ORIGINAL content of email-message dated 30-01-2023, by Richard Verheul:
' Garrit van Tol was a 16 year old rebellious young man. He had a yearning for adventure. He had a desire to Join the SS. My Grandfather argued with him, and tried to dissuade him. But he ran away, and joined the SS. He was only 16, but he lied on his application and said he was 18. After 3 Months he defected.
The Germans came to The House looking for him. Apolonia said You cant have him, hes only 16. Garrit came to my mother ( Martha ), she was in the field, working for a farmer. He asked her for money, he was running from the Germans. She gave him half of everything she had. He didnt make it, they caught him. Now my mother told me he was taken to Bergan Belsin .. I dont know if she ment Belsamburg ....
After the war, Apolonia saw one of Garrits friends, who was at the same camp. She asked where is Garrit ? He told her, Garrit was starving, as they all were. They fed them 1 slice of bread and water. The person sitting next to Garrit died from malnutrition, in his seat Garrit took his slice of bread, and ate it. The guards came and saw the dead person, and asked, Who Took the Bread. Nobody said anything. Then they made them line up and said, If nobody admits, we will shoot you, one by one. Garrit stepped forward, and They Kicked and beat him to death.
My Grandfather had to go to Germany, and picked up his remains in a box. When my Grandmother saw his remains, she lost her mind.
My mother Told us this story, and she was in tears Sobbing. She said had She given him everything she had, he might have been able to escape She carried that guilt, till the day she died '.
I wish, I could help you with dates, but I cant. Thats the story we know '.
Richard Verheul.
VERTALING
Gerrit van Tol was een opstandige jonge man. Hij had een hang naar avontuur en wilde zich aansluiten bij de SS (Schutz Staffel). Mijn grootvader (Leonardus van Tol) verzette zich daartegen en poogde hem op andere gedachten te brengen. Maar Gerrit vluchtte en sloot zich aan bij de SS. Hij was nog maar 16 jaar oud maar loog op het aanmeldingsformulier over zijn leeftijd en vermeldde dat hij 18 jaar oud was. Na 3 maanden deserteerde hij de SS.
De Duitsers zochten hem en kwamen naar zijn ouderlijk huis. Apolonia zei: 'Je mag hem niet meenemen, hij is nog maar 16 jaar oud'. Gerrit meldde zich vervolgens bij mijn moeder (Martha) die voor een boer op het land werkte. Hij vroeg haar om geld omdat hij op de vlucht was voor de Duitsers. Ze gaf hem de helft van wat zij bezat. Het lukte hem echter niet uit handen van de Duitsers te blijven en ze arresteerden hem.
Mijn moeder vertelde dat hij was overgebracht naar 'Bergan Belsin' .... ik weet niet of ze daar Belsamburg mee bedoelde. (commentaar Roelf: bedoeld wordt de plaats Bergen-Belsen, een berucht concentratiekamp waar circa 35.000 Nederlanders zijn vermoord en door ziekte en uitputting (onder wie Anne Frank) zijn omgekomen).
Na de oorlog kwam moeder Apolonia een van Gerrits' vrienden tegen die ook in Bergen-Belsen gevangen was gehouden. Ze vroeg: 'Waar is Gerrit ?'. Hij vertelde haar dat Gerrit leed aan ondervoeding, zoals iedereen in het kamp. Ze gaven Gerrit 1 snee brood en wat water. De persoon die naast Gerrit zat overleed tengevolge van de honger, en Gerrit pakte het brood van de overledene en at het op. De bewakers kwamen binnen, zagen de overledene en vroegen: 'Wie heeft zijn brood opgegeten !'. Niemand zei iets. Toen moesten alle gevangenen zich in een rij opstellen en de bewakers zeiden: 'Als niemand toegeeft het brood te hebben gepakt zullen we juliie een voor een neerschieten'.
Gerrit stapte naar voren en de bewakers trapten en sloegen Gerrit vervolgens dood.
Mijn grootvader (Leonardus van Tol) reisde naar Duitsland om het lichaam van Gerrit in een doos op te halen. Toen mijn grootmoeder Apolonia de stoffelijk resten van Gerrit zag, was ze compleet ontdaan.
Mijn moeder (Martha) vertelde ons, al huilend, dit verhaal. Ze zei dat als ze hem alles wat ze bezat (en niet de helft) had gegeven, Gerrit wellicht had kunnen ontsnappen.... zij droeg dat schuldbesef heel haar leven met zich mee, tot de dag waarop ze overleed.
Ik zou je graag met de data willen helpen waarop dit alles gebeurde, maar dat kan ik helaas niet. Dit is het verhaal dat wij weten.
Richard Verheul.
.
Tijdstip: 02:00
Beroep: Schipper
Gerrit werd wegens desertie uit de SS gearresteerd en via een verblijf van circa twee weken in het concentratiekamp 'Kamp Amersfoort' op of kort na 28-07-1944 overgebracht naar het beruchte concentratiekamp Bergen-Belsen (D) alwaar hij door de Duitsers is vermoord. De plaats van overlijden is niet Zöschen (D), zoals aangegeven in de SterbeUrkunde.
ORIGINAL text of email-message dated 30-01-2023, by Richard Verheul:
' Garrit van Tol was a 16 year old rebellious young man. He had a yearning for adventure. He had a desire to Join the SS. My Grandfather argued with him, and tried to dissuade him. But he ran away, and joined the SS. He was only 16, but he lied on his application and said he was 18. After 3 Months he defected.
The Germans came to The House looking for him. Apolonia said You cant have him, hes only 16. Garrit came to my mother ( Martha ), she was in the field, working for a farmer. He asked her for money, he was running from the Germans. She gave him half of everything she had. He didnt make it, they caught him. Now my mother told me he was taken to Bergan Belsin .. I dont know if she ment Belsamburg ....
After the war, Apolonia saw one of Garrits friends, who was at the same camp. She asked where is Garrit ? He told her, Garrit was starving, as they all were. They fed them 1 slice of bread and water. The person sitting next to Garrit died from malnutrition, in his seat Garrit took his slice of bread, and ate it. The guards came and saw the dead person, and asked, Who Took the Bread. Nobody said anything. Then they made them line up and said, If nobody admits, we will shoot you, one by one. Garrit stepped forward, and They Kicked and beat him to death.
My Grandfather had to go to Germany, and picked up his remains in a box. When my Grandmother saw his remains, she lost her mind.
My mother Told us this story, and she was in tears Sobbing. She said had She given him everything she had, he might have been able to escape She carried that guilt, till the day she died '.
I wish, I could help you with dates, but I cant. Thats the story we know '.
Richard Verheul.
VERTALING
Gerrit van Tol was een opstandige jonge man. Hij had een hang naar avontuur en wilde zich aansluiten bij de SS (Schutz Staffel). Mijn grootvader (Leonardus van Tol) verzette zich daartegen en poogde hem op andere gedachten te brengen. Maar Gerrit vluchtte en sloot zich aan bij de SS. Hij was nog maar 16 jaar oud maar loog op het aanmeldingsformulier over zijn leeftijd en vermeldde dat hij 18 jaar oud was. Na 3 maanden deserteerde hij de SS.
De Duitsers zochten hem en kwamen naar zijn ouderlijk huis. Apolonia zei: 'Je mag hem niet meenemen, hij is nog maar 16 jaar oud'. Gerrit meldde zich vervolgens bij mijn moeder (Martha) die voor een boer op het land werkte. Hij vroeg haar om geld omdat hij op de vlucht was voor de Duitsers. Ze gaf hem de helft van wat zij bezat. Het lukte hem echter niet uit handen van de Duitsers te blijven en ze arresteerden hem.
Mijn moeder vertelde dat hij was overgebracht naar 'Bergan Belsin' .... ik weet niet of ze daar Belsamburg mee bedoelde. (Auteur: bedoeld wordt Bergen-Belsen, een berucht concentratiekamp waar tussen 1300 en 3500 Nederlanders zijn vermoord, deels door ondervoeding, ziekte (onder wie Anne Frank en zus Margot aan vlektyfus) en uitputting.
Na de oorlog kwam moeder Apolonia een van Gerrits' vrienden tegen die ook in Bergen-Belsen gevangen was gehouden. Ze vroeg: 'Waar is Gerrit ?'. Hij vertelde haar dat Gerrit leed aan ondervoeding, zoals iedereen in het kamp. Ze gaven Gerrit 1 snee brood en wat water. De persoon die naast Gerrit zat overleed tengevolge van de honger, en Gerrit pakte het brood van de overledene en at het op. De bewakers kwamen binnen, zagen de overledene en vroegen: 'Wie heeft zijn brood opgegeten !'. Niemand zei iets. Toen moesten alle gevangenen zich in een rij opstellen en de bewakers zeiden: 'Als niemand toegeeft het brood te hebben gepakt zullen we juliie een voor een neerschieten'.
Gerrit stapte naar voren en de bewakers trapten en sloegen Gerrit vervolgens dood.
Mijn grootvader (Leonardus van Tol) reisde naar Duitsland om het lichaam van Gerrit in een doos op te halen. Toen mijn grootmoeder Apolonia de stoffelijk resten van Gerrit zag, was ze compleet ontdaan.
Mijn moeder (Martha) vertelde ons, al huilend, dit verhaal. Ze zei dat als ze hem alles wat ze bezat (en niet de helft) had gegeven, Gerrit wellicht had kunnen ontsnappen.... zij droeg dat schuldbesef heel haar leven met zich mee, tot de dag waarop ze overleed.
Ik zou je graag met de data willen helpen waarop dit alles gebeurde, maar dat kan ik helaas niet. Dit is het verhaal dat wij weten.
Richard Verheul.
.
Les données affichées n'ont aucune source.