Godparents:Bartholomeus Monen, Ida Ubachs
(1) Il est marié avec Elisabeth Catharina Quix.
Ils se sont mariés le 27 septembre 1711 à Hulsberg, LI, Netherlands, il avait 40 ans.
(2) Il est marié avec Margaretha Cox.
Ils se sont mariés le 7 octobre 1691 à Hulsberg, LI, Netherlands, il avait 20 ans.Source 3
Petrus Snackers | ||||||||||||||||||
(1) 1711 | ||||||||||||||||||
Elisabeth Catharina Quix | ||||||||||||||||||
(2) 1691 | ||||||||||||||||||
Margaretha Cox |
Wijnandsrade loco Hulsberg (de pastoor van Hulsberg is verbannen naar Wijnandsrade)
Rijksgrens en gevolgen De grenslijn kreeg grote invloed op het dagelijks leven na de Partage van 1661.
Dit was een delingsverdrag tussen Spanje en de Republiek der Verenigde Nederlanden. In het verdrag werd opgesomd welke gebieden uit het huidige Zuid-Limburg in handen kwamen van Holland: “Namen der Plaetsen, Dorpen en Gehuchten, gelegen in de drie Landen van Overmaze, partage van Haar Hoog Mogende aen de Rechter zyde der Maeze: … Het Dorp van Hulsbergh met naervolgende kleene Gehuchten, ofte Huysen, als namentlyck Aelbeek, de Heek en Arentsgenhoud, uytmakende te samen het Dorp Hulsberg” 6 . Als gevolg van dit verdrag liep er van 1661 tot 1794 een rijksgrens dwars door dorpen als Aalbeek, Walem en Neerbeek. Terwijl in de Spaanse delen alles bij het oude bleef, legden de Hollanders in de Staatse delen de wetten en regels van de Republiek op 7 . Met name op godsdienstig gebied had dit grote gevolgen, want de nieuwe heersers verafschuwden alles wat ‘Rooms’ was. De pastoors van de Staatse dorpen werden verbannen in 1663. De kerken werden geschikt gemaakt voor de protestantse eredienst, dus geen altaren en beelden meer. De pastoor van Hulsberg, Joannes Janssen, schreef zijn laatste doop in op 25 april 1663 en is daarna gevlucht. Bijna alle parochianen van Hulsberg lieten hun kinderen daarna dopen in Wijnandsrade. Een enkeling ging naar Schin op Geul of Schimmert. Schimmert was overigens net als Hulsberg Staats gebied, maar dit dorp had wel zijn pastoor behouden. Pastoor Matthias Rameckers 8 kon namelijk direct achter de kerk in Schimmert wonen op een stukje Spaans gebied van de Bies 9 . De Bies viel onder Spaubeek, dat Spaans was gebleven. De pastoor van Wijnandsrade, Antonius Coenen 10, kreeg het druk. Had hij tot 1662 meestal zo’n 10 dopen per jaar, vanaf 1664 waren dat er soms 30 tot 40. Bij het merendeel der doopinschrijvingen schreef hij “Hulsbergh” erboven, waaronder ook Aalbeek en Arensgenhout gerekend werden. Maar hij had ook borelingen uit “Climmen” en “Vourendall”. Aalbekenaren die wilden trouwen moesten zich voortaan eerst laten registreren bij de dominee in Klimmen. Dit was slechts een administratieve verplichting en betekende geenszins dat men zich had bekeerd. De meesten lieten het huwelijk daarom door een priester op Spaans grondgebied bezegelen, hoewel dat eigenlijk verboden was. Vanaf de Franse bezetting van 1672 veranderde het een en ander. Dat jaar, dat in de vaderlandse geschiedenis met ‘rampjaar’ wordt aangeduid, bracht voor Limburg juist verlichting. De katholieke Fransen lieten de pastoors weer toe in hun kerken. In de Hulsbergse kerkregisters werd de eerste doop bijgeschreven op 17 februari 1673. Na het vertrek van de Fransen in 1678 kregen de Hollanders hun voormalige gebiedsdelen weer terug. De godsdienstige beperkingen in onze streken werden wel versoepeld. De inschrijving van huwelijken in Klimmen bleef verplicht, maar de pastoors mochten voortaan aanblijven in de Staatse gebiedsdelen. Daarbij werden ze nauwlettend op de vingers gekeken door de Hollanders
Mormonen hebben alle akten gekopieerd
datum 25-7-1745 http://www.allelimburgers.nl/wgpublic/feit_more.php?search_fd0=2068575&search_fd10=971 Petrus Snackers uit Aelbeek
Mormonen hebben alle akten gekopieerd
Mormonen hebben alle akten gekopieerd