan de slapen en eindigen ter hoogte van de oorlelletjes. Komt steeds bedaard en kalm de raadszaal bin
nen, zet zich op de stoel, groet met een hoofdknik zijne beide buurlieden, krijgt de zilveren brilledoos uit den zak, legt die vóór zich op tafel, neemt den bril eruit, zet dien op, teekent bedaard
de presentielijst, zet den bril af, legt dien voor zich neer en zet hem weer op, zoodra er iets te teekenen of te lezen valt. Zoodra de bril op tafel ligt, vatten de beide handen de doos, die eene dra
aiende beweging aanneemt, soms van achteren naar voren, maar soms ook van voren naar achteren. Wij meenen te hebben opgemerkt, dat het eerste een voorteken is van tegenstemmen en het laatste een sein,
dat straks de lippen zich zullen openen om kalm het woord "vóór!" door te laten. Tijdens de debatten over eene of andere zaak luistert de heer Asselbergs met kalmte en waardigheid en toont u in nie
ts dat eene of andere redeneering hem bevalt of niet. Is de tijd van stemmen dáár, dan helt de balans toch over naar eene of andere zijde, want de heer Asselbergs is er beslist vóór of er even bes
list tegen. De meerderheid der raadsleden stemt altijd met dit raadslid mede en wie dezen zin anders zou willen lezen, maken wij opmerkzaam op de omstandigheid, dat ieder zijn beurt krijgt om het eers
t zijne stem uit te brengen. Wij voor ons zouden gaarne zien, dat alle raadsleden het voorbeeld volgden van hunnen oudsten collega. Nog daargelaten de vraag of veel spreken beter is dan langdurig zwij
gen, denken wij aan het daaruit voortvloeiende gemak voor secretaris en verslaggevers, die eenvoudig achter ieder punt der agenda te zetten hadden: "aangenomen" of "verworpen", zonder meer. Maar .. wa
ar blijven wij dan? Zoo ook nu! Omtrent 's heeren Asselbergs gemeentelijke politiek kunnen wij niet veel mededeelen. 't Meest waarschijnlijk is, dat hij het voor of tegen der te behandelen affaires ov
erweegt alvorens hij in den raad komt, waar de beslissing moet worden genomen. En dat is toch per slot van rekening de zaak maar! Waar verschillende raadsleden ons onlangs informeerden wat zij 't lief
st ruiken, liet de heer Asselbergs ons daaromtrent wreedaardig in het onzekere. Er was toch zulk een mooie gelegenheid om te zeggen: "en de haven dan als het warm is?" Want, wonende aan de haven, prof
iteert hij van die geur. Dit is echter een feit: als onze bezittingen bestond uit evenveel guldens als de heer Asselbergs in de twee laatste jaren woorden gesproken heeft in den raad, behalve bij het
stemmen, dan waren wij zóó arm, dat louter het gezicht van een portemonnaie onze opname in het gasthuis noodzakelijk zou maken wegens: "delirium argentium". De verslaggever van de Nieuwe Bredasche C
ourant kon toen niet bevroeden, dat het einde van Antonius al zo snel zou naderen: "Raadsvergadering van 25 februari 1889, mevrouw Asselbergs-Soffers geeft kennis van het overlijden van haar man". Ant
onius was ook lid van het Parochiaal Kerkbestuur van de H. Maagd Maria te Bergen op Zoom.

Sources:

- naissance: HCM Bergen op Zoom, akte: 148 d.d 03-10-1820

- décès: HCM Bergen op
Zoom, akte: 39 d.d. 18-02-1889

- mariage: G.A. Woensdrecht: akte: 6

Antonius Asselbergs was tabaksverkoper en handelaar in binnenlands gedistilleerd. Hij had zijn zaak in het huis genaamd "De Violette" Steenbergsestraat wijk B nummer 99 (Hoek Steenbergsestraat / Beursplein te Bergen op Zoom). In de archieven van Bergen op Zoom vinden wij een verzoek van hem om restitutie van belasting: "23 mei 1843, Antonius Asselbergs, winkelier en slijter in sterke dranken, handelend onder doorlopend credit, hebbende vele leveranties van dranken aan de ingezetenen der omliggende dorpen, verzoekt ook te mogen delen in het voorrecht om van de uit te voeren dranken teruggave der stedelijke belasting te verlangen". Antonius is compagnon geweest van zijn broer Arnoldus in diens kunstwolfabriek. Op 30 april 1852, een akte opgemaakt met ingang van 1 mei 1852 en voor de tijd van vijf jaar en acht maanden, gaan Antonius Asselbergs, Arnoldus Asselbergs (zijn broer) en Adrianus van der Hoeven een vennootschap aan met als doel de fabricage van kunstwol onder de firmanaam "A. en A. Asselbergs en Ad. van der Hoeven". Het is vrijwel zeker, dat Antonius optrad als financier voor deze nieuwe onderneming. Deze constructie was geen lang leven beschoren. Omdat van der Hoeven, tijdens afwezigheid van Arnoldus Asselbergs, de zaken slecht had behartigd, moest van der Hoeven op 15 september 1852 afstand doen van zijn aandeel en rechten voor de kunstwolfabriek. Adrianus van der Hoeven start vervolgens zelf een kunstwolfabriek welke al voor 1855 stilviel. Arnoldus kan vanwege de financiën niet zonder zijn broer en gaat daarom een nieuwe vennootschap met hem aan. Op 27 oktober 1852 wordt een nieuwe vennootschap opgericht voor de tijd van vijftien jaar, welke periode begint op 1 mei 1852 (volgens de oude constructie) en zou eindigen op 31 december 1876 Deze firma, "A. en A. Asselbergs", hield het echter geen vijftien jaar uit en werd in 1865, na een meningsverschil tussen de broers, al ontbonden. Antonius zet de bestaande kunstwolfabriek voort onder de naam "Asselbergs en Soffers" (de naam van zijn vrouw) en Arnoldus richt een nieuwe kunstwolfabriek op onder de naam "Arnoldus Asselbergs en Zonen". In 1858 is Antonius samen met zijn broers Arnoldus en Wilhelmus medeoprichter van de gasfabriek in Bergen op Zoom. Antonius en Arnoldus zijn de geldschieters, terwijl Wilhelmus met de technische leiding wordt belast. Op 31 maart 1877 koopt de gemeente Bergen op Zoom de gasfabriek van de gebroeders Asselbergs voor de som van 85000 gulden. De maatschap kon toen worden ontbonden. Van 1878 tot aan zijn overlijden is Antonius lid geweest van de Gemeenteraad van Bergen op Zoom: "Raadsvergadering van 3 september 1878, Antonius Asselbergs neemt zitting als raadslid". Van hem bestaat er een geschreven portret gemaakt door een verslaggever van de Nieuwe Bredasche Courant. Hier volgt het oorspronkelijke verslag uit 1889. Ons oudste raadslid, le vieux de la vieille van het Bergsche stadhuis. Een kras, oud man, de type van een deftige, rustende burger. Een rond gezicht met kleine grijze oogen en gesloten lippen. Zeer korte, zilverkleurige bakkebaardjes, die beginnen aan de slapen en eindigen ter hoogte van de oorlelletjes. Komt steeds bedaard en kalm de raadszaal binnen, zet zich op de stoel, groet met een hoofdknik zijne beide buurlieden, krijgt de zilveren brilledoos uit den zak, legt die vóór zich op tafel, neemt den bril eruit, zet dien op, teekent bedaard de presentielijst, zet den bril af, legt dien voor zich neer en zet hem weer op, zoodra er iets te teekenen of te lezen valt. Zoodra de bril op tafel ligt, vatten de beide handen de doos, die eene draaiende beweging aanneemt, soms van achteren naar voren, maar soms ook van voren naar achteren. Wij meenen te hebben opgemerkt, dat het eerste een voorteken is van tegenstemmen en het laatste een sein, dat straks de lippen zich zullen openen om kalm het woord "vóór!" door te laten. Tijdens de debatten over eene of andere zaak luistert de heer Asselbergs met kalmte en waardigheid en toont u in niets dat eene of andere redeneering hem bevalt of niet. Is de tijd van stemmen dáár, dan helt de balans toch over naar eene of andere zijde, want de heer Asselbergs is er beslist vóór of er even beslist tegen. De meerderheid der raadsleden stemt altijd met dit raadslid mede en wie dezen zin anders zou willen lezen, maken wij opmerkzaam op de omstandigheid, dat ieder zijn beurt krijgt om het eerst zijne stem uit te brengen. Wij voor ons zouden gaarne zien, dat alle raadsleden het voorbeeld volgden van hunnen oudsten collega. Nog daargelaten de vraag of veel spreken beter is dan langdurig zwijgen, denken wij aan het daaruit voortvloeiende gemak voor secretaris en verslaggevers, die eenvoudig achter ieder punt der agenda te zetten hadden: "aangenomen" of "verworpen", zonder meer. Maar .. waar blijven wij dan? Zoo ook nu! Omtrent 's heeren Asselbergs gemeentelijke politiek kunnen wij niet veel mededeelen. 't Meest waarschijnlijk is, dat hij het voor of tegen der te behandelen affaires overweegt alvorens hij in den raad komt, waar de beslissing moet worden genomen. En dat is toch per slot van rekening de zaak maar! Waar verschillende raadsleden ons onlangs informeerden wat zij 't liefst ruiken, liet de heer Asselbergs ons daaromtrent wreedaardig in het onzekere. Er was toch zulk een mooie gelegenheid om te zeggen: "en de haven dan als het warm is?" Want, wonende aan de haven, profiteert hij van die geur. Dit is echter een feit: als onze bezittingen bestond uit evenveel guldens als de heer Asselbergs in de twee laatste jaren woorden gesproken heeft in den raad, behalve bij het stemmen, dan waren wij zóó arm, dat louter het gezicht van een portemonnaie onze opname in het gasthuis noodzakelijk zou maken wegens: "delirium argentium". De verslaggever van de Nieuwe Bredasche Courant kon toen niet bevroeden, dat het einde van Antonius al zo snel zou naderen: "Raadsvergadering van 25 februari 1889, mevrouw Asselbergs-Soffers geeft kennis van het overlijden van haar man". Antonius was ook lid van het Parochiaal Kerkbestuur van de H. Maagd Maria te Bergen op Zoom.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Antonius Asselbergs?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Antonius Asselbergs

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants