Arbre généalogique Hakkert » Geertje Pentermann (1893-1965)

Données personnelles Geertje Pentermann 

• Elle est née le 1 septembre 1893 dans Warffum.
• Elle est décédée le 1 avril 1965 dans Doorwerth, elle avait 71 ans.
• Les parents biologiques sont Lubbertus Patroclus Pentermann et Kornelia de Boer

Famille de Geertje Pentermann

Elle est mariée avec Johan Arendz.

Ils se sont mariés le 11 juin 1919 à Warffum, elle avait 25 ans.

----------------------------------------
Arie Hakkert

De zoon van Arie Hakkert en Hilligje Ruinen, Werner Willem (onderwijzer) was gehuwd met de zus van mijn (paternal) grootvader Gerritdina Johanna Hendrika Muench, dus hun dochter Hilligje Gezina Hakkert (geboren in Nederlands Indie) en mijn vader Johan Muench waren nicht en neef. Mijn grootvader's naam was Lodewijk Karel Philippus Muench gehuwd met Louise Zoe Juliette Mac Gillavry. Hij was administrateur van de suiker omderneming 'Kemanglen' bij Tegal in Centraal Java. My grandparents took 'Tante Hilly' (to me) in when both her parents died on Java. 'Tante Hilly' en haar man 'Oom Jo' Moret took us in when we (my father, pregnant mother, sister and I) arrived 'berooid' in Holland from Indonesia after the War in August 1946. Hilligje Gezina Moret-Hakkert is named after both her grandmothers, Geziena Muench-van Heek and Hilligje Hakkert-Ruinen. Muench (with umlaut) was spelled Munch after the War. If you need more information, you can certainly write me in
Dutch--ik lees en versta het uitstekend, maar schrijven en spreken zijn moeilijker en gaan te langzaam.

Ingrid Frank
QUAY

Enfant(s):

1. Lubbertus Patroclus Arendz  1920-2002
2. (Ne pas publique)

Notes par Geertje Pentermann

SURN Pentermann
----------------------------------------
Arie Hakkert

De zoon van Arie Hakkert en Hilligje Ruinen, Werner Willem (onderwijzer) was gehuwd met de zus van mijn (paternal) grootvader Gerritdina Johanna Hendrika Muench, dus hun dochter Hilligje Gezina Hakkert (geboren in Nederlands Indie) en mijn vader Johan Muench waren nicht en neef. Mijn grootvader's naam was Lodewijk Karel Philippus Muench gehuwd met Louise Zoe Juliette Mac Gillavry. Hij was administrateur van de suiker omderneming 'Kemanglen' bij Tegal in Centraal Java. My grandparents took 'Tante Hilly' (to me) in when both her parents died on Java. 'Tante Hilly' en haar man 'Oom Jo' Moret took us in when we (my father, pregnant mother, sister and I) arrived 'berooid' in Holland from Indonesia after the War in August 1946. Hilligje Gezina Moret-Hakkert is named after both her grandmothers, Geziena Muench-van Heek and Hilligje Hakkert-Ruinen. Muench (with umlaut) was spelled Munch after the War. If you need more information, you can certainly write me in
Dutch--ik lees en versta het uitstekend, maar schrijven en spreken zijn moeilijker en gaan te langzaam.

Ingrid Frank
QUAY
Corrie Foppes-Arendz (1923) schrijft over haar moeder:
Op kinderfotos ziet onze Geertje er niet erg gelukkig uit. En eigenlijk is ze op fotos uit latere levensfasen ook niet erg stralend. Ik denk dat ze zich in met name wat grotere gezelschappen niet hele maal zeker voelde. Mogelijk kwam dat mede omdat zij blijkbaar “slechte”ogen had en al heel jong een bril moest dragen. Maar het is moeilijk oordelen als je zo intiem met iemand bent opgegroeid en haar gekend hebt in haar beste wezen: spelletjes met ons doend, originele surprises bedenkend met Sinterklaas, eindeloos boeken aansjouwend bij langdurige ziekte,etc.
Sinds ik met mijn Moeder in dit karwei in de weer ben (28 / 3 / 97) vraag ik mij af in hoeverre herinneringen en sentiment samenvallen en dat is natuurlijk helemaal niet het geval. Het kan je weliswaar begroten dat iemand van wie je hebt gehouden niet helemaal gelukkig lijkt op de (vele) foto’s die zijn bewaard, als kind heb je dat niet in de gaten en we hebben het ook niet ervaren. Ze was voor ons MOEDER, in de beste zin van het woord.
Toch nog een paar eigenschappen: ze was,ondanks alle organisten in de familie absoluut niet muzikaal .Dat in tegenstelling met haar broer Emo die zonder bladmuziek alles kon spelen (piano) wat ie hoorde en een mooie aanslag had. Zijn zoon L.P.P. jr .zet overigens de familietraditie wel voort en leidt op dit ogenblik een dameskoor in `Warffum , begeleidde dat ook en geeft af en toe solo-zang daarbij ten beste.
Moeder was wel kleurgevoelig,hetgeen bleek uit het samenstellen van boeketten en haar handwerkstukken. Ik denk dat dat van haar Moeders kant kwam.Zal dat nog es proberen te achterhalen.De amateur=teken en schilders= beoefening door mijn broer en mij zou dus wel eens uit die hoek kunnen komen. Hoewel Moeder op een meisjespensionnaat was geweest,en daar, denk ik twee heel gelukkige jaren heeft beleefd, was zij minder geinteresseerd in onze tafelmanieren dan Vader (die ons daaromtrent zeer achter de vodden zat, niet helemaal tot genoegen van mijn broer)-niettemin zijn we hem er later toch wel dankbaar voor geweest: het is gemakkelijk als je je overal met dat soort zaken kunt redden.
Moeder vond het belangrijker om b.v. met Kerstmis de tafel leuk te dekken en betrok me daar dan ook bij door me b.v. de rode sterappeltjes glimmend te laten poetsen of mandarijntjes in zilverpapier te pakken. En nog vind ik bij het geven van een etentje de tafeldekkerij een van de leukste fasen van het proces. Ik begin altijd met het tafeldekken en als dat klaar is denk ik:tja , nu moet er ook wel wat te eten op ! Het meest typerend voor “onze Moe” was haar directe eerlijkheid. Nu leent de taal-en klankkeuze van het Hoge Noorden zich ook extreem goed voor korte en doelgerichte uitspraken,ook waar het sentiment betreft.
Vader,die heel gevoelig was voor taalgebruik was diep onder de indruk van de conversatie tussen Grootvader L.P.P. sr. en diens halfbroer Jaap, die( ergens in de 90) op sterven lag.Vader was kennelijk bij dat ziekenbezoek aanwezig en beschreef de scene als volgt:Opa betreedt het vertrek en nadert de bedstee. Bertus.: "Jaop...?" Joap: "Bertus ..!" Bertus: "Most nait oetknip’n, blif ‘ k allain !" En dat was het. Zei niet, maar zegt veel!
Van Moeder is een dergelijk taalgebruik bekend. In die tijd werd je als baby gedoopt maar je sloot je bewust aan bij een kerkgenootschapzo ongeveer je 18e. Je volgde dan eerst catechesatie (godsdienstlessen) een meestal volgde dan automatisch je “Belijdenis” d.w.z. dat je met een formule bevestigde dat je tot een kerkgenootschap wenste toe te treden en je in je leven zou richten naar de opvattingen van die kerk. Grote schrik toen Geertje te kennen gaf niet aan dit ritueel te zullen deelnemen. En dat nog wel de dochter van de President-kerkvoogd.!!! Ik denk ook dat niemand verwacht had dat “verlegen”Geertje een dergelijk initiatief zou nemen. Maar haar antwoord op de vraag “waarom dan wel niet” was uiterst simpel: “Kin’t nait gloovn” (Kan het niet geloven!) en dat was dat.
Eerlijk en moedig !!! Die moed heeft ze later in haar leven wel nodig gehad (Het schijnt overigens dat ze de enige was die haar vader tegen durfde te spreken). Dat was dus dochter Geertje Pentermann.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Geertje Pentermann?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Geertje Pentermann

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants