Op zee in de Aziatische wateren. (Zuid-Chinese Zee aan boord van de onderzeeër Hr.Ms. O16)
De Hr.Ms. O 16 was een in de jaren 1930 gebouwde Nederlandse onderzeeboot en het enige schip van de O 16-klasse. De O 16 was ontworpen door ir. G. de Rooy en gebouwd door Koninklijke Maatschappij de Schelde te Vlissingen. Het was de eerste Nederlandse onderzeeboot vervaardigd van hoogwaardig staal 52. Tijdens de bouw werden 49% van de verbindingen gelast in plaats van geklinknageld. De O 16 werd in 1935 voorzien van een Navigation HorchGerät (NHG): aan stuurboord en bakboord ware er twee ontvangers voor nautische ontvangst en twee keer negen ontvangers voor geruispeilen van doelen op 1050 Hertz. De installatie (GZE 2825 bH) werd verzorgd door de Duitse Altas-Werke met uitzondering van de loodkabels die door de Marine werden geleverd. Door afwisselend te luisteren naar het versterkte stuurboord- of bakboordsignaal was de richting van een geluidsbron te bepalen.
In 1939 werd de O 16 toegevoegd aan de onderzeebootdivisie in Nederlands-Indië. In 1941 werd het schip onder Brits commando geplaatst, met als thuishaven Singapore. Tijdens de eerste dagen van de oorlog met Japan wist de boot drie vijandige transportschepen tot zinken te brengen. Tijdens de terugvaart van deze patrouille liep de O 16 op een Japanse mijn en zonk. Op een na alle bemanningsleden vonden daarbij de dood. Het wrak kon in 1995 worden gelokaliseerd.
Tijdens een expeditie van de Nederlandse marine in de Zuid-Chinese Zee op 26 en 27 oktober 1995 werd het wrak van de O 16 geïdentificeerd. Het lag op een diepte van 53 meter op ongeveer 22 zeemijl ten noorden van het eiland Tioman.
Het wrak van de O 16 is nadien - ondanks haar status als oorlogsmonument en massagraf - door Cambodjaanse schroothandelaren geborgen en verkocht als schroot.