Arbre généalogique Hagens-Bakker » Simon Marinusz Geelhoed (± 1566-1643)

Données personnelles Simon Marinusz Geelhoed 

• Il est né environ 1566 dans Colijnsplaat, (Ze).
• Il est décédé le 4 avril 1643 dans Colijnsplaat, (Ze).
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 11 février 2016.

Famille de Simon Marinusz Geelhoed

(1) Il est marié avec Burgtje.

Ils se sont mariés

Enfant(s):

1. Marinus Simonse Geelhoed  ± 1605-1644 
2. Engeltje Marinusdr  

(2) Il est marié avec Maijken Joris.

Ils se sont mariés

Notes par Simon Marinusz Geelhoed

Bouwman, geboren 1566, overleden op zaterdag 4 april 1643 te Colijnsplaat. Simon werd in 1599 lidmaat van de Nederduits Gereformeerde Kerk te Colijnsplaat.

De eerste vermelding van de naam Geelhoet vinden we in de lidmatenlijst van de kerk van Colijnsplaat op het eiland Noord-Beveland uit 1599. Het betreft Simon Marinuszoon Geelhoet. We weten niet of hij, voordat hij in Colijnsplaat arriveerde, al Geelhoet genoemd werd. Zo weten we dus ook niet of Marinus, de vader van Simon, ook al Geelhoet heette. We weten niet exact wanneer Simon in Colijnsplaat is gearriveerd. Hij wordt weliswaar in het eerste lidmatenregister genoemd, maar daarin is niet gespecificeerd wanneer iemand lid werd van de gemeente en het is onduidelijk wanneer de lidmatenlijst precies is opgesteld. Zuijdweg gaat ervan uit dat dit in 1624 of 1625 is geweest. Over de naam Geelhoed wordt wel gezegd dat die verwijst naar joodse afkomst, omdat joden ’vroeger’ een gele hoed moesten dragen. Er zijn echter niet veel aanwijzingen voor dat dit in Nederland het geval was. In oude Nederlandse geschriften wordt nauwelijks melding gemaakt van het dragen van joodse merktekenen. Als hier al van gesproken wordt betreft het geen hoed, zoals in Duitsland (een rode), maar een gele lap. Overigens waren er in de periode voor 1592 nauwelijks joden in Nederland, en degenen die zich vanaf dat moment vestigden, waren handelaren die vanuit Antwerpen bijvoorbeeld in Middelburg en Vlissingen kwamen wonen. Het beroep van Simon Geelhoet was echter boer, een beroep dat in deze omgeving zelden door joden werd uitgeoefend.Een andere verwijzing die gesuggereerd wordt is die naar de vemen. In de wereld van de pakhuizen werden de werknemers van verschillende pakhuizen van elkaar onderscheiden doordat ze gekleurde hoeden droegen. In een Amsterdams notarieel protocol is inderdaad een verwijzing gevonden naar een geelhoede veem. Men zou kunnen denken dat Simon of zijn voorouders bij voorbeeld bij een Rotterdams pakhuis werkzaam geweest waren. Ook hier speelt echter mee dat het beroep van Simon de verwijzing naar de pakhuiswereld onwaarschijnlijk maakt.Huizinga’s ’Complete lijst van namen’ en Winklers ’De Nederlandsche geslachtsnamen in oorsprong, geschiedenis en beteekenis’ noemen beide de naam Geelhoed in de rij van namen die ontleend zijn aan kledingstukken. Winkler noemt dat iemand die bekend was wegens het dragen ’van ’t eene of andere byzondere, ongemeene of sterk in ’t oog vallend kleedingstuk’ daar allicht de naam van als bijnaam kreeg. Huizinga zegt dat praktisch elke zaak en elk onderwerp tot naamgeving hebben geleid en dat het daarom geen verwondering hoeft te baren dat ook kleding geslachtsnamen heeft opgeleverd.
Wat de achternaam van Simon Marinusz. Geelhoet betreft, blijft in Colijnsplaat de vermelding beperkt tot die ene keer dat Simon Geelhoet in het lidmatenregister genoemd wordt. Verder wordt hij steeds Simon Marinusz genoemd en ook zijn kinderen worden bij hun patroniem genoemd. Simons kleinzoon Maarten wordt in Wissenkerke wel vanaf het begin consequent Maarten Geelhoet genoemd.Tot de invoering van de burgerlijke stand in 1811 was er geen uniforme schrijfwijze van namen. We zien dat tot die tijd afwisselend Geelhoet en Geelhoed worden gebruikt. Vanaf 1811 wordt de naam algemeen als Geelhoed geschreven. In Zeeuws-Vlaanderen ontwikkelt de schrijfwijze zich anders. Waarschijnlijk onder Vlaamse invloed laten de Geelhoeden in Zeeuws-Vlaanderen hun naam al snel als Geelhoedt schrijven. Pieter Geelhoedt merkt bij het huwelijk van zijn zoon Jan in 1821 te Hontenisse op dat de juiste schrijfwijze Geelhoedt is en niet Geelhoed, zoals abusievelijk in zijn, Pieters, doopakte is vermeld. Vanaf deze periode schrijven zijn nakomelingen en ook andere directe verwanten hun naam als Geelhoedt. Dit geldt niet voor alle familieleden, zodat er in die periode onder nauwe verwanten verschillende schrijfwijzen voorkomen. De actie van Pieter verklaart waarom men in Zeeuws-Vlaanderen vaker de naam Geelhoedt vindt. Geelhoed en Geelhoedt zijn dus aan elkaar verwant.

Volgens C.P. Zuijdweg was Simon Marinusz. Geelhoet vanaf 1599 als boer onder het rechtsgebied van Colijnsplaat woonachtig en afkomstig van de Zuid-Hollandse eilanden. Simon wordt als lidmaat van de kerk ingeschreven. Noord-Beveland was na een stormvloed in 1530 bijna geheel onder water verdwenen en werd rond 1598 weer ingepolderd. Zuijdweg rekent Simon dus bij de eerste boeren die het nieuwe eiland bebouwden. Enkele andere boeren, de families Groenevelt en Munter, volgens Zuijdweg waarschijnlijk familieleden van Simon, kwamen uit respectievelijk Charlois en Strijen. Het is ons niet gelukt in de Doop-, Trouw- en Begraafboeken uit deze en omliggende plaatsen nog sporen van een Simon Marinusz. te vinden. Welten geeft aan dat de dijkwerkers van de polder die in 1598 in gebruik werd genomen overal vandaan konden komen: Er waren gedroste soldaten, avonturiers en boerenzoons onder. De boeren en pachters werden echter via aanplakbiljetten in Zuid-Holland en het noorden van Zeeland opgeroepen zich in te schrijven. Simon hoorde niet bij de landeigenaren. Ook is het opvallend dat zijn naam niet gevonden werd bij de vele documenten omtrent het pachten van grond in de buurt van Colijnsplaat van de familie Nassau, in het begin van de zeventiende eeuw. Omdat Simon in de Nieuw Noord Bevelandpolder woonde, die in 1616 werd ingedijkt, arriveerde hij mogelijk later. Er is een kleine aanwijzing dat Simon mogelijk afkomstig is uit Antwerpen. In 1628 overlijdt er in Colijnsplaat een Janneke Simonsdochter die geboren was in Antwerpen. Als Simon later dat jaar met zijn tweede vrouw een dochter krijgt, noemt men haar Janneke. Simon Geelhoed is naar ons weten op dat moment de enige Simon in Colijnsplaat. De betreffende Janneke kan heel goed van de generatie van zijn kinderen Engeltje en Marinus zijn. Helaas beginnen de protestantse Doop-, Trouw- en Begraafboeken in Antwerpen pas na die datum, zodat hierover niets uit te zoeken is.

Zoals gezegd, Simon Marinusz. Geelhoet dook aan het einde van de zestiende of het begin van de zeventiende eeuw op in Colijnsplaat. Hij bleef hier wonen tot zijn dood in 1643. Simon was in 1630 woonachtig in de Nieuw Noord Bevelandpolder. Omdat deze polder pas in 1616 werd ingepolderd is het mogelijk dat Simon eerst nog op een andere plaats in Colijnsplaat heeft gewoond of pas na 1616 naar Colijnsplaat is gekomen. Simons zoon Marinus en dochter Engeltje bleven in Colijnsplaat wonen. Simons kleinzoon Maarten Marinusz. Geelhoed woont in Wissenkerke, de eerste vermelding aldaar is in 1663. De eerste generaties wonen dus in Colijnsplaat en Wissenkerke. Vanuit deze dorpen begint de verspreiding, aanvankelijk over Zeeland, later over Nederland en de hele wereld.

De verspreiding vanuit Noord-Beveland over de Zeeuwse eilanden verloopt als volgt. Kempe Maartensz. Geelhoed vertrekt tussen 1711 en 1720 vanuit Colijnsplaat naar Veere op Walcheren. Ook Jan Pietersz. Geelhoed trekt weg uit Wissenkerke. Hij trouwt in 1720 op het toenmalige eiland Wolphaartsdijk. Hij wordt daar schepen en dijkgraaf. Jans jongere broer Marinus wordt in Wissenkerke geboren, maar trouwt in 1721 in Schoondijke in Zeeuws-Vlaanderen. Hij wordt hier landbouwer. David Marinusz. Geelhoed gaat voor 1763 naar Schouwen-Duiveland, waar hij zich vestigt in Dreischor. Cornelis Pietersz. Geelhoed trekt in 1764 naar Zaamslag in Zeeuws-Vlaanderen, waar hij smid en molenaar wordt. De overtocht naar het eiland Zuid-Beveland wordt in 1829-1830 gemaakt door Adriaan Geelhoed met zijn gezin. Volgens de mondelinge overlevering zou men een zeer strenge winter hebben afgewacht om met paard en wagen over te steken naar Zuid-Beveland, en zo alle huisraad op een goedkope manier mee te kunnen nemen. De mogelijkheid hiervan wordt bevestigd door Buisman, die aangeeft dat de winter van 1829-1830 zeer lang duurde, zodat men in Zeeland het Zuidvliet (Zandkreek) tussen Kortgene en Wolphaartsdijk kon oversteken. Adriaans zoon Hendrik vestigde zich in 1872 of 1873 in Sint-Philipsland.In de negentiende eeuw breidden de Geelhoeden zich ook uit naar het Noorden. Adriaan Geelhoed vertrok vanuit Zierikzee via Den Bommel uiteindelijk naar Rotterdam. In Den Bommel bleven veel van zijn kinderen en kleinkinderen wonen. Ook in Rotterdam verzamelde zich een deel van zijn nageslacht. Meerdere Geelhoeden uit Schouwen-Duiveland trekken hier in de tweede helft van de negentiende eeuw heen. Adriaan Geelhoed, zoon van de hierboven genoemde Adriaan, emigreert vanuit Rotterdam naar Londen, waar hij als kleermaker een bestaan opbouwt.In de tweede helft van de negentiende eeuw trekt een aantal Geelhoeden uit geheel Zeeland naar Noord-Amerika, sommigen met de expliciete vermelding: ‘Uit zucht naar bestaansverbetering’. Adriana Geelhoed vertrekt in 1903 met haar man Elbert Johannis Willem van Iwaarden en hun 5 kinderen vanuit Krabbendijke naar Rotterdam, alwaar de familie scheep gaat naar New York. Elbert houdt een dagboek bij, waarin hij melding maakt van de verschillende maaltijden, van de ontmoetingen aan boord, van de meeuwen die op de touwen van de mast uitrusten, maar ook van storm en zeeziekte. In de negentiende en twintigste eeuw vertrekken ook verschillende Geelhoeden naar Nederlands-Indië.In de twintigste eeuw verspreidt de familie zich over geheel Nederland, maar de naam Geelhoed is nog steeds het meest in Zeeland te vinden.

Bron: Geschiedenis Familie Geelhoed (http://www.geelhoed-genealogie.nl/geschiedenis2.html)

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Simon Marinusz Geelhoed?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!