Il est marié avec Albertien Meertens.
Ils se sont mariés le 7 octobre 1955, il avait 32 ans.Source 1
Bron boek Gasteren pagina 63 en 64 ivm Boermarke:
Volgens het huurcontract hadden de jagers niet alleen het alleenrecht om in het gebied te
jagen, maar ook de plicht om op schadelijk wild te schieten. Wanneer er teveel schade
kwam, werden de huurders daarvan door de boermarke in kennis gesteld. De boermarke
houdt namelijk de verantwoordelijkheid voor het jachtgebied. Wanneer na éen redelijke tijd
dit schadelijk wild te beperken' de huurders toch in gebreke blijven dan hebben de
volmachten 'het recht het schadelijk wild door middel van een fret te doen opruimen'. Dat
laatste gebeurde dan eenmaal per week in de maand januari. 'In mijn jeugd', zegt Albert van
Rein, 'vormden de konijnen een ware plaag'. Hij kan zich het fretteren nog heel goed herinneren.
Bron boek Gasteren pagina 63 en 64 ivm Tweede Wereldoorlog:
Naarmate de oorlog voortduurde, werd de Duitse bezetter veeleisender.
Zo werden de boeren verplicht om op een vijfde van hun landbouwareaal koolzaad te
verbouwen. Uit het koolzaad werd olie geperst voor het bakken. Het lukte Albert van Rein
om een deel van de koolzaad achterover te drukken en naar de smederij van Lammert
Reitsma aan het Westeneinde te brengen. Deze had achter in zijn smederij een pers
gemaakt om olie uit het koolzaad te persen.
Vanaf 1943 werden door de Duitsers ook paarden gevorderd, waarvoor aanvankelijk
nog werd betaald. Maar op het eind van de oorlog werden ze gewoon gestolen,
aldus Albert van Rein.
Bron boek Gasteren pagina 63 en 64 ivm Tweede Wereldoorlog ivm verzet tegen de
Duitsers eind april 1943:
Bij het voormalige tolhuis liep deze anti-Duitse demonstratie uit op een directe bedreiging
van de plaatselijke NSB boerenleider. Maar de Duitsers kwamen hem met overvalwagens
te hulp en arresteerden bij die gelegenheid een man of tien. Onder hen waren Jantinus
Stoker, Albert van Rein en Hendrik Martens.
Alledrie werden ze voor verhoor naar Adssen gebracht. En daat zaten ze 'm best te piepen.
Zoals Albert van Rein die nog een belastend briefje van de ondergrondse in zijn broekzak
had, dat de Duitsers absoluut niet te pakken mochten krijgen. Ik moet naar het toilet zei
hij maar steeds. Het werd uiteindelijk toegestaan, maar een bewaker met een bajonet op
het geweer ging met hem mee. Pogingen om het papiet in kleine stukjes gescheurd met het
spoelwater door het toilet te trekken mislukten aanvankelijk. De papersnippers kwamen maar
steeds weer boven drijven. Gelukkig ging bij de derde poging het meeste toch wel met het
spoelwater mee. Toen moest ik er ook wel uit, want de bewaker rook onraad en stak met de
bajonet door de deur. Alhoewel de drie Gastenaren niets te verwijten viel mochten ze niet
terug. Neem ze maar mee dan wordt het wel rustig in Gasteren, zo werd gezegd.
De drie gingen daarop met een overvalwagen naar het Scholtenshuis in Groningen.
Stokker: De volgende dag kwam er een officier, die zei dat we allemaal werden
doodgeschoten. Loos alarm zo bleek, want twee dage later werden ze naar kamp Vught
overgebracht. Daar hebben de drie Gastenaren ruim vijf maanden gezeten.
Op het eind van de oorlog werd de situatie steeds grimmiger. Er kwam een avondklok,
waardoor het verboden was na acht uur 's avonds buiten te zijn. Daar werd door
patrouillerende NSB'ers op toe gezien, waardoor de vijandigheid tegenover hen steeds
verder toenam. Aan het eind van de oorlog werden in Gasteren regelmatig razzia's
gehouden. Van deur tot deur zocht men naar mannen en materialen. Om niet te worden
opgepakt werd in het Ubbens bos rechts van de weg naar Anloo een schuilplaats
aangelegd. Een aantal mannen werd opgetrommeld om in een zandheuvel een hol te
graven en met palen te stutten. Er konden vijf of zes man in, aldus Albert van Rein.
Bron boek Gasteren pagina 88 ivm Tweede Wereldoorlog:
In het laatste oorlogsjaar werden Nederlanders door de Duitsers gedwongen om
tankgrachten aan te leggen tegen de oprukkende geallieerde troepen.
Op het Balloerveld zijn deze nog steeds te vinden. velen werden daarvoor in het westen
van ons land geronseld. Een aantal van hen vonden in Gasteren onderdak.
Zo zaten bij de ouders van Albert en Bertus van Rein twee jongens uit Amsterdam.
Bron Boek Gasteren pagina 99:
Vlak na de Tweede Wereldoorlog werd het jachtveld van de Gasterense boermarke
gehuurd door Hugo reinders, een hereboer uit Hoogezand. Vanaf 176 zijn het voornamelijk
inwoners van Gasteren die het jachtveld pachten: Albert en Appie van Rein
Bron boek Gasteren pagina 100 ivm Tweede Wereldoorlog:
uit zijn jachtboek leest Albert van Rein getallen van het aantal geschoten wild in het seizoen
1976-1977 op: 259 hazen, 347 fazanten, 71 patrijzen, 63 eenden, dertien houtsnippe,
vier watersnippen en drie reebokken.
Bron boek Gasteren pagina 109 en 110 over Cafe:
Cafe De vriendschap heeft in Gasteren altijd een centrale plaats ingenomen. Lange tijd
beheerde Albert van Rein samen met zijn vrouw Tinie het cafe. Het was dagelijks geopend
en liep goed. Elke drie of vier weken werden er dansavonden georganiseerd, die zeer goed
werden bezocht. Het cafe vormde een veelgekozen ruimte voor bruiloften en partijen.
Die feesten konden nog wel eens uit de hand lopen, vertelde Van Rein. Wanneer het
bruiloftsfeest van een dorpsgenoot tot half twee 's nachts had geduurd, wilde een volgend
bruidspaar dat het zeker langer duurde.
Tot begin jaren zestig werd er in De Vriendschap op de zondag voor de Zuidlaardermarkt
nog altijd volop gedanst. Daar kwam in 1962 plotseling een eind aan. Tijdens de
Zuidlaardermarkt legde een grote uitslaande brand het cafe en de erbij horende boerderij
van Lucas Nevels, maar bewoond door Albert van Rein, volledig in de as.
De Drentse Courant deed er verslag van: Brandweren uit Rolde, Anloo en Assen
stonden voor een hopeloze taak. De brand, ontstaan in de schuur, is vermoedelijk
veroorzaakt door hooibroei. De wind, die in de lengterichting over de boerderij
en het cafe stond wakkerde het voor binnen een zeer korte tijd aan tot een enorme
vlammenzee (...). het naast het cafe staande huis met een rieten dak is in alleijl ontruimd.
Vanmorgen omstreeks kwart voor elf bestond voor dir perceel geen brandgevaar meer.
Het ontruimde huis was bewoond door A. van Rein.
--einde bron--
Er werd weer een nieuw cafe gebouwd.
Vervolg bron:
Albert en Tinie van Rein hadden het cafeleven wel gezien. We waren altijd in de weer.
Het was genoeg geweest.
Bron boek Gasteren pagina 144:
In 1960 kreeg Gasteren er een sportvereniging bij. Op 31 mei van dat jaar werd op een
vergadering met ongeveer twintig belangstellenden in cafe De Vriendscahp korfbalvereniging
De Rietvolgens opgericht, een naam bedacht door Roelof Kamping. Het was een initiatief
van Hendrik Dekker, Reinder Hollander, Albert van Rein en Jantinus Wilkens.
Albert van Rein | ||||||||||||||||||
1955 | ||||||||||||||||||
Albertien Meertens |