Arbre généalogique Heystek » Karel II de Kale (823-877)

Données personnelles Karel II de Kale 

• Il est né le 13 juin 823 dans Frankfurt aan de Main, Hessen, Duitsland.
• Profession: Koning der Westfranken.
• Il est décédé le 6 octobre 877 dans Avrieux, Savoie, Frankrijk, il avait 54 ans.

  Plaats: klooster Nantua

• Il est enterré dans St. Denis, Val-d’Oise, Frankrijk.
• Un enfant de Lodewijk I de Vrome et Judith der Welfen
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 1 juin 2013.

Famille de Karel II de Kale

(1) Il est marié avec Ermentrudis van Orléans.

Ils se sont mariés le 13 décembre 842 à Quierzy, il avait 19 ans.

Enfant(s):

1. Judith van West-Francië  ± 844-± 870 
2. Lodewijk II van West-Francië  846-879 
3. Karel  ± 847-866
4. Hersinde der Franken  ± 855-916
5. Carloman  ????-± 877
6. Lotharius  ????-< 865
7. Ermentrudis  
8. Hildegardis  
9. Gisela  
10. Rothrudis  ????-> 889

• Le couple a des ancêtres communs.



(2) Il est marié avec Richilde van Metz.

Ils se sont mariés le 22 janvier 870, il avait 46 ans.




Enfant(s):

1. Rothildis der Franken  ± 870-928 
2. Drogo der Franken  ± 872-874
3. ??  875
4. Karel der Franken  876-877




Notes par Karel II de Kale

Karel II de Kale (Fr.: Charles le Chauve) (Frankfurt a.M. 13 juni 823 - Avrieux 6 okt. 877), koning der Franken sedert 840 en Rooms keizer sedert875, was de vierde zoon van Lodewijk de Vrome, uit diens tweede huwelijkmet Judith. Het feit dat hem in 829 het recht toegekend werd een koninkrijk, hoofdzakelijk uit Alamanni bestaande, bij het overlijden van zijn vader te ontvangen, droeg er sterk toe bij dat de oppositie tegen zijn moeder onder de zoons uit het eerste huwelijk van de keizer en bij een aanzienlijk deel van de aristocratie versterkte. Ondanks de twee opstanden van830 en 833 is de bedoeling van Lodewijk de Vrome in de laatste jaren vanzijn regering geweest aan Karel een groot deel van zijn erfenis te verzekeren. Na Lodewijks dood (840) moesten Karel en Lodewijk de Duitser tegenhun oudere broer Lotharius I strijden om hun rechten te doen gelden; pasin 843 werd bij het Verdrag van Verdun Karels deel bepaald: hij regeerdevoortaan over West-Franci; de Schelde en verder een lijn die op enige afstand ten westen van de Maas (middenloop), de Sane en de Rhne liep, vormden de grens tussen zijn gebied en dat van Lotharius. In zijn rijk moest Karel de Kale strijden tegen de onafhankelijkheidspartij in Aquitani, tegen de hoofden van de Bretoenen, tegen de Noormannen en tegen bepaalde aristocratische geslachten. Groepen uit de West-Frankische aristocratie zetten Lodewijk de Duitser in 858 ertoe aan West-Franci binnen te vallen. Dankzij vooral de standvastige houding van de aartsbisschop van Reims, Hincmar, moest Lodewijk dit plan in 859 opgeven. Karel de Kale had het oog gevestigd op de successie van zijn neef Lotharius II en gesteund door Hincmar spande hij zijn krachten in om de scheiding van deze koning van zijn kinderloze vrouw Theutberga te beletten. Na Lotharius´ dood (869) viel Karel diens rijk binnen, liet zich te Metz tot koning van Lotharingen wijden, maar werd in 870 gedwongen met Lodewijk I de Duitser te Meerssen de erfenis van hun neef te delen. Toen zijn neef keizer Lodewijk II overleed (882), gaf Karel aan paus Johannes VIII de illusie dat hij sterk genoeg zou zijn om de H. Stoel tegen de Saracenen en de tuchteloze Italiaanse adellijke geslachten te beschermen; hij trok over de Alpen, werd door de paus tot keizer gekroond (875), liet zich te Pavia tot koning van Itali verheffen, maar keerde naar Francia terug zonder zijn gezag aldaar gevestigd te hebben. In 877 ondernam hij een tweede tocht, maar moest onder druk van zijn neef Karloman, een van de zoons en opvolgers van Lodewijk deDuitser, het veld ruimen. Hij overleed op de terugtocht. Karel de Kale huwde in 843 met Ermentrudis en in 870 met Richildis, beiden uit Frankische huizen. Twee van zijn kinderen uit het eerste huwelijk overleefden hem: Lodewijk de Stotteraar, die hem opvolgde, en Judith, achtereenvolgensgemalin van de koningen van Wessex Aethelwolf en Aethelbald en van graafBoudewijn de IJzeren, stamvader van de graven van Vlaanderen. Vormt reeds vanaf 829 het middelpunt van handelen van zijn ouders om hem (in strijd met de als definitief bedoelde Ordinatio Imperii) een eigen rijk te bezorgen; door zijn vader tot koning gekroond en aangesteld tot hertog vanMaine, Quierzy sept. 838 en van Aquitanië 13.12.838; strijdt na de dood van zijn vader samen met zijn halfbroer Lodewijk de Duitser tegen hun oudste broer Lotharius I, welke zij verslaan bij Fontenoy (bij Auxerre) 25.6.841; verkrijgt West- Franci bij het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843; wordt na jarenlangverzet van de aristocratie in het hem toebedeelde rijksdeel alsnog door ´bijna alle´ wereldrijke en geestelijke groten van Aquitani tot koning gekozen en door de aartsbisschop van Sensgezalfd en gekroond, Orlans 848; weet echter (o.a. door de voortdurende Noormannen-invallen) pas vanaf 860 een zekere consolidering te bereiken; schaart zich van dan af, samenmet Lodewijk de Duitser, aan de zijde van Theutberga wier huwelijk met hun neef Lotharius II kinderloos is, wat dus tot een komende verwerving, althans deling van het middenrijk kan leiden; laat zich na de plotselinge dood van Lotharius II (8.8.869) tot koning van Lotharingen wijden Metz 9.9.869, doch moet het oostelijke deel daarvan afstaan aan Lodewijk de Duitser bij het verdrag van Meersen 8.8.870; laat zich na de dood van zijn neef Lodewijk II door paus Johannes VIII tot keizer kronen, Rome 25.12.875; geacclameerd door een Italiaanse Rijksverzameling als ´protector et defensor´ (en daarmee feitelijk tot koning) Pavia febr. 876; tracht na de dood van Lodewijk de Duitser (28.8.876) via een bliksemveldtocht naar Aken alsnoghet hele middenrijk te verwerven, maar wordt door Lodewijk de Jonge bij Andernach verslagen 8.10.876; treft op een rijksverzameling te Quierzy (waar voor de duur van zijn afwezigheidde erfelijkheid van lenen per cartularium wordt afgekondigd 14.6.877) voorbereidingen om de paus tegen de Saracenen te hulp te komen, maar ziet daartoe in Itali geen kans. CD ROM Encarta encyclopedie Winkler Prins editie 1998 Book Christian Settipanu La Prhistoire des Captiens 1993

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Karel II de Kale?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!




Barre chronologique Karel II de Kale

  Cette fonctionnalité n'est disponible que pour les navigateurs qui supportent Javascript.
Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants