Heer van Calloo en Voorne, Leenman van de graaf van Holland (geboren Van Beveren).
Het hele gebied in Zeeland in deze tijdsfase werd geregeerd door de graven van Vlaanderen; de Heren van Beveren. In een latere periode en in bijzonder Walcheren, Noord- en Zuid-Beveland plus wat kleinere eilanden waren een Vlaams leen dat samen door de beide graven werd geregeerd.
Het graafschap Holland was een graafschap binnen het Rooms-Duitse Rijk, waarvan het gebied uiteindelijk ongeveer overeenkwam met de provincies Noord- en Zuid-Holland zonder de Zuid-Hollandse eilanden en met de eilanden Terschelling, Vlieland, Urk en Schokland, die later zijn overgeheveld naar andere provincies. Datzelfde geldt voor het Land van Heusden en Altena, dat vanaf 1813 behoort tot de provincie Noord-Brabant.
Van een 'graaf van Holland' was voor het eerst sprake toen graaf Floris II van Holland zich in 1101 bij oorkonde graaf van Holland noemde. Met de dood van Jan I in 1299 stierf diens dynastie, het Hollandse huis, uit en sindsdien waren de graven van Holland steeds afkomstig van buiten het graafschap: achtereenvolgens het huis Avesnes (Henegouwen), het huis Wittelsbach (Beieren), het huis Valois (Bourgondië) en het huis Habsburg.
Hugo I van Calloo (geboren circa 1053, Calloo, Beveren-Waas, Oost-Vlaanderen overleden na 26 juni 1108, Voorne of Vlaardingen.
Zijn vader was Diederik III van Beveren, geb 1010 Diksmuide - ovl 1070, gehuwd met Beatrix van (Aals van Gent) geb1020 - ovl 1086.
Graaf Willem I van Holland en zijn buitenechtelijke dochter Jutta van Holland van Jutta van Pumbeke worden er een hoop twijfels weggenomen in de relaties met de familie Beveren uit Diksmuide in Oost en West-Vlaanderen.
Hugo I van Calloo trouwde omstreeks 1075 met Badeloge van Holland (geboren rond 1055).
Kinderen:
Floris van Voorne
Hugo II van Voorne
Badeloge van Voorne
Al in de 12e eeuw bestond Kallo, toen bekend als Calloo, als dorp in het Land van Waas. Op bevel van de graaf van Holland, Willem III van Holland, werd in 1316 het dorp in brand gestoken en vervolgens onder water gezet.
Kallo is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Beveren. Het dorp ligt vlak bij de Schelde aan de linker oever; een groot deel van het grondgebied is tegenwoordig ingepalmd door de Waaslandhaven.
Beveren (ook wel: Beveren-Waas) is een gemeente in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Zij heeft als deelgemeenten Beveren, Melsele, Haasdonk, Vrasene, Kieldrecht, Verrebroek, Kallo en Doel.
In de vroegste geschiedenis was het 'Land van Beveren' een onmetelijke vlakte met talrijke rivieren en eilandjes. Doorbraken, veroorzaakt door het stijgend zeeniveau, brachten dit land steeds meer onder invloed van de getijden.
Aan de grens van dit vloedgebied zijn nederzettingen ontstaan, waarvan vaststaat dat ze door de Romeinen zijn bezocht of bewoond. Met primitieve dammen, die later op initiatief van kloosters en abdijen tot dijken werden verhoogd en versterkt, hebben de eerste streekbewoners de strijd met het water aangebonden en hun gemeenschappelijke schapenweiden gewonnen op het slikkengebied.
Tijdens de invallen van de Noormannen in de 9e eeuw kregen de plaatselijke vazallen van de graaf van Vlaanderen opdracht om de streek langs de Schelde te verdedigen. Uit deze vazallen zijn de Heren van Beveren voortgekomen.
Het oudste document waarin "het land van Beveren" vermeld wordt dateert van in 965.
Het Land van Beveren was veel groter dan het huidige Beveren. Het land omvatte naast Beveren ook Doel, Kallo, Kieldrecht en Verrebroek, samen met belangrijke gedeelten van Haasdonk, Melsele, Meerdonk, Vrasene en Zwijndrecht.
Il est marié avec Badeloge van Holland.
Ils se sont mariés environ 1075 à Vlaardingen.
Enfant(s):
Van Voorne was een machtige adellijke familie uit Zeeland. Zij waren onder andere burggraaf van Zeeland. Het geslacht is in 1372 uitgestorven.
Hugo I van Voorne is de stamvader van het geslacht. Hij wordt vermeld in een grafelijke oorkonde van 1108.
Hugo I komt als getuige voor in twee oorkonden van bisschop Burchard van Lechsgemünd van Utrecht. In het eerste onder de principes dat wil zeggen edelen en vrijen, in het tweede onder de laycos liberos, dat zijn de vrije leken. In tegenstelling met de geestelijke heren en met de dienstlieden (servientes) die mede onder de getuigen voorkomen).
Burggraven van Zeeland
Burggraaf (Latijn: praefectus, castellanus of burggravius) is een adellijke titel (vroeger een functie), die gewoonlijk hoger is dan baron maar een graad lager dan graaf. Het vrouwelijke equivalent is burggravin. De drager van deze titel vervulde vanaf de vroege middeleeuwen een militaire bestuursfunctie voor een leenheer en was in rang grofweg vergelijkbaar met een hooggeplaatste bevelhebber van een garnizoen. Hij of zij zetelde op een burcht of ander soort vesting, waarvan de naam werd afgeleid. De functie van burggraaf verwerd langzamerhand tot een erfelijke functie, waarna de titel haar betekenis verloor en een dode letter werd. De leen van een burggraaf (wanneer van toepassing) werd burggraafschap (Latijn: prefectura) genoemd.
De Heren van Voorne waren burggraaf van Zeeland.
Locatie van de geboorteplaats Kallo "ook wel Calloo"
Kallo is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Beveren. Het dorp ligt vlak bij de Schelde; een groot deel van het grondgebied is tegenwoordig ingepalmd door de Waaslandhaven.
Al in de 12e eeuw bestond Kallo, toen bekend als Calloo, als dorp in het Land van Waas. Op bevel van de graaf van Holland, Willem III van Holland, werd in 1316 het dorp in brand gestoken en vervolgens onder water gezet. In 1582 werd ter bescherming tegen de Spanjaarden het Fort Liefkenshoek gebouwd.
Hugo I Heer van Calloo van Voorne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
± 1075 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Badeloge van Holland |
Les données affichées n'ont aucune source.