Elle est mariée avec Simon Peetoom.
Ils se sont mariés le 23 mars 1943 à Berkhout, Noord-Holland, Netherlands , elle avait 20 ans.
Omdat het boeren begin jaren 50 geen vertpot is, denkt het echtpaar Peetoom-Nobel aan emigratie. Wanneer het Marshall-plan in werking treedt, zijn er mogelijkheden om naarf Suriname te emigreren. Eerst wordt het echtpaar Peetoom-Nobel nog uitgebreid getest en gekeurd in Den Haag en vervolgens uitgezonden naar Suriname. Na deze vijf jaar zal er een verloftijd volgen van zes maanden,w aarna een volgende termijn van vier jaar in Suriname zal aanvangen. Het plan is dat er een oerwoud zal worden ontgonnen en dat elke emigrant op het ontgonnen land 72 bunder land met rijst zal verbouwen. Zo emigreren Siem peetoom en Annie Nobel met hun kinderen Piet Wim en Willem Cornelis naar Wageningen in Suriname. Het schip de s.s. Cottica brengt hen in 21 dagen op de plaats van bestemming.ud in het district Nickerie is na ontginning een nederzetting (dorp), genaamd Wageningen, gebouwd van stenen huizen afgedekt met metalen golfplaten waar circa vijfentwintig Nederlandse boerengezinnen wonen. Naast deze boerengezinnen wonen er ook mensen van de directie, een arts, onderwijzend personeel en mensen van een bouwbedrijf uit Zwijndrecht die terplaatse nieuwe kanalen graven. Ook wonen er Surinaamse werknemers in het dorp. In totaal staan er op een gegeven moment ongeveer tachtig huizen. Wageningen is een havenplaats gelegen aan de rivier de Nickerie tegenover de monding van de Marataka. Er is ondermeer een school, een winkel, een kerk, een hotel ("de Wereld"), een bakkerij, een veebedrijf, een rijstpellerij, een gemaal met een in- en afvoerkanaal voor het bevloeien van de rijstvelden, een electriciteitscentrale, die wordt gestookt met afval van de rijstpellerij en zelfs een kleine kliniek. Op een gegeven moment heeft Siem Peetoom tien Javanen in dienst op zijn rijstbedrijf. De kinderen van Siem en Annie worden dagelijks per speedboot naar een school gebracht. In Suriname echter wordt hun zoon Willem Cornelis (roepnaam Wim) ernstig ziek en hij moet worden opgenomen in het ziekenhuis van Nickerie, waar een Nederlandse arts voor een raadsel staat. Hij kent de ziekte niet waar Wim aan lijdt. Als deze arts wordt opgevolgd door een Creoolse arts weet deze wel welke ernstige ziekte de kleine Wim onder de leden heeft. Het is bilharzia, een levensgevaarlijke wormziekte. De larven van deze worm leven in water en kunnen de intacte huid doordringen. In het lichaam ontwikkelen ze zich tot wormen die in de bloedvaten van darm of blaas leven. Bedoelde Creoolse arts weet ook dat er op dat moment inEgypte een experimenteel serum is ontwikkeld tegen deze ziekte. Dit medicijn wordt direct per vliegtuig overgevlogen naar Suriname waarna de inmiddels doodzieke Wim langzaam herstelt.7 terug in Nederland. Ze gaan aanvankelijk wonen in Hoorn. Zoon Wim wordt na aankomst in Nederland op last van deautoriteiten echter meteen opgenomen in het havenziekenhuis van Rotterdam waar hij door Nederlandse artsen extra wordt onderzocht. Pas na tweeënhalve week mag hij het ziekenhuis weer verlaten met het dringende advies van de artsen om niet meer naar de tropen terug te keren. Na korte tijd in Hoorn te hebben gewoond krijgen Siem en Annie van veehouder en kerkeraadslid Gerrit Koster te horen dat de pastorie in Schellinkhout leeg komt en dat die in tweeën zal worden verhuurd. Ze mogen kiezen in welk deel ze gaan wonen en ze kiezen voor het meest noordelijke deel, omdat dat deel verder van het kerkhof is verwijderd. Als er echter na verloop van tijd een nieuwe dominee komt moet het gezin naar de andere kant van de pastorie verhuizen, omdat deze dominee de noordkant van de pastorie ook aantrekkelijker vindt. Per 3 november 1958 verhuist het gezin Peetoom naar Blokland, gemeente Mijdrecht, alwaar van de Heidemaatschappij een boerderij wordt gepacht.Gedurende drieëneenhalf jaar runt Siem Peetoom daar een veehoudersbedrijf. Dan overlijdt de vader van Annie, genaamd Willem Nobel Dz. in Bobeldijk, die een veehoudersbedrijf met boerderij pacht in Baarsdorpermeer. Op aandringen van de weduwe van Willem Nobel solliciteren Siem en Annie naar deze boerderij, genaamd de "Mariahoeve" in Baarsdorpermeer. Er zijn reeds vele gegadigden voor het bedrijf en er zijn eigenlijk reeds een drietal mensen uitgekozen door de rentmeester om te komen praten met de eigenaar, de heer Fabius uit Aerdenhout. Als Siem en Annie op aandrang van Annie's moeder besluiten om ook te solliciteren, worden zij met voorrang behandeld. Ze worden op een woensdagavond uitgenodigd bij de eigenaar en zijn vrouw. Siem Peetoom kan goede referenties overleggen van de heer Bontekoe uit Wageningen (Suriname) en na een gesprek mogen zij de boerderij pachten op voorwaarde dat een kind van de eigenaar ook eens mag logeren op hetagrarisch bedrijf in Baarsdorpermeer. Per 1 mei 1962 wordt de boerderij door het gezin Peetoom betrokken. In augustus 1985 stopt Siem Peetoom officieel met werken. Gedurende hun leven zijn Siem en Annie zeventienmaal verhuisd.
Annie Grietje (Annie) Nobel | ||||||||||||||||||
1943 | ||||||||||||||||||
Simon Peetoom |
Toegevoegd door een Smart Match te bevestigen
Stambomen op MyHeritage
Familiesite: Piet Web Site
Familiestamboom: 494889851-1