Enfant(s):
Geboren in 1260 - Franeker, Franekeradeel, Friesland, Netherlands
Overleden op 26 december 1345 - Warns, Nijefurd, Friesland, Netherlands , leeftijd bij overlijden: 85 jaar oud
Gehuwd met ? ?, en hun kinderen:
Douwe Sickes Sjaardema 1300
De Slag bij Warns was een veldslag tussen graaf Willem IV van Holland en de Friezen op 26 september 1345. Voor Friezen is de jaarlijkse herdenking van de slag belangrijk. Velen spreken dan ook van de Slag bij Stavoren, wat correcter is, aangezien Warns niet genoemd wordt in de historische bronnen. Binnen het Heilige Roomse Rijk hadden de Friese gebieden een sterke ontwikkeling doorgemaakt naar autonomie, de zogenaamde Friese Vrijheid. Deze ontwikkeling was het sterkst ten westen van de Lauwers. In de tegenwoordige provincie Fryslân was nog tot ver in de 13e eeuw een vorm van grafelijke heerlijkheid uitgeoefend door de bisschop van Utrecht en de graaf van Holland. De Hollandse graven in die tijd waren uit op meer macht en wilden hun oppergezag claimen door invoering van belastingheffing en algehele controle op de rechtspraak. De Hollanders, onder wie ook Willems oom, hertog Jan van Beaumont, voeren vanuit Enkhuizen met een vloot de Zuiderzee over en landden bij Stavoren en Laaxum. Ze wilden het Sint-Odulphusklooster bij Stavoren gebruiken als vesting. De Hollandse ridders droegen een harnas, maar hadden geen paarden, omdat daarvoor geen ruimte was aan boord van de schepen, die waren volgeladen met werkvolk, bouwmateriaal, en voorraden. De troepen van graaf Willem staken het verlaten Laaxum en Warns in brand en trokken op naar Stavoren. Bij Warns werden ze aangevallen door de plaatselijke bevolking. Door hun zware harnassen waren ze geen partij voor de woedende boeren en vissers. De vluchtweg die de ridders kozen, leidde naar het Rode Klif. In het moerassige landschap bij het klif werden de Hollanders verslagen. Ook graaf Willem kwam tijdens de slag om het leven. Toen de troepen van de hertog van Beaumont in Stavoren hoorden wat er was gebeurd, vluchtten ze naar de schepen, achtervolgd door de Friezen. Slechts een kleine groep overlevenden kwam in Amsterdam aan. De slag werd gekenmerkt door een aantal tactische missers van de Hollanders. Allereerst verdeelden zij hun strijdkracht in tweeën. Willem landde ten noorden van Stavoren en zijn oom Jan ten zuiden. Daarnaast zette Willem de aanval overhaast in zonder te wachten op zijn boogschutters. Met een kleine groep van 500 man bereikte hij het Sint-Odulphusklooster, omdat de Friezen bewust terugweken. Daarna sneden zij Willem echter af van de hoofdmacht van zijn troepen en vernietigden hem. Vervolgens keerden ze zich tegen Willems hoofdmacht die niet kon vluchten omdat de schepen buitengaats lagen. Toen ook deze troepen waren vernietigd, richtten zij zich tegen Jan van Beaumont. Deze had zich tot dan toe afzijdig gehouden. De Friezen konden hem verslaan omdat hij zijn legerkamp slecht had gekozen met de zee in de rug zodat zijn leger zich niet kon terugtrekken. De Friezen volgden de Hollanders zelfs tot in het water waar ze ze neersloegen.
Les données affichées n'ont aucune source.