Hij onderhandelde met keizer Honorius over de terugkeer van diens halfzuster Galla Placidia, koningin-weduwe van de Goten. Een schikking werd bereikt, waarin Wallia een grote lading graan ontving en in dienst van Honorius naar Spanje afreisde met een leger Visigoten teneinde de Germaanse invallers daar te bestrijden (Vandaalse Silingen onder Fredbal in Baetica in het zuiden, de Alanen onder Addac in Lusitania in het westen, de Sueven en de Vandaalse Asdingen onder Gunderic in Gallaecia in het noordwesten).
Wallia ging met zijn Visigoten zeer voortvarend te werk. De Silingen werden praktisch uitgemoord en de Alanen zodanig verslagen dat deze ophielden te bestaan als zelfstandig volk en aansluiting zochten bij de Asdingen. Keizer Honorius liet Wallia het karwei niet afmaken. Nu de Germaanse volken in Spanje dusdanig waren verzwakt wilden de Romeinen daar geen sterk Visigotisch leger hebben. De Visigoten kregen opdracht Spanje te verlaten en ontvingen als beloning een vestigingsgebied in Gallia (Aquitania Secunda en stukken van Narbonensis en Novempopulana). Wallia verwierf tevens voor de Visigoten de federale status als foederati van het rijk, waarmee Wallia stichter werd van het Visigotisch rijk rond Toulouse. Wallia stierf spoedig na het bereiken van het akkoord.
Il est marié avec N van Franken.
Ils se sont mariés
Enfant(s):