Arbre généalogique Vanhommerig » Hendrik van Wormsgau [Speyer] (970-991)

Données personnelles Hendrik van Wormsgau [Speyer] 

  • Il est né en l'an 970.

    Waarschuwing Attention: L'âge au mariage (??-??-985) était inférieur à 16 ans (15).

  • Titre: Graaf van Worms
  • Il est décédé le 28 mars 991, il avait 21 ans.
  • Il est enterré dans Worms (D) in de, Dominican Republic.
  • Un enfant de Otto I van Worms
  • Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 5 avril 2021.

Famille de Hendrik van Wormsgau [Speyer]

Il est marié avec Adelheid van Metz.

Ils se sont mariés en l'an 985, il avait 15 ans.Source 1

Nakomeling van Karel de Gr.
De Salier Hendrik van Worms-Speyer was de oudste zoon van Otto I van Karinthie en van Judith van Beieren.
Hendrik was rond 985 gehuwd met Adelheid van Metz (-1046), dochter van graaf Richard van Elzas. Hendrik stierf vrij jong.
Hendrik van Spiers-Speyer (ca. 970 - 28 maart 989/1000) was de oudste zoon van Otto I van Karinthie en van Judith van Beieren. Hendrik was rond 985 gehuwd met Adelheid van Metz (ca. 975 - 19 mei 1039/1046).
Hendrik was graaf van de Wormsgau, stierf als een jonge man en werd begraven in de dom van Worms. Hendrik was de vader van:
Koenraad II (990-1039). [Bron; Hansmartin Decker-Hauff: Der Öhringer Stiftungsbrief. In: Württembergisch Franken. Band 41 (Neue Folge 31), Historischer Verein für Württembergisch Franken, Schwäbisch Hall 1957, S. 17?31.]
Judith (ovl. voor 1034, mogelijk in 998), begraven in de dom van Worms.
Adelheid van Metz hertrouwde met graaf Herman van de Brettachgau.
In 1037 stichtte ze het kapittel van Öhringen, waar ze ook werd begraven. Met haar tweede man kreeg ze de volgende kinderen:
Gebhard (ovl. 1060), in 1028 tot priester gewijd, 1036 bisschop van Regensburg, mogelijk Rothilde, genoemd als (half)zuster van Koenraad, grootmoeder van de monnik Hugo uit Verdun die de Chronicon Hugonis schreef mogelijk nog een zoon of dochter, ouder van de geestelijke Lietard in Verdun
Adelheid was een dochter van: Richard van Metz (ca. 950 - 986), voogd van de abdij van Remiremont, zoon van Gerard II van Metz (ca. 915 - na 963), zoon van Godfried, paltsgraaf van Lotharingen en Ermentrudis.
In een diepgaande studie van de gebieden en familie's rond om Trier heb ik gepoogd om de afkomst van Graaf Walram van Arlon op te helderen. Als we nader naar de adellijke familiestatus van de Graven van Limburg kijken dan verkeren zij op hoger niveau van hertogen en bestuurlijke graven. Als Walram niet van een Hertogelijke Familie zou afstammen was hij niet qua status met een dochter van een hertog getrouwd, want aanzien stond toen nog hoog in het vaandel en was Hendrik I later ook geen Hertog geworden.
De familie van Luxemburg sluit ik als voorouders daarbij uit omdat het zeer onwaarschijnlijk is dat een achterneef met een achternicht Judith huwt en dit volgens de kerk zonder toestemming niet mogelijk was, als dit wel het geval was dan stond dit ook beschreven. Van Hendrik I van Luxemburg is geen zoon vermeldt als opvolger, waardoor we kunnen stellen dat ook hij niet de (Groot) vader van Walram van Arlon was.
Giselbert van Luxemburg was gehuwd met een dochter van Luithard I van Longwy waardoor hij graaf van Longwy werd, echter als vader komt hij niet in aanmerking omdat hij geen zoon had die hem als graaf van Longwy was opgevolgd. Longwy gaat na zijn dood terug naar een broer van zijn echtgenote Luithard II. Ook zo de Waldelevingau die Giselbert bezat staat verder nergens beschreven in een overdracht naar zijn zoon.
De Luxemburgse familie komt voornamelijk later voor door huwelijken met de vrouwelijke zijde van Luxemburg. Volgens D.J. Jackman zou Hendrik van Luxemburg ca.1000 ook Graaf van Arlon zijn geweest, dit gebaseerd op logika in de namenthesus van Hendrik I van Limburg.
Zo ook niet de buurman Eustaas I van Boulogne graaf van Bouillon, want dit was de grootvader van Judith van Luxemburg en vader van haar moeder Gerberga van Bouillon. Ook de heren van de Ardennen niet, deze waren verwant aan Luxemburg en kwamen voort uit dezelfde familie.
Nu de familie van Luxemburg volgens voorgaande argument is uitgesloten zou volgens de namenthesus van D.J. Jackman deze Hendrik, de Hendrik van Worms de broer van Konrad I van Karintie kunnen zijn omdat er in de vrouwelijke lijn terug kijkend verder geen Hendrik in voorkomt.
Hendrik van Worms was graaf in de Wormsgau en was gehuwd met Adelheid van Metz de dochter van Richard II van Metz (Graaf van Metzgau, Voogd van Remiremont) en Bertha. Van Richard II en broer Luizone wordt geschreven dat zij de Hohenburg te Limburg hebben gebouwd. Walram I van Arlon was gehuwd met Adelheid de dochter van Diederik Hertog van Lotharingen, Diederik was de zoon van Frederik I en Beatrix van Capet en Frederik I was weer de zoon van Wicherich waar weer het geslacht Luxemburg uit voort kwam. Frederik I was tevens een broer van Adalbero I bisschop van Metz.
In de volgende tekst wordt Frederik I als eerste Hertog van Limburg genoemd!!
Ingramnus de broer van Diederik I Bar le Duc - Hertog van Lotharingen (de vader van Adelheid) wordt in het Klooster Prüm 947?976 genoemd als abt en zoon van Frederik I van Bar-Le-Duc de Hertog van Limburg deze Frederik I was gehuwd met Beatrix van Capet.
Metropolis ecclesiae Trevericae, quae metropolitanae ecclesiae originem ... Door Christoph Brouwer,Jakob Masen
Adelheid haar broer Frederik II Hertog van de Mosel was gehuwd met Mathildis van Zwaben de dochter van Herman II van Oehningen en Gerberga van Bourgondie. Mathildis van Zwaben was voor de 1e x met Konrad I van Karintie gehuwd en voor de 2e x met Frederik II Hertog van de Mosel en voor de 3e x met Esiko van Ballenstedt. Door de huwelijken van Mathilde van Zwaben zien we voor het eerst de relatie tussen de familie van Konrad I van Karintie met de familie van Frederik II Lotharingen.
Verder sluit ik ook de familie van Saarbrucken en Sponheim uit. Hendrik III van Limburg was gehuwd met Sophy van Saarbrucken en haar moeder was Mathilde Van Sponheim de dochter van Meginhard II van Sponheim.
De Familie van Saarbrucken was afkomstig van Frederik I van Luxemburg en zijn vader was Siegfried I van Luxemburg.
Door het huwelijk van Mathilde van Limburg met Hendrik I van Namen kunnen we de familie van Namen voor hun afstamming ook uitsluiten.
De stad Arlon een van de drie oudste steden van België die Konrad bezat was nergens als eigendom van de graven van Luxemburg vermeld en lag net tegen de Luxemburgse grens aan volgens huidige begrippen. Arlon was een plaats destijds gelegen in het gebied Neder-Lotharingen en was in de 10e eeuw in het bezit van Walram I die gehuwd was met de dochter Adele van Lotharingen de dochter van Diederik Graaf van Neder-Lotharingen. Later werd dit gebied tot graafschap verheven en nog later tot een markgraafschap.
Het is opmerkelijk dat de taal van Aarlen volgens Wikipedia " In und um Arel (Areler Land) wird neben dem Französischen auch ein mit dem Luxemburgischen eng verwandter, aber stark vom Aussterben bedrohter moselfränkischer Dialekt gesprochen (les luxembourgophones du pays d?Arlon)" Deze taal was afkomstig uit het gebied van de Mosel en Wormsgau (Rechts van Trier en Links van de Rijn) gedeeltelijk in het westelijke Frankenland.
Zo komen er in de vroege tijd over een grote afstand zowel van de oostelijke zijde van Trier als de zuidelijke en westelijke zijde diverse huwelijken voor tussen Franken Zwaben en Lotharinger voor. Zo kunnen we door huwelijken ook de familie van Metz uitsluiten. Adelheid van Metz was de moeder van Walram in mijn beschouwing.
Hendrik III van Limburg was gehuwd met Sophy van Saarbrucken en haar moeder was Mathilde Van Sponheim de dochter van Meginhard II van Sponheim. Zoals we later ook een Sponheimertak in Ned.Limburg zien terug keren. Immo II van Sponheim (zoon van Immo I van de Betuwe woonde aan de Mosel boven de Graafschap van de Wormsgau. Immo II van Sponheim ( de eerste genoemde Sponheimer) was later ook een van de hervormers van de Abdij Prum, Gorze en Reichenau.
Walram van Arlon zijn afstamming blijft onzeker maar is zeer waarschijnlijk volgens aanwijzingen de zoon van Hendrik van Worm graaf van de Wormsgau (Franken) en was gehuwd met Adelheid, zoon van Udo-Otto van Worms en de kleinzoon van Konraad de Rode .
Zo is tevens ook de namen thesus verklaarbaar van Udo!! Mathilde echtgenote van Konrad I Hendriks broer was de dochter van Hermann II van Oehningen ( Hertog van Zwaben ) en Gerberga van Bourgondië ( haar grootmoeder was Gerberga Koningin van Frankrijk en Vrouwe van Meersen ) Als we kijken naar het huwelijk van Adelheid van Limburg (dochter van Hendrik I) met Frederik (De strijdbare) van Arnsberg dan zien we dat deze uit het geslacht van Werl stamt. Hendriks broer Konrad I van Karintie was gehuwd met Mathildis van Zwaben en haar moeder Gerberga van Bourgondie was 1e x gehuwd met Herman II van Oehningen en was de 2e x gehuwd met Herman I van Werl. Hierdoor is het huwelijk van Adelheid van Limburg ook verklaarbaar in de fam.relatie.
Walram I van Arlon was graaf van Aarlen en tevens voogd van de abdij van Sint-Truiden. In 950 had Koenraad de Rode (grootvader van Hendrik van Worms) veel macht zo ook over de abdij te St.Truiden waar hij de abt Adalbero van Metz de zoon van Wigerik ontsloeg. (Wigerik + 918 was de Stamvader van de geslachten van de Ardennen en Luxemburg) Adalbero de zoon van Wigerik van Ardennen (Paltsgraaf in Aken; Graaf in de Bidgau 909-919 , Trier en Ardennengau 916-919 ) en van Kunigunde van de Ardennen en een broer van Siegfried I van Luxemburg werd Adalbero in 929 omwille van zijn adellijke afkomst unaniem verkozen tot bisschop van Metz. Hij deed de abdijen, die afhingen van het bisdom en die in verval waren, terug heropleven en hiervoor kreeg hij de bijnaam vader van de monniken. Adalbero liet de vervallen gebouwen niet alleen herstellen maar breidde de bezittingen van de abdijen verder uit. Zo was hij in 933 de drijvende kracht achter de heropleving van de abdij van Görze en in 944 zette hij zich in voor de heropleving van de abdij van Sint-Truiden die eveneens afhing van het bisdom Metz. Adalbero werd in 954 door hertog Koenraad de Rode ontheven van zijn taak als bisschop waarna hij in Sint-Truiden verbleef tot aan zijn dood in 962. Adalbero werd abt van deze laatste abdij Sint Truiden. Hij probeerde zo veel mogelijk zijn tijd te verdelen tussen het bisdom Metz en de abdij van Sint-Truiden. Koenraad de Rode (ca. 922 - bij Augsburg, 10 augustus 955) was een belangrijke hoveling van Otto I de Grote en Hertog van Lotharingen.
Later lezen we dat Walram II voogd was van deze abdij Sint-Truiden, maar deze voogdij heeft via zijn echtgenote Judith van Luxemburg verkregen. Judth was enigs kind van Frederik II die in bezit was van deze voogdij van Sint-Truiden.
Koenraad de Rode volgde in 941 zijn vader Werner op als graaf van de Nahegouw, Spiersgouw en de Wormsgouw. Ook werd hij dat jaar benoemd tot graaf van de Niddagau. Direct al in 941 had Koenraad een vooraanstaande rol in het onderdrukken van de opstand van Hendrik I van Beieren. In 942 was hij een van de bemiddelaars van de vrede van Visé, waarbij het conflict tussen Otto en Lodewijk IV van Frankrijk werd beëindigd. Dat jaar werd hij ook benoemd tot graaf van Franken, als waarnemer voor de overleden hertog Everhard III van Franken. In 944 volgde zijn benoeming tot Hertog van Lotharingen, en gaf hij zijn functie als graaf van Franken op. Hoewel Koenraad de Rode persoonlijk geen grote machtspositie in Lotharingen had, wist hij dit onrustige hertogdom toch redelijk onder controle te krijgen hoewel machtige edelen als Reinier III van Henegouwen weerspannig bleven. Hij schonk in 946 bezittingen aan de kerk in Speyer en trouwde in 947 met Liutgard van Saksen, dochter van Otto.
Zo ben ik van mening dat Hendrik van Worms of zijn broer Konrad I mogelijkde de zonen van Udo-Otto van Worms, de kleinzoon van Koenrad de Rode, de graaf van Arlon en de stamvader van het geslacht Limburg was.
Ger de Vries.2013
oa Bron; http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k200454v/f61.image.r=conrad%20de%20arlon.langFR blz 54-55
Echter een andere hypothese mag ik niet onvermeld laten en dient nog verder onderzocht te worden daar het ook mogelijk zou kunnen zijn dat Walram 1 van Arlon een kleinzoon van Otto IV van Nassau uit het geslacht van Otto III van Wettergau is geweest en identiek was aan Walrav II van Nassau!!?. Bron Nassau; vlg's Damberger en volgens de tabellen van Johann Hubner jaar 1712 uit het geslacht van Henricus van Mosel-Salm.

Enfant(s):

  1. Judith van Worms  ± 988-< 1034


Notes par Hendrik van Wormsgau [Speyer]

Nakomeling van Karel de Gr.
De Salier Hendrik van Worms-Speyer was de oudste zoon van Otto I van Karinthie en van Judith van Beieren.
Hendrik was rond 985 gehuwd met Adelheid van Metz (-1046), dochter van graaf Richard van Elzas. Hendrik stierf vrij jong.
Hendrik van Spiers-Speyer (ca. 970 - 28 maart 989/1000) was de oudste zoon van Otto I van Karinthie en van Judith van Beieren. Hendrik was rond 985 gehuwd met Adelheid van Metz (ca. 975 - 19 mei 1039/1046).
Hendrik was graaf van de Wormsgau, stierf als een jonge man en werd begraven in de dom van Worms. Hendrik was de vader van:
Koenraad II (990-1039). [Bron; Hansmartin Decker-Hauff: Der Ohringer Stiftungsbrief. In: Wurttembergisch Franken. Band 41 (Neue Folge 31), Historischer Verein für Wurttembergisch Franken, Schwabisch Hall 1957, S. 17–31.]
Judith (ovl. voor 1034, mogelijk in 998), begraven in de dom van Worms.
Adelheid van Metz hertrouwde met graaf Herman van de Brettachgau.
In 1037 stichtte ze het kapittel van Ohringen, waar ze ook werd begraven. Met haar tweede man kreeg ze de volgende kinderen:
Gebhard (ovl. 1060), in 1028 tot priester gewijd, 1036 bisschop van Regensburg, mogelijk Rothilde, genoemd als (half)zuster van Koenraad, grootmoeder van de monnik Hugo uit Verdun die de Chronicon Hugonis schreef mogelijk nog een zoon of dochter, ouder van de geestelijke Lietard in Verdun
Adelheid was een dochter van: Richard van Metz (ca. 950 - 986), voogd van de abdij van Remiremont, zoon van Gerard II van Metz (ca. 915 - na 963), zoon van Godfried, paltsgraaf van Lotharingen en Ermentrudis.
Hendrik van Worms was graaf in de Wormsgau en was gehuwd met Adelheid van Metz de dochter van Richard II van Metz (Graaf van Metzgau, Voogd van Remiremont) en Bertha.
Adelheid haar broer Frederik II Hertog van de Mosel was gehuwd met Mathildis van Zwaben de dochter van Herman II van Oehningen en Gerberga van Bourgondie. Mathildis van Zwaben was voor de 1e x met Konrad I van Karintie gehuwd en voor de 2e x met Frederik II Hertog van de Mosel en voor de 3e x met Esiko van Ballenstedt. Door de huwelijken van Mathilde van Zwaben zien we voor het eerst de relatie tussen de familie van Konrad I van Karintie met de familie van Frederik II Lotharingen.
De Familie van Saarbrucken was afkomstig van Frederik I van Luxemburg en zijn vader was Siegfried I van Luxemburg.
Door het huwelijk van Mathilde van Limburg met Hendrik I van Namen kunnen we de familie van Namen voor hun afstamming ook uitsluiten.
Koenraad de Rode volgde in 941 zijn vader Werner op als graaf van de Nahegouw, Spiersgouw en de Wormsgouw. Ook werd hij dat jaar benoemd tot graaf van de Niddagau. Direct al in 941 had Koenraad een vooraanstaande rol in het onderdrukken van de opstand van Hendrik I van Beieren. In 942 was hij een van de bemiddelaars van de vrede van Visé, waarbij het conflict tussen Otto en Lodewijk IV van Frankrijk werd beëindigd. Dat jaar werd hij ook benoemd tot graaf van Franken, als waarnemer voor de overleden hertog Everhard III van Franken. In 944 volgde zijn benoeming tot Hertog van Lotharingen, en gaf hij zijn functie als graaf van Franken op. Hoewel Koenraad de Rode persoonlijk geen grote machtspositie in Lotharingen had, wist hij dit onrustige hertogdom toch redelijk onder controle te krijgen hoewel machtige edelen als Reinier III van Henegouwen weerspannig bleven. Hij schonk in 946 bezittingen aan de kerk in Speyer en trouwde in 947 met Liutgard van Saksen, dochter van Otto.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Hendrik van Wormsgau [Speyer]?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!


Barre chronologique Hendrik van Wormsgau [Speyer]

  Cette fonctionnalité n'est disponible que pour les navigateurs qui supportent Javascript.
Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés: grootouders grand-parents   ouders parents   broers-zussen frères/soeurs   kinderen enfants

Ancêtres (et descendants) de Hendrik van Wormsgau [Speyer]


    Montrez le quartier généalogique complet

    Avec la recherche rapide, vous pouvez effectuer une recherche par nom, prénom suivi d'un nom de famille. Vous tapez quelques lettres (au moins 3) et une liste de noms personnels dans cette publication apparaîtra immédiatement. Plus de caractères saisis, plus précis seront les résultats. Cliquez sur le nom d'une personne pour accéder à la page de cette personne.

    • On ne fait pas de différence entre majuscules et minuscules.
    • Si vous n'êtes pas sûr du prénom ou de l'orthographe exacte, vous pouvez utiliser un astérisque (*). Exemple : "*ornelis de b*r" trouve à la fois "cornelis de boer" et "kornelis de buur".
    • Il est impossible d'introduire des caractères autres que ceux de l'alphabet (ni signes diacritiques tels que ö ou é).



    Visualiser une autre relation

    Les sources

    1. Vries, de I.D.M.

    Sur le nom de famille Van Wormsgau [Speyer]


    Lors de la copie des données de cet arbre généalogique, veuillez inclure une référence à l'origine:
    H. Vanhommerig, "Arbre généalogique Vanhommerig", base de données, Généalogie Online (https://www.genealogieonline.nl/stamboom-vanhommerig/I12996.php : consultée 8 juin 2024), "Hendrik van Wormsgau [Speyer] (970-991)".