Oorzaak: Lever, "te veel pillekes van het witkruis"
Elle est mariée à Cornelius Ludovicus "Louis" van Ranst.
Tekst & onderzoekswerk Peeters Mathieu - 6/7/2024
Louis Van Ranst werd geboren in de nazomer van 1878 op de Bornemse Boskant als de zoon van landbouwer Frans Van Ranst en Baries Van Gucht. Louis was de oudste van het gezin en kreeg later nog zes andere broers en zussen. In 1898 moest Louis naar de loting voor de Nationale Militie. Hij trok nummer 96 maar werd echter nooit opgeroepen voor zijn dienstplicht te voldoen. In datzelfde jaar verloor Louis één week na zijn 21ste verjaardag zijn vader Frans. Het is niet geweten of zijn vader Frans een bijnaam had. Louis zelf daarentegen stond in zijn geboortedorp bekend als “De pijp van Ranst”. Een bijnaam die zelfs ook zijn broer, Wannes meekreeg als in “Wannes Pijp”. Zoals de bijnaam van Louis al deed vermoeden, was Louis dikwijls te zien met een pijp in zijn mond. Louis ging aan de slag als fabriekswerker.
In 1900 leerde Louis ene Lucia Pauwels kennen. Deze fabriekswerkster was de dochter van Feutjes oftewel Fons Pauwels én Rosalia Coeck. Lucia, die de bijnaam “Lisse van Feutjes” had, was afkomstig van de Kloosterstraat 28. Eind 1900 werd Lisse zwanger van Louis Van Ranst. Het koppel huwde voor de wet op 16 januari 1901. Daarbij werd vermeld dat Louis “behoeftig” was. Hij kon dus enkele noodzakelijke stukken voor het huwelijk niet betalen. Louis verliet zijn ouderlijkhuis op de Boskant 73 en trok met zijn kersverse echtgenote richting de Roddam. Op 1 juli 1901 verwelkomde Louis en Lisse hun eerste kindje. Deze zoon kreeg de naam “Fons”, genoemd naar Lisse haar vader. Twee jaar later werd er opnieuw een zoon geboren, Ulric.
In 1904 kreeg het koppel voor het eerst een meisje. Zij kreeg de naam Marie. Na de geboorte van Marie vertrok het gezin van Bornem naar de Wouwerstraat in Hemiksem. Enkele maanden later in 1905 trekken ze terug richting Bornem, waar ze in de Roddamstraat gaan wonen. In april 1906 verhuisde het gezin alweer. Deze keer trekken ze naar de Antwerpsestraat in Niel. Daar gaan ze wonen naast Hendrik De Roeck & Marie Pauwels, een koppel waarmee ze een hechte band mee kregen. Marie Pauwels zou Lisse bij haar bevallingen helpen. In Niel beviel Lisse van Margriet (°1906), Hendrik (°1909) en Irma (°1911).
Corneel werkte als ploegbaas op de Zilverfabriek “Metallurgie” in Hoboken. Hij had daar de functie van ploegbaas verkregen. Deze job was bijzonder hard werken, waardoor hij verschillende shiften moest werken én zelfs op zondag richting Hoboken moest. Door die drukte had hij niet veel tijd voor zijn gezin. Gedurende de oorlogsjaren trok het gezin terug richting Bornem. Daar werd in 1914 hun dochter Elza geboren. Rond deze tijd kreeg het gezin een zware domper te verduren. De jongste zoon van het gezin, Hendrik, was aan het spelen bij de waterput van zijn tante Mie Pauwels in Bornem wanneer hij plots stuipen kreeg. Door deze stuipen en paniek sukkelde hij zo de waterput in. De jongen verdronk terplekke.
In september 1917 bevond het gezin Van Ranst zich in de Kloosterstraat te Hoboken. Zeer dichtbij de fabriek De Zilveren. In Hoboken werd Lisse geholpen door de vroedvrouw Carolina Van den Eynde om te bevallen van haar achtste kind, Sylvie. Vader Louis was niet aanwezig bij het inschrijven van Sylvie.
Zo’n twee maand later, op 26 november 1917, trokken de Van Ranst’en terug richting Bornem. Ze gingen toen wonen in de gezellige woningen in de Nieuwe Kouterstraat. In 1920 werd daar hun dochter Jeanne geboren.Eén jaar later werd de oudste telg van het gezin, Alfons, opgeroepen voor zijn dienstplicht. In 1926 verhuisde hij naar de Ruiterstraat te Bornem en ging hij aan de slag op de fabriek “;De Petrol” in Hoboken. Hij reed dagelijks met zijn fiets vanuit Bornem richting Hoboken om te gaan werken. Zijn zus, Marie, verliet het ouderlijke nest in 1927. Zij verhuisde enkele huizen verderop in de Nieuwe Kouterstraat. In 1928 slaagt het noodlot toe bij het gezin Van Ranst. Hun zoon Ulric (zie foto rechts) had bij een arbeidsongeval op zijn werk bij "De Zilveren" zijn rug ernstig beschadigt. Hij overleed op 24-jarige leeftijd in Antwerpen. Zijn moeder, Lisse kon dit verlies maar moeilijk verwerken, waardoor de dochters ook een stevig handje moesten helpen in het huishouden.
De kinderen van het gezin werden streng op gevoed. Vader Louis Van Ranst was immers een strenge en christelijke man. Op vrijdag werden de kinderen verplicht om hun klompen klaar te zetten zodat vader Louis ze kon kuisen met blink. Op zondag mochten de kinderen dan deze klompen aandoen om naar de Christelijke missen te gaan. Alle kinderen werden steeds netjes aangekleed. Louis fungeerde als de baas van het gezin. Tegenspraak was dus uit den boze. Wanneer zijn vrouw Lisse haar man uitmaakte voor “zot”, duldde hij dit niet en kon hij agressief uit de hoek komen.
De dochters Van Ranst luisterden allen goed naar hun ouders. Van moeder Lisse mochten de jonge tienerdochters niet te ver weg van hun ouderlijk huis. Lisse was zeer beschermend over hun. Zo mochten de dochters niet weggestuurd worden om te gaan werken als dienstmeid in bijvoorbeeld Antwerpen. Dat was echter buiten dochter Elza gerekend. Elza wou enorm graag richting de bloeiende stad Antwerpen. Maar wanneer ze na lang aandringen toch nog steeds geen toestemming kreeg van haar ouders, besloot Elza in hongerstaking te gaan. “Awel, dan wordt ik zuster in’t klooster”, klink het. Elza ging wel vaker in hongerstaking wanneer ze haar zin niet kreeg. Toen ze uiteindelijk ook niet in het klooster mocht gaan heeft ze zo’n drie dagen niets gegeten.De dochters van het gezin Van Ranst: Marie, Margriet, Irma, Elza, Sylvie en Jeanne gingen tot hun 15 jaar naar school. Nadien begonnen ze thuis boodschappenmandjes te maken. Marie was de creatiefste. Zij mocht de gevlochten versieringen bedenken voor op de mandjes. De andere zuster maakte deze dan na. Maar ook moeder Lisse moest een centje bijverdienen. Zij maakte katoenen sloefen voor de Congo. In de jaren 30 wou vader Corneel een café gaan uitbaten. Zijn vrouw Lisse was er niet echt voor maar liet haar man maar doen. Samen opende ze café “Het Klein Luxhuis” in deNieuwe Kouterstraat te Bornem. De kinderen Van Ranst hielpen hun moeder met het opdienen. Alle zusters deden dan hun schone blauwe short aan om de klanten te bedienen. Qua drank serveerde ze toen limonade, Lux Pils, Cammaert Pils of tafelbier. Ook verkochten ze chocolade en babelutten. Op woensdag kwamen alle beenhouwers kaarten in het café. Op een keer sloeg er eentje moeder Lisse op haarachterste. Lisse heeft hem toen een klets in zijn gezicht gegeven. Niet veel later was de maat vol voor Lisse en zouden ze na zo’n 3 jaar het café sluiten. Ze verhuizen naar de Nieuwe Kouterstraat 89. Dit huis kochten ze met hun eigen geld. Ze hadden immers een vergoeding gekregen bij het overlijden van hun zoon Ulric.
Rond 1936 huwde dochter Elza met Gustaaf De Roeck, die eerder een oogje had op haar zus Irma. Het gezin woont eerst in Niel maar wanneer Gustaaf krijgsgevangene werd genomen, is Elza plots genoodzaakt om te verhuizen. Samen met haar zoontje Harry, verhuisd ze naar haar zus Marie. Zij woonde in de Nieuwe Kouterstraat en hadden er een café. Het gezin Van Ranst heeft de oorlogsjaren goed overleeft. Vader Corneel had een stukje land buiten het centrum van Bornem. Zo laadde hij de ontlasting van thuis in zijn kruiwagen en reed ermee naar zijn stukje land om te bemesten. Op die manier kon het gezin bonen, selder en prei kweken. Wanneer vader Corneel werd opgeëist om in Berlijn te gaan werken, moest het gezin gaan smokkelen. Ze smokkelde het eten dat ze over hadden naar Stekene, vlakbij Nederland. Daar kon je het inruilen voor ander voedsel. Dat voedsel bonden ze dan rond hun lijf om naar huis te smokkelen. Gelukkig werden ze nooit betrapt. Moeder Lisse stak ook spek of paardenvlees in het zout, waardoor het gezin zeker voedsel had wanneer de voorraad beperkt was.
Wanneer de oorlogsjaren voorbij zijn, kunnen Corneel en zijn vrouw beginnen genieten van hun pensioen. Lisse (zie foto rechts) doet dit vooral door te lezen. Ze hielt ervan om liefdesromans te lezen. Lisse was ook verslaafd geworden aan poeder “Witte Kruis”, een pijnstiller die inoorlogstijd in opmars was geraakt. Hierdoor kreeg ze ernstige nier en lever problemen. Op haar sterfbed heef ze nog foto’s van haar schoonouders verscheurd wegens een familieruzie. Ze overleed op 69-jarige leeftijd in 1948. Corneel bleef nog jaren alleen. Hij bleef wonen in het huis in de Nieuwe Kouterstraat, maar verkocht het huis aan zijn inwonende dochter Marie. Hij had immers het vruchtgebruik van het huis tot zijn overlijden. Toch waren daar soms hevige ruzies, waardoor hij ook een tijdje bij zijn zoon Fons ging verblijven. Een groot deel van zijn kinderen hadden zich immers rondomhem gevestigd. Silvia woonde recht over hem in de Nieuwe Kouterstraat, met een kruidenierszaak, en Magriet woonde enkele meters verderop in een hoekkhuis op de Dageraadplaats. Haar achtertuin grensdeaan de woning van Corneel. Alle kinderen en kleinkinderen kwamen praktisch alle dagen samen in de Nieuwe Kouterstraat, zeker diegene die rondom hem woonde. De kleinkinderen van Corneel speelde dikwijls met de knikkers. Ook deden ze dikwijls verstoppertjes in de kleine steegjes rond de Nieuwe Kouterstraat. De kleinkinderen zagen Corneel als een strenge man. Zo kreeg kleinzoon Francois De Roeck vanhem eens een uitbrander omdat hij met hoofdpijn lag te rusten in de zetel bij zijn Tante Marie. Grootvader Van Ranst kwam binnen en riep “Wa liggde jij ie begot te doen, mokt da ge rechtsta!”. Uiteindelijk overleed Louis-Corneel Van Ranst op 84-jarige leeftijd in zijn slaap in zijn woning bij zijn dochter Marie. Dochter Silvia werd 103 jaar oud. Ze overleed in 2020. Ze werkte een tijdje bij haar neef Rie De Roeck als kuisvrouw.
Ils se sont mariés le 16 janvier 1901 à Bornem, België, elle avait 21 ans.
Enfant(s):
Evénement (Gehuwd voor de Kerk) le 19 janvier 1901.
Zou volgens Sylvia VR afkomstig zijn van grootheide. Het gezin had ruzie met ouders van Louis Van Ranst.
Een zekere Nonkels Wals? zou naar Sint-Amands zijn getrokken en woonde rechtover een bakker.
grand-parents
parents
frères/soeurs
enfants
Les données affichées n'ont aucune source.