(1) Il est marié avec Hatheburg van Merseburg.
Ils se sont mariés environ 906.Source 1
Enfant(s):
Les époux ont divorcé en 909.Source 1
Oorzaak: Echtscheding
(2) Il est marié avec Mathildis van Ringelheim.
Ils se sont mariés en l'an 909 à Wallhausen.Source 1
Enfant(s):
Wikipedia:
Hendrik I de Vogelaar was vanaf 912 Hertog van Saksen en vanaf 919 tot zijn dood koning van Duitsland. Hij was de grondlegger van de Ottoonse dynastie van Saksische koningen en keizers. Hij wordt algemeen gezien als de stichter en de eerste koning van de middeleeuwse Duitse staat, die tot in zijn tijd bekend stond als het Oost-Frankenrijk.
Hij huwde twee keer. In 906 huwde hij voor de eerste keer met Hatheburg, dochter van Erwin, graaf van Merseburg. Drie jaar later, na de geboorte van een zoon, Thankmar, eindigde dit huwelijk in een scheiding.
Op 19 september 909 huwde hij Mathildis van Ringelheim, een dochter van Diederik, graaf van Westfalen. Hun kinderen waren Otto I, de latere koning en keizer van het Heilige Roomse Rijk, Bruno de Grote, de latere aartsbisschop van Keulen, Hendrik, de latere hertog van Beieren, Gerberga, de latere vrouw van onder andere Lodewijk IV van Frankrijk en Hedwig, de moeder van Hugo Capet, de stichter van het Franse koningshuis van de Capetingen.
In mei 919 werd hij in Fritzlar door de edellieden van Frankenland en Saksen als koning gekozen. De twee andere machtige hertogdommen, Zwaben en Beieren, erkenden hem echter niet als koning: Beierse en Oost-Frankische edellieden verkozen Arnulf, hertog van Beieren, tot koning. Na enkele veldtochten dwong Hendrik de hertog van Zwaben in 919 aan hem trouw te zweren. Na een inval van Hendrik in Beieren gaf ook Arnulf in 921 de aanspraak op de Duitse troon op. Hendrik behandelde zijn hertogen met veel respect en gaf ze een grote mate van autonomie, en gedroeg zich als niet meer dan de eerste onder zijn gelijken. Hierdoor wist hij opstanden te voorkomen.
In 925 versloeg Hendrik Giselbert II van Maasgouw, de machtigste edelman uit de regio, en voegde Lotharingen weer bij het Duitse Rijk. Hij sloot vrede met Giselbet, benoemde hem tot hertog van Lotharingen en haalde de banden met hem verder aan door hem in 928 met zijn dochter Gerberga te laten trouwen.
In 929 wees Hendrik in aanwezigheid van de rijksgroten en zijn vrouw, zijn zoon Otto aan als zijn opvolger.
Hendrik werd begraven in de abdij van Quedlinburg, die was gesticht door Mathildis.
Na zijn dood kwam zijn oudste zoon Thankmar in opstand tegen Otto I, die de koningstitel had gekregen. De opstand werd zonder veel moeite onderdrukt, waarbij Thankmar werd vermoord.
Later zou Hendrik een populaire figuur worden in de Duitse romantiek (stroming), en nog later in de periode van het nationaalsocialisme - met name in kringen van de SS.
Hendrik I van Saksen | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) ± 906 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) 909 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mathildis van Ringelheim |