Tijdstip: 03:00
Jan bleef ongehuwd en was in zijn werkbare leven dienstknecht / loon en landarbeider. Op 21 jarige leeftijd, in 1907 kwam hij in aanraking met de Justitie ivm een vechtpartij in Baarle die hij gehad zou hebben. Hij werd aangeklaagd door het sl achtoffer en ten tijde van de uitspraak van het vonnis zette hij 'n stap over de grens en ging in Ravels wonen. Hij verscheen dan ook niet op de dagvaarding. Waar werd hij van beschuldigd? In de aanklacht lezen we: "Dat aangeklaagde is gedagvaard te r zake dat op 3 februari 1907 te Baarle-Nassau Louis Peter Lodewijk Staes heeft mishandeld, door deze moedwillig en gewelddadig te slaan te schoppen en te trappen. Overwegende dat, werd Hij dan ook bijverstek veroordeeld tot een gevangenisstraf, va n drie getuigen Joseph Norbertus Vlaeten en Adrianus Johannes Huijlen ter rechtszitting eensluidend en ieder voor zich hebben verklaard te hebben waargenomen dat den beklaagde op 3-2-1907 dit heeft gedaan" Drie maanden later, beginapril 1907 volgt dan het vonnis; "Johannes Wilhelmus Ermes, oud 21 jaren, van beroep landarbeider, geboren te Baarle-Nassau, wonende zonder bekende woon- of verblijfplaats hier te lande, - -niet verschenen ter zitting -- Gehoord de getuihgen hunne beedigde verklaring en, houdende dat het de Rechtbank heeft moge behagen den beklaagde schuldig te verklaren aan mishandeling en mitsdien te veroordelen tot eene gevangenis strafvan DRIE WEKEN" Aangezien hij dus een maand voor het vonnis was uitgeweken naar het "buitenl and", kreeg een deurwaarder de opdracht het vonnis aan het publiek kenbaar te maken en aldus gebeurde, want de deurwaarder bevestigde dat het vonnis "bij aanplakking aan het gebouw van gemelde Rechtbank is geschiedt". Deze drie weken zat hij dus nie t in het gevang. 'n Goed jaar later was het gevaar kennelijk geweken en werd hij weer inwoner van Baarle. In zijn jonge jaren is Jan eens in aanraking gekomen met een stier, die hem dusdanig "beschadigde" dat hij zijn verdere leven mank liep. Vrijge zel zijnde woonde hij op diverse adressen, waar hij in de kost was. Eerst woonde hij in het dorp (Wijk A nummer 265), daarna bij een boer op Eikelenbosch, nummer 125. In mei 1940 gaat hij dan bij zijn zwager en zuster in Ulicoten op de Heikant inwone n.Tot januari 1944 verblijft hij hier. Op een van zijn stroop en/of smokkeltochten verliest hij zijn persoonsbewijs in de zomer van 1941. Dat gaf wat administartieve rompslomp en het duurde tot december vooraleer hij een nieuwpersoonsbewijs had. Teru g in Baarle ging hij wonen in de Kapelstraat 265, alwaar hij al eerder gewoond had. Dit huis werd tijdens de bevrijding zwaar beschadigd. In januari 1946 verkast hij naar Hooghuis 159, echter voor slechts een jaar, dan keerde hij terug in de Kapelstr aat.Toen zal zijn woning wel weer hersteld zijn geweest. Jarenlang woonde hij hier, totdat hij rond de jaarwisseling 1954/1955 blijkbaar niet meer zelfstandig kon wonen. Hij was toen 69 jaar oud. In de directe omgevingwas kennelijk geen plaats zoda t hij in Dongen in een Rusthuis terecht kwam. Hier vierde hij half januari zijn 69everjaardag, om veertien dagen later, amper een maand in Dongen gewoond hebbende te overlijden.
Johannes Wilhelmus Ermes |