Arbre généalogique Molenaar » Christoffel Willem "Christoffel Willem" Reith (1838-1916)

Données personnelles Christoffel Willem "Christoffel Willem" Reith 

• Le surnom est Christoffel Willem.
• Il est né le 11 mars 1838 dans Amsterdam, Noord-Holland, Nederland NL.Source 1
• Profession: vuurstoker bij de marine.Source 2
• Il est décédé le 12 février 1916 dans Den Helder, Noord-Holland, Nederland NL, il avait 77 ans.Source 1
• Il est enterré le 15 février 1916 dans Den Helder, Noord-Holland, Nederland NL.Source 3
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 1 janvier 2020.

Famille de Christoffel Willem "Christoffel Willem" Reith

Il est marié avec Cornelia Elisabeth Drost.

Ils se sont mariés le 15 mai 1863 à Den Helder, Noord-Holland, Nederland NL, il avait 25 ans.Source 2

Enfant(s):

1. Maria Louisa Reith  1863-1940
2. Arend Reith  1870-1937 

Notes par Christoffel Willem "Christoffel Willem" Reith

Helder en Nieuwediep, 26 October 1878: Maandag zal ten 1½ ure op 'Rijks werf, onder het houden eener groote parade, door den Vice-Admiraal worden uitgereikt de Militaire Willemsorde 4de klasse aan den machinist 3de klasse J. Klay en aan den vuurstoker 1ste klasse C.W. Reith, beiden voor hun uitnemend gedrag in Atsjin. Aan deze parade zal worden deelgenomen door de adelborsten van het Kon. Instituut, het gedeelte mariniers en verder ekwipages der schepen, terwijl de ridders uitgenodigd zijn de parade bij te wonen. - Met de mailboot Prinses Amalia vertrekken 16 nov. a.s. 250 matrozen en mariniers, van de laatsten 120 man met den 2den luit, der maniers Timmers: het geheele detachement zal gekommandeerd worden door den luit. ter zee 1ste kl. Z.M.L.E. Keus.

Begrafenis Ridder C.W. Reith
Op dinsdag 15 februari 1916 had op het kerkhof te Huisduinen de begrafenis plaats van Christoffel Willem Reith, in leven oud korperaal stoker der Koninklijke Marine, Ridder van de Millitaire Willemsorde. een ontzaggelijke mensenmassa was op de been;Langs Kanaalweg, Dijkweg en later op de Huisduinerweg was het zwart van de mensen. Nadat de stoet het sterfhuis aan de Kerkgracht had verlaten, begon de stafmuziek aangrijpende koraalmuziek te spelen, onder welks tonen het lijk grafwaarts werd gebracht. De muziek werd - op de gebruikelijke wijze - afgewisseld door tamboers en pijpers. Op het kerkhof aangekomen, werd bij de ingang de gebruikelijke salvo afgegeven bij het passeren van de baar en bij het graf werd dit salvo door twee andere gevolgd, onder het spelen van een koraal. Daarna nam de Commandant van H.M. Wachtschip, de kaptein ter zee A. Pieren het woord om het volgende te zeggen: wij staan hier aan het graf van een bejaard man, van een man, die in de kracht van zijn leven als millitair deel uitmaakte van de Konkinklijke Marine, en die zich daarbij zodanig wist te onderscheiden, dat hem het Ridderkruis der M.W.O. werd toegekend. Wij allen weten dat deze onderscheiding een zeer bijzondere is, dat slechts enkele deze hoogste millitaire eerbetooning weten te verwerven. Daarom brengen wij de Marine onze hulde aan deze overledene, die moed en beleid paarde aan trouw, die in verre streken, waar het Nederlands gezag diende te worden gehandhaafd, zich deed kennen als een dapper onverschrokken man, als en trouw dienaar aan zijn vaderland en den koning. reeds vele jaren is het geleden - Het was in 1877 - dat Christoffel Willem Reith het ridderkruis bij de expeditie naar Samalangan verwierf. Sindsdien is in de Marine veel veranderd, doch de herninnering aan de daden door deze ridder bedreven; blijft bestaan; zij blijft een voorbeeld voor ons ter navolging. Dat de gestorven wenschte door het korps begraven te worden, waarin hij met zooveel onderscheiding heeft gediend is voor ons begrijpelijk en voor ons van de zeemacht was het een plicht en eer om aan deze wensch te voldoen. Wij verzoeken aan de nabestaanden, in het bijzonder aan de weduwe, de achting en de deelneming over te brengen van het korps, waartoe de overledenen toe heeft behoord en waarin hij zich op zo'n eervolle wijze heeft onderscheiden. Ds. Visser predikant der hersteld Evangelisch Luthersche Gemeente sprak hierna enige woorden van hulde. De man die hier grafwaarts gedragen wordt met eene eer die slechts weinige te beurt valt, was in zijn leven eenvoudig. Nimmer sprak hij over zijn onderscheiding; want hij kende de hoogere eer: te zijn een kind van God, en had de zekerheid, dat zijn levensschip zou aanlanden in de lichtende stranden der hoogste zaligheid. Maar hij stond erop, dat hem bij zijn dood de eerbewijzen worden gebracht, waarop zijn nabestaande recht hadden. Namens de familie dankte de spreker de millitaire autoriteiten en allen, die door hune tegenwoordigheid blijken van deelneming gaven. Tenslotte wijde een der familieleden van de overledene, de heer Schaap, eenige dicht-regelen aan de nagedachtenis van dezen ridder, waarna de indrukwekkende plechtigheid was afgelopen.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Christoffel Willem "Christoffel Willem" Reith?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!