Arbre généalogique Van Luxzenburg » Lijsbeth Gillis "Kouwer" Kouwer (± 1619-1694)

Données personnelles Lijsbeth Gillis "Kouwer" Kouwer 

• Le surnom est Kouwer.
• Elle est née environ 1619Orizande, the Netherlands.
• Elle est décédée le 9 février 1694.
• Un enfant de Gillis Cornelissen Kouwer et Neelken LIEVENS
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 31 décembre 2011.

Famille de Lijsbeth Gillis "Kouwer" Kouwer

Elle avait une relation avec Cornelis Adriaensen van der Weele.

Enfant(s):

1. Lieven Cornelisse van der Weele  1649-1710 

Notes par Lijsbeth Gillis "Kouwer" Kouwer

In het begin... bestond Nederland niet. zee, getij, rivieren, slibbanken, zandheuvels vocht, muggen. Zwemmend land, Genesisland De tijd spoelde mensen naar deze archipel kleine Jannen en slikvolk Op eilanden leefden ze. Op Orisant. Schepping met de schop. Een verhaal. Altijd leefden in onze Lage Landen mensen die zich moesten verweren tegen de zee. Orisant gaat over de eeuwig durende worsteling met het water. Het vertelt over de belevenissen van mensen die de delta van Zuidwest-Nederland binnen trokken. Generatie na generatie probeerde er een bestaan op te bouwen. Een kleine groep vestigde zich op een eiland in de ononderbroken woelende monding van de Oosterschelde. Daar begint ons verhaal. Naam Geboren Belijdenis Overleden Begraven Lijsabeth Gillis Wonende op Oresandt 6 januari 1635 Info Akten Deed samen met haar 3 zusters belijdenis in de Ned.gereformeerde gemeente van Colijnsplaat en Noord-Beveland. ouders Gillis Cornelissen Neel Lievens - - - - Op een zandbank in de Oosterschelde groeide slijkgras. Dat gras hield slib vast. Het land werd hoger. Toen kwamen de mensen en legden een dijk. Het eiland Orisant is in 1602 ingepolderd in opdracht van de twee oudste kinderen van Willem van Oranje. Dat waren de door de Spanjaarden gegijzelde Filips-Willem en zijn zuster, tevens zaakwaarnemer, Maria van Nassau. Dat gebeurde met de vlammen van de Tachtigjarige Oorlog op de achtergrond. De Spanjaarden dreven de opstandige calvinisten in de Lage Landen bijeen. Laag! Niet meer dan een modderig hoekje van Noordwest-Europa, waar de grote rivieren van het continent hun water naar de zee brengen. Daar, in een ongezonde, natte wereld van schorren en veenmoerassen bouwden deze mensen aan een veerkrachtige samenleving. Orisant is een kroniek van geringe, maar volhardende mensen. Het eiland Orisant bestaat niet meer. Alleen in oude archieven vind je nog fragmenten tekst over de gebeurtenissen aldaar en het lot van het eiland. Losse namen, aantekeningen, rekeningen. Mensen van Orisant, opgedoken uit de nooit bezochte diepten van onze geschiedenis. Orisant biedt een historische spiegel. Immers, lang beheerste de drang naar de heerschappij over het water ons denken en ons bestaan. Nog altijd werken we aan de voltooiing van Nederland. De mensen die op Orisant leefden en ploeterden, waren onze voorouders. Dat waren wij. De mensen op Orisant hebben echt geleefd. Aan hen is de website opgedragen. Een archipel van zand en slik Het westen van Nederland is ontstaan uit een moerassige delta waar, nog altijd, rivieren de zee ontmoeten. Tot ongeveer het jaar 1200 had het water vrij spel. Toen kwam de mens. Vooral de katholieke kerk investeerde in de bouw van dijken en het aanwinnen van nieuw land. Direct daarna kwamen omhoog gevallen boeren die zich heren noemden. Ze bouwden houten palissades op hoogten en noemden dat kastelen. Rond de eerste kapel en rond het kasteel ontstonden gemeenschappen. De mensen organiseerden het verweer tegen de zee, per polder, dus volgens het principe van 'elk zijn dijk', en wat de buurman doet moet-ie zelf maar weten. Dat veroorzaakte nogal wat waterstaatkundige ongelukken: vooral overstromingen. De gewone man betaalde de tol. De eigenaren zaten ver weg, in het klooster, of hoog en droog, in hun burcht. Wind en water schiepen in zuidwest-Nederland een altijd bewegende archipel van eilanden en schiereilanden. Hoeveel keer er ook mensen verdronken, er kwamen altijd weer nieuwe pioniers terug. En altijd hadden ze en schop bij zich. Ze roeiden naar zandplaten en naar hoge banken waar groene schorren het leven boven de vloed deden groeien. Vaak kwamen eerst de herders. Met hun beweiding maakten ze de schorren rijp voor bedijking. Zo werden de zandplaten polders. Sommige van die polders bestonden maar een paar jaar, andere overleefden »»n pioniersgeneratie en verdwenen daarna voor altijd. Zo verging het ook dat ene kleine, vergeten eiland Orisant. De Nassaus gaven de inpolderingen in West-Brabant en Zeeland in de vijftiende en de zestiende eeuw een grote stimulans. Ook Willem van Oranje die in 1568 zijn vorken en lepels nog moest verkopen om een legertje vrijbuiters te huren om Alva te bestrijden. Door toedoen van de voorouders van koningin Beatrix zijn er in dit gebied heel wat dorpen die een Voorstraat kennen. Dat allemaal dankzij die ene ontwerp-plattegrond die de stedenbouwers van de Nassaus hanteerden als er ergens in de nieuwe polder een dorp moest komen. Ooltgensplaat, Klundert en Colijnsplaat zijn er voorbeelden van. De geschiedenis van zuidwest-Nederland bestaat uit 2000 jaar landschapsvernieuwing, 1000 jaar door de elementen, 1000 jaar door de mens. En nog altijd wordt er gewerkt aan de vormgeving van de delta.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Lijsbeth Gillis "Kouwer" Kouwer?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Lijsbeth Gillis "Kouwer" Kouwer

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants