Hij had zelf een kantoor.
Ruim 30 jaar.
RPAA = Registered Public Accountants Association
In Nederland had hij een opleiding voor boekhouder gedaan. In Canada kreeg hij de graad Registered Public Accountant, terwijl hij in dienst was van mr. Ivan Gordon uit Halifax. Daarna ging hij aan het werk bij Dockyard.
Veel, zoals actualiteiten, politiek, lezen en reizen.
Het verhaal doet binnen Nederlandse familiekring de ronde dat hij zich tijdens WOII moest melden in Duitsland, dat hij al onderweg was in de trein, maar zich onderweg bedacht en is gevlucht. Het is niet bekend in hoeverre dit op waarheid berust. Zijn Canadese familie kent dit verhaal niet.
Hij zat volgens zijn In Memoriam tijdens WOII in het verzet.
Zijn schoonzoon schrijft: "Ik denk dat de familie wapens had opgeslagen op hun familieboerderij. Vermoedelijk waren het typische boerengeweren en hagelgeweren die door het dorp en de andere boeren daar werden verborgen voor noodsituaties of als ze nodig waren voor een opstand. De geweren werden misschien verplaatst van boerderij naar boerderij, zodat de Duitsers ze niet zouden vinden. De enige keer dat ze voor zover ik weet werden gebruikt, was tegen het einde van de oorlog - toen de geruchten over de Duitse overgave waren begonnen - ik denk niet dat Johannes wist dat dit zou gebeuren (anders zou het misschien niet gebeurd zijn) - maar Sjouke en een aantal andere jonge mannen haalden de geweren uit de bergplaats en gingen naar de stad om de Duitsers uit Allingawier of Boalsert weg te jagen.
Sjouke zei dat ze de stad naderden en dat de Duitsers nog een machinegeweereenheid gereed hadden staan op de brug naar de stad. Sommige van de jonge mannen begon te schreeuwen tegen de Duitsers dat ze weg moesten gaan en misschien hebben ze schoten gelost om hen weg te jagen. De Duitsers vuurden terug naar de jonge mannen, zodat er een werd gedood en een ander verwond. De rest van de jonge mannen rende weg.
Voor zover ik heb begrepen, keurden Johannes en de officiële 'Ondergrondse' deze actie af."
Hij vertelde aan zijn kinderen het volgende verhaal (ter illustratie van kalm blijven in spannende omstandigheden): Op een middag stond hij met een aantal vrienden op een straathoek in Boalsert, toen er een Duitser op een motorfiets aankwam en naar hen gebaarde. Ze schrokken en waren bang dat ze nu afgevoerd zouden worden, maar de Duitser wees naar Sjouke en gaf hem opdracht achterop de motorfiets te komen zitten. Sjouke sprong achterop en de Duitser bleek te willen weten hoe hij op een bepaalde plek moest komen. Sjouke reed met hem mee achterop tot hij hem de plek gewezen had en werd daarna weer netjes teruggebracht naar de straathoek waar hij had gestaan. Zijn vrienden waren inmiddels gevlucht, in de veronderstelling dat ze Sjouke nooit weer terug zouden zien.
Hij diende na WOII bij de Nederlandse en de Britse luchtmacht. Hoe dit precies zo kwam en wat hij daar deed is niet helemaal duidelijk. Hij was er geen piloot. Misschien deed hij de boekhouding of iets dergelijks.
In 1949 besloot hij te emigreren naar Canada. Hij vertrok met de boot Volendam (Holland America Lines) naar Pier 21. (Deze boot heeft pier 21 in dat jaar niet aangedaan?). Mogelijk is er een vergissing en kwam hij aan in Quebec.
De reden tot emigratie ligt vermoedelijk, zoals bij veel Nederlanders, in de arme periode na de oorlog. Er was armoede en weinig banen. Vermoedelijk wilde hij oorspronkelijk naar Australië of de VS. In Californië binnen de VS woonden al neefjes van hem, die daarnaar waren geëmigreerd. Het is nog niet duidelijk welke neefjes dit waren. Het waren zoons/dochters van een van zijn ooms. Het schijnt dat deze naar Nederland zijn teruggekeerd omdat Californië te warm bleek.
Hoewel hij weinig vertelde aan zijn kinderen over zijn emigratie, gaf hij aan dat zijn moeder het verschrikkelijk vond dat hij weg ging. Vertrek betekende in principe immers dat men elkaar nooit weer zou zien. Geld voor de terugtocht had je waarschijnlijk niet. Misschien rook hij zelf het avontuur.
Hij reisde naar Ontario, waar hij op een boerderij werkte in het plaatsje Napanee. Hij gaf aan dat dit het slechtste jaar van zijn leven was. Hij was alleen, hij kende niemand en hij kon nog geen Engels. Het was erg zwaar en hij had heimwee naar Nederland.
In 1950 ging hij bij het Canadese Leger, omdat hij graag wilde reizen. In zijn diensttijd reisde hij diverse keren door Canada en ook naar de VS. Dit deed hij natuurlijk in zijn functie als soldaat, maar ook zelfstandig tijdens verloftijden. Hij reisde dan liftend, met de bus en de trein.
In deze periode had hij verschillende bijzondere baantjes, zoals werken op een Coca Cola Plantage in Ontaria, dansinstructeur op een "Arthur Murray"-dansschool, etc.
Hij was een "gunner" in het 2e Regiment Royal Canadian Horse Artillery. Dit onderdeel was in 1950 gevormd voor dienst in de Koreaanse Oorlog. Als zodanig overleefde hij de Canoe River Train Crash op 21 november 1950, waarbij een trein met ruim 300 soldaten op een andere trein botste, waarbij 17 soldaten en 4 treinbestuurders omkwamen.
Bij terugkomst in 1953 in Nova Scotia ontmoette hij Shirley. Een gemeenschappelijke vriend bracht hen met elkaar in contact. Tot op dat moment probeerde hij alsnog naar de VS te komen, maar vanaf deze ontmoeting besloot hij om in Canada te blijven.
In 1962 opende hij zijn eigen zaak "S. Kuipers CA" aan de Quinpool Road.
CA = Chartered Accountant = Registeraccountant
In 1965 kreeg hij de titel CA (hoe kan hij zich daarvoor zo noemen?)
In 1973 kreeg hij een zakenpartner, Richard Stevens, zodat het bedrijf Kuipers & Stevens CA werd met een kantoor in de Halifax Credit Union Building.
In 1980 fuseerde dit bedrijf met de internationaal opererende Deloitte & Touche. Tot 1983 was hij hier Senior Partner.
In de jaren 70 kochtten hij en zijn vrouw een "Cape Cod House" in Lunenburg, ongeveer 100 km van zijn huis, van 100 jaar oud. Het herstellen en onderhouden van het huis, het rondrijden met de tractor op de vele hectares land, en het tijd doorbrengen bij het huis met familie en vrienden, droegen bij aan de gelukkigste tijd van zijn leven.
Il est marié avec Shirley Ruth Lilian Martin.
Ils se sont mariés juillet 1955, il avait 31 ans.Source 3
Sjouke Kuipers | ||||||||||||||||||
1955 | ||||||||||||||||||
Shirley Ruth Lilian Martin |
Tante Maaike
Beppe - tante Maaike
http://thechronicleherald.ca/obituaries/1176321-kuipers-sjouke-george-ca
Jan Allema
Ron Christie
Julia Kuipers
Beppe