Arbre généalogique Luser Stasse » Keizer Karel II (de Kale) (Karel II (de Kale)) van West-Francië Koning der Franken, Italië en Provence, Keizer van het Roomse Rijk (823-877)

Données personnelles Keizer Karel II (de Kale) (Karel II (de Kale)) van West-Francië Koning der Franken, Italië en Provence, Keizer van het Roomse Rijk 

• Prénom Karel II (de Kale).
• Il est né le 13 juin 823 dans Frankfurt am Main, Duitsland.
• Il est décédé le 6 octobre 877 dans Avrieux, Frankrijk, il avait 54 ans.
• Un enfant de Lodewijk I de Vrome et Judith van Beieren

Famille de Keizer Karel II (de Kale) (Karel II (de Kale)) van West-Francië Koning der Franken, Italië en Provence, Keizer van het Roomse Rijk

Il est marié avec Irmentrud (Ermentrudis) von Orleans.

Ils se sont mariés le 13 décembre 842 à Quierzy-Zur-Oise, il avait 19 ans.

Enfant(s):

1. Judith van West-Francie  844-± 871 
2. Lodewijk II (Ludwig II) (de Stamelaar) van West-Francië (Karolinger) (Frankreich) (Westfranken)  846-879 

Notes par Keizer Karel II (de Kale) (Karel II (de Kale)) van West-Francië Koning der Franken, Italië en Provence, Keizer van het Roomse Rijk

Bijnaam: de Kale

Opgevoed in het klooster van Reichenau door Wahalafrid Strabo, een bekende intellectueel van zijn tijd.

829 krijgt Allemanie (incl. Rhetie, de Elzas en delen van Bourgondie) als koninkrijk toegewezen, wat leidt tot onvrede onder zijn halfbroers want het keizerrijk was al onder hen verdeeld en zij voelen zich benadeeld - vooral Lothar omdat zijn gebiedtot Italie wordt beperkt.

832 Na de opstand van Pepijn van Aquitanie krijgt hij Aquitanie toegewezen, wat leidt tot een nieuwe opstand van ontevreden halfbroers

834 Pepijn krijgt Aquitanie terug

837 Lodewijk vraagt de landdag van Crémieux om Karel als koning tussen Friesland en de Seine te erkennen, wat leidt tot een nieuwe opstand

839 op de landdag van Worms benoemd tot koning van Westfrancie

840 een van de partijen in de strijd om de verdeling van het rijk na de dood van Lodewijk de Vrome. Vooral Lotharius probeert Karel zijn land te ontnemen.

841 verslaat 25 6 in de slag bij Fontenay (bij Auxerre), samen met Lodewijk de Duitser de legers van Lothar en Pepijn II van Aquitanie. Lothar is gedwongen om zich terug te trekken in Aken. Na een paar plundertochten moet hij ook die stad ontvluchten. 842 sluit te Straatsburg een verbond met zijn halfbroer Lodewijk de Duitser tegen diens broer Lothar, de zogenaamde eed van Straatsburg. Karel zweert ten overstaan van Lodewijks leger in het Rijnlands, en Lodewijk ten overstaan van Karels leger inhet Romaans. De eed van Karel:

« In Godes minna ind in thes christianes folches ind unser bedhero gealtnissi, fon thesemo dage frammordes, so fram so mir Got geuuizci indi mahd furgibit, so haldih tesan minan bruodher, soso man mit rehtu sinan bruodher scal, in thiu, thaz er mig sosoma duo ; indi mit Ludheren in nohheiniu thing ne gegango, zhe minan uuillon imo ce scadhen uuerhen ». Karel wordt in Aken gekroond.

843 krijgt Westfrancie bij het verdrag van Verdun (14 2). In november sluit hij het verdrag van Coulaines met de adel en de geestelijkheid van Westfrancie waar de rechten en plichten van de drie partijen ten opzichte van elkaar worden vastgelegd, dit document wordt beschouwd als een eerste "grondwet" van feodaal Europa.

845 en 852 verslagen door Bretagne waardoor dat onafhankelijk blijft

848 krijgt direct gezag over Aquitanie na het afzetten van Pepijn II

Meerdere malen gedwongen om de invallende Vikingen af te kopen

858 het zwakke optreden van Karel tegen de Vikingen brengt een grote groep edelen onder Robert de Sterke ertoe om een beroep op Lodewijk de Duitser te doen. Lodewijk trekt met zijn leger naar Orleans en wordt gehuldigd door de meeste edelen van Aquitanie, Bretagne en Neustrie. Karel vlucht naar Bourgondie. De bisschoppen eisen echter dat Lodewijk zich terugtrekt en om hen tegemoet te komen zendt hij een deel van zijn leger terug naar Oostfrancie. Als het daarna bij Soissons tot een confrontatietussen Karel en Lodewijk komt, ziet Lodewijk dat Karel een overmacht heeft en trekt hij zich terug.

860 probeert tevergeefs de Provence in te lijven na de dood van Karel van de Provence

864 edict van Pîtres, beperkt lijfeigenschap door schuld, hervormt het muntwezen en verbiedt het op eigen gezag bouwen van vestingen (zonder veel succes), geeft opdracht om in alle steden aan rivieren versterkte bruggen aan te leggen (om de Vikingente kunnen tegenhouden) en verplicht alle eigenaren van paarden tot militaire diensten en legt zo de kiem voor de ridderstand

869 probeert het rijk van Lotharius II na diens overlijden te annexeren maar dat mislukt.

870 krijgt bij het verdrag van Meerssen een deel van het rijk van Lotharius II

875 na de dood van Lodewijk II door de paus te Rome tot keizer gekroond (25 12)

876 koning van Italie te Pavia. Lodewijk de Duitser die ook koning van Italie en keizer wilde worden valt Westfrancie aan. Karel haast zich terug en valt na de dood van Lodewijk (28 8) op zijn beurt Oostfrancie binnen maar wordt verslagen bij Andernach (8 10).

877 Op verzoek van de paus keert hij terug naar Italie om de dreiging van de Saracenen het hoofd te bieden. Hij weet dat hij bij zijn vertrek Westfrancie in de zwakke handen van zijn zoon achterlaat, daarom verklaart hij alle titels en functies erfelijk. Zo hoopt hij tijdens zijn afwezigheid twisten tussen edelen te voorkomen als er edelen in Italie om het leven komen, achteraf gezien was dit een belangrijke stap in de ontwikkeling van het feodale stelsel. Karels eigen edelen (ook Boso, zijn onderkoning in Italie) zijn tegen deze onderneming en tegelijk trekt Karloman, de zoon van Lodewijk de Duitser, ook naar Italie. Onder deze omstandigheden besluit Karel om terug te keren maar overlijdt bij het overtrekken van de pas van Mt Cenis aan een plotselinge ziekte. Zowel zijn joodse lijfarts als zijn tweede echtgenote werden ervan verdacht Karel te hebben vergiftigd. Karel is begraven in Bourgondie omdat de dragers de stank van zijn rottende lichaam niet meer konden verdragen, ook niet toen het in een met leer gevoerd vat werd gestopt - Karel werd met vat en al begraven in Nantua.

Tweede huwelijk met Richilde van de Ardennen, die al tijdens zijn huwelijk met Ermentrude zijn maitresse was.

Karel was een ontwikkeld man die voor het bestuur liever steun zocht bij de geestelijkheid dan bij de adel.

Het is onduidelijk of zijn bijnaam letterlijk moet worden genomen. Mogelijk komt de bijnaam uit zijn vroege kindertijd omdat hij tot 829 niet in de verdeling van het rijk was opgenomen. Volgens een derde verklaring heeft hij de bijnaam gekregen omdat hij in 877 bij de weiding van het Maria kapittel in Compiegne uit eerbied voor de kerk zijn haar heeft afgeschoren, terwijl de Frankische koningen vanouds het recht hadden om lange haren te dragen.

Zijn halfbroers hebben hem er geregeld van beschuldigd dat hij is geboren uit overspel van Judith met haar vertrouweling Bernhard van Septimanie, die in 844 overigens op bevel van Karel werd gedood.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Keizer Karel II (de Kale) (Karel II (de Kale)) van West-Francië Koning der Franken, Italië en Provence, Keizer van het Roomse Rijk?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Keizer Karel II (de Kale) (Karel II (de Kale)) van West-Francië Koning der Franken, Italië en Provence, Keizer van het Roomse Rijk

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants