Stamboom familie Munnik » Hendricus Adam (Han) Munnik (1884-1969)

Données personnelles Hendricus Adam (Han) Munnik 

• Il est né le 23 avril 1884 dans Amsterdam, North Holland, Netherlands.
• Profession: à partir du environ 1929 Predikant Gereformeerde Kerk dans Amsterdam.
• Il est décédé le 17 décembre 1969 dans Zwolle, Overijssel Netherlands, il avait 85 ans.
• Il est enterré dans Zwolle.
• Un enfant de Hendricus Adam (Hendrik) Munnik et Elisabeth van Emmerik

Famille de Hendricus Adam (Han) Munnik

(1) Il a/avait une relation avec Cornelia (Cor) Jostmeijer.

Enfant(s):

1. Cornelia (Cor) Munnik  1910-2003
2. Elisabeth (Bep) Munnik  1913-1963
3. Maria (Rie) Munnik  1914-1993
4. Hendricus (Han) Munnik  1916-1997
5. Johanna (Jannie) Munnik  1918-1995
6. Marianne Munnik  1920-2014

(2) Il est marié avec Agatha van der Kouwe.

Ils se sont mariés le 28 mai 1929 à Zwolle, Overijssel, Netherlands, il avait 45 ans.

Notes par Hendricus Adam (Han) Munnik

<p dir="ltr"><span>In 1908 afgestudeerd aan de VU te Amsterdam</span><br /><span>op 23-4-1908 vertrokken naar Fijnaart (gezinskaart Amsterdam)</span><br /><span>2-5-1909 bevestigd als predikant te Fijnaart</span><br /><span>1912 Bunschoten</span><br /><span>26-4-1917 Barendrecht</span><br /><span>intrede 23-11-1919 Zwolle</span><br /><span>emeritaat 1-7-1956 in Zwolle</span>&lt;br /><span>Wegens verdienste voor de Hongaarse gereformeerde Kerk in 1938 benoemd tot professor Honoris Causa van Debrecen en Boedapest.</span><br /><span> </span><br /><span>Praeses van de Gereformeerde Synode van Zwolle in 1946</span><br /><span>Aktief in de Anti Revolutionaire Partij</span><br /><span>Voorzitter Blinden Instituut Sonneheerdt in Ermelo</span><br /><span>Ridder in de Orde van Oranje Nassau</span><br /><span>Lid van de Gewestelijke Landstorm Commissie</span><br /><span> &lt;/span><br /><span>2 april 1959 gouden ambtsjubileum (50 jaar)</span><br /><span> </span><br /><span> </span><br /><span>Han was een vrij rechtlijnig denkend figuur, zijn kinderen vonden hem wel streng. Voor de kinderen was de tweede moeder niet zo´n succes, ze bracht niet veel vrolijkheid mee. Je zou haast kunnen zeggen een echte stiefmoeder.</span><br /><span>Waarschijnlijk bang voor wat de omgeving wel zou zeggen. Als dominees vrouw had je een bepaalde status hoog te houden.</span><br /><span> </span><br /><span>In memoriam in Jaarboek geref. Kerken</span><br /><span>Aan het verzoek een woord van herinnering aan ds.Munnik te schrijven, heb ik gaarne voldaan. Ongezocht ben ik in de gelegenheid op deze wijze mijn dankbaarheid uit te spreken voor de vriendschap die ik van hem heb ontvangen sinds de tijd dat ik als jongste collega samen met Joh.Kuiper en Lugtigheid met hem (Kuiper sprak over de kleine vier) mocht samenwerken in Zwolle. Voor alles wil ik echter namens velen de waardering vertolken voor de persoon en het werk van deze markante predikant, die het vergund is, naar de wens van zijn hart, een halve eeuw predikant in actieve dienst te mogen zijn. En een markante figuur, letterlijk en figuurlijk, was deze geboren Amsterdammer, die zijn hart verpand had aan Zwolle, waar hij 37 jaar van zijn ambtelijke loopbaan vervuld heeft. Leerling van Kuyper en Bavinck, meer van de eerste dan de tweede voor mijn gevoel, heeft hij een stempel gezet op het gereformeerd kerkelijk leven van Overijssel en van Zwolle in ´t bijzonder. Ds. Munnik hield van stiptheid en correctheid - ik herinner me levendig, dat hij kerkeraadsvergaderingen stipt op tijd begon, al waren er maar enkelen aanwezig; hij was trouw aan een gegeven woord tot het uiterste toe: met name denk ik aan het tot het voor hem bittere einde toe, pleiten voor de psalmberijming van Hasper. Boven alles was hij een figuur van strakke belijndheid en grenzen. Hij had het dan ook moeilijk met een bepaalde ontwikkeling in het kerkelijk leven, die zich in de vijftiger jaren al begon af te tekenen, getuige zijn waarschuwing in een preek tegen hen die de mensen kopschuw maakten tegen kerkelijke gebondenheid aan belijdenis en kerkorde. Wat beslist niet zeggen wil dat hij in alle opzichten star wilde vasthouden aan het oude. Daarvoor las hij te veel en getuigde hij tegen het gevaar in gereformeerde kring, zoals hij het formuleerde, van systeem en op kerkelijke dogma´s gebouwde theorie, dat de persoonlijke vroomheid in gedrang doet komen.</span><br /><span>Als ik zijn werk zou moeten karakteriseren, dan springt er tweeërlei uit. In de eerste plaats was voor hem, die gegrepen was door zijn begeerte een mond van Christus te mogen zijn en de gemeente haar Heer te doen ontmoeten in de kerkdienst, een feest om te preken. Hij maakte er veel werk van. Overtuigd was hij, dat als we het feest van de kerkgang kwijt raakten, we nergens meer zijn. Zelf gaf hij daarin ook het voorbeeld, toen hij tot zijn verdriet niet meer preken mocht. Tot kort voor zijn sterven, toen niet alles meer tot hem doordrong, kon je hem aantreffen op zijn plaats in de Zuiderkerk, die hij graag zijn kerk noemde. In de tweede plaats zat de kerkregering hem in het bloed: op kerkeraad maar ook op classis en particulier synode, kwam hij in dit opzicht naar voren als een figuur van formaat. Een van de hoogtepunten van zijn leven was dan ook het praesidium van de generale synode van Zwolle.</span><br /><span>Als ik een wat archaïstische onderscheiding mag gebruiken; het profetische en koninklijke van de ambtsbediening kwam er bij hem sterk uit; wat het priesterlijke betreft was dat niet het geval. Velen vonden hem stug en het leek er ook op. Ds.Munnik gaf niet gemakkelijk blijk van zijn persoonlijke gevoelens; hij was benauwd dat een persoonlijke binding aan de persoon een sta-in-de-weg zou zijn voor de band aan de Heer en de band aan het Woord.</span><br /><span>De werkelijkheid is dat Ds.Munnik een man was met een bewogen hart. Nogmaals, het leek niet zo. Maar daarom vond ik het fijn dit woord van herinnering te mogen schrijven, omdat ik het voorrecht heb gehad dat hij me liet zien wat er in zijn hart leefde in dagen toen zware slagen zijn familiekring troffen of in gesprekken die het leven van de gemeente raakten. Ik kan niet omschrijven wat hij in dit opzicht voor de gemeente, waaraan hij sterk verbonden was, betekend heeft - dat is alleen bij de Heer bekend. Maar dat hij ook hierin tot een zegen geweest is, is ontwijfelbaar. Ik ben blij dat ik ook die zijde van zijn ambtelijk werk eens nadrukkelijk mag uitspreken. Het geheim van heel zijn ambtsvervulling was zijn persoonlijke vroomheid. Laat ik hem zelf eens aan het woord laten - het is uit een preek over Spreuken 28:19: "ware vroomheid staat in de Schrift niet voor een leersysteem, dat bewondering afdwingt, omdat er geen speld tussen te krijgen is - ware vroomheid zinkt voor de God der openbaring neer, omdat zij het wonder der genade niet vatten kan."</span><br /><span>Dat is Ds.Munnik ten voeten uit: een getuige van de triomf van Gods genade, die nu ook in hem, ondanks beperktheden en gebreken, ten volle doorgebroken is.</span><br />&lt;span>Het kerkelijk leven krijgt een ander gezicht dan ten tijde van Ds.Munnik - structuren veranderen, nieuwe inzichten breken baan. Waarom ook niet? Wie zou de vaart van het koninkrijk Gods durven of willen afremmen? Maar een andere inspiratiebron dan vanwaaruit hij geleefd en gewerkt heeft, is er niet:</span><br /><span>toch overwint eens de genade.</span><br /><span>Lelystad, C.Houtman</span><br /><span> </span><br /><span>Uit Militieregister: vrijstelling wegens broederdienst, lengte 1,73m,</span></p>

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Hendricus Adam (Han) Munnik?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Hendricus Adam (Han) Munnik

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants