Elle est mariée avec Bruno I van Brunswijk.
Ils se sont mariés
Enfant(s):
Gisela van Zwaben (11 november 995 - 14 februari 1043) was een Duitse edelvrouw die door haar derde huwelijk keizerin van het Heilige Roomse Rijk werd.
Gisela was een dochter van Herman II van Zwaben en van Gerberga van Bourgondië. In haar eerste huwelijk trouwde ze met Bruno van Brunswijk (ca. 970 - Brunswijk, 10 december 1014). Bruno was graaf van Brunswijk, de Noordthüringengau en in de Derlingau. Volgens middeleeuwse overlevering was Bruno stichter van de stad Brunswijk maar het is aangetoond, dat de twee nederzettingen waaruit die stad is ontstaan, reeds uit de negende eeuw dateren. Bruno nam in 990 deel aan een veldtocht tegen Bohemen. Hij werd in zijn eigen kasteel gedood door ene Milo, een persoonlijke vijand.
In haar tweede huwelijk trouwde Gisela met Ernst I van Zwaben. Na diens dood werd zij in 1015 regent van het hertogdom Zwaben.
Zij huwde ten slotte in 1016 met Koenraad, graaf van Spiers en Worms. Koenraad was afkomstig uit de hoge adel maar had slechts een bescheiden positie geërfd. De beide echtelieden waren familie in de achtste graad (ze stammen allebei af van Hendrik de Vogelaar, de moeder van Gisela, Gerberga van Bourgondië, en de grootvader van vaderskant van Koenraad, Otto I van Karinthië, waren achternicht en achterneef van elkaar). Dit was volgens de regels van die tijd een legaal huwelijk (verwantschap in de zevende graad was verboden) maar keizer Hendrik II de Heilige, die bloedverwantschap graag gebruikte om de huwelijkspolitiek van de adel te frustreren, maakte bezwaar tegen het huwelijk. Koenraad en Gisela werden verbannen en Gisela verloor haar functie als regent van Zwaben. In 1020 verzoenden Koenraad en Hendrik zich weer en konden Koenraad en Gisela terugkeren.
Koenraad werd in 1024 tot koning gekozen, en gekroond door de aartsbisschop van Mainz. Die weigerde echter om Gisela te kronen waardoor die op 21 september 1024 te Keulen apart tot koningin werd gekroond. Op 26 maart 1027 werden Koenraad en Gisela te Rome ook tot keizer en keizerin gekroond. Op de terugweg gaf ze schenkingen aan de abdij van Sankt Gallen, voor het lezen van missen voor zichzelf en voor haar zoon Hendrik.
Gisela was politiek zeer actief. Ze nam deel aan meerdere synodes. In 1027 wist ze te bereiken dat haar neef, Rudolf III van Bourgondië, bij testament zijn koninkrijk aan Koenraad naliet. In 1034 kwam Bourgondië, na twee jaar verzet door een groep weerspannige edelen en bisschoppen, daarmee definitief bij Duitsland. In 1039 zou Bourgondië een verregaande autonomie krijgen van Hendrik III. Ook wist zij in 1033 te Merseburg een vrede met Mieszko II Lambert van Polen te sluiten. Ze bemoeide zich volop met benoemingen van bisschoppen en abten. En ook bemiddelde Gisela regelmatig tussen Koenraad en haar zoon Ernst II van Zwaben, die herhaaldelijk in opstand kwam tegen zijn stiefvader. Uiteindelijk gaf ze op en liet ze Ernst vallen, die in 1030 dan ook om het leven kwam (en dan kan die nog niet ouder dan 15 zijn geweest!). Ernst II zou voortleven in de literatuur: hij is de inspiratie voor het middeleeuwse epos "hertog Ernst". Herman, de tweede zoon uit het huwelijk van Gisela met Ernst, werd hierdoor later hertog van Zwaben. In 1037 bezocht Gisela de graven van de apostelen in Rome. Na het overlijden van Koenraad steunde Gisela haar zoon Hendrik III maar dit leidde tot spanningen en haar invloed nam snel af. Gisela werd begraven in de dom van Spiers, waar het lichaam van Koenraad al eerder was begraven.
Gisela had verscheidene kinderen:
Uit het huwelijk met Bruno van Brunswijk:
Liudolf van Brunswijk
een dochter, gehuwd met graaf Thiemo II van de Schweinachgau (gesneuveld tegen Bohemen op 28 augustus 1040).
Uit het huwelijk met Ernst I van Zwaben:
Ernst II van Zwaben (1012-1030)
Herman IV van Zwaben (1014-1038)
Uit het huwelijk met Koenraad II:
Keizer Hendrik III (1017-1056)
Beatrix (ovl. 24 september 1036)
Mathilde (1027 - Worms, 1034), die zich in 1033 verloofde met koning Hendrik I van Frankrijk (-1060) ter bezegeling van het vredesakkoord dat Koenraad in in 1033 te Deville had gesloten met Robert II van Frankrijk. Mathilde werd begraven in de dom van Worms.
Bron: Wikipedia
Gisela van Zwaben, geb. (mogelijk 11-11) ca. 990; bereikt na de dood van haar tweede gemaal, dat keizer Hendrik II haar dan nog minderjarige zoon uit dat huwelijk benoemt tot hertog van Zwaben (Ernst II) en haar, naast de voogdij, het feitelijk bestuur van Zwaben opdraagt juni 1015; wordt na haar (mogelijk door ontvoering tot stand gekomen?) huwelijk met Konrad, met wie zij binnen de (door Hendrik II extreem gehandhaafde) verboden kanonieke graden verwant was, door Hendrik II als voogdes én als regentes afgezet; wordt (vanwege die verwantschap?) bij de koningskroning van Konrad door de aarts-bisschop van Mainz niet méégekroond, waarop de aartsbisschop van Keulen haar in zijn kathedraal alsnog tot koningin kroont 21-9-1024 en daarmee het recht tot koningskroningen (gewoonlijk in Aken) bereikt; vergezelt haar gemaal op de (eerste) tocht naar Italië en wordt tot keizerin gekroond Rome 26-3-1027; bewerkt dat haar oom Rudolf III van Bourgondië haar gemaal (en zo nodig hun jonge zoon Hendrik) als erfgenaam van dit koninkrijk designeert Basel aug. 1027; is dieper religieus voelend dan haar gemaal en heeft grote invloed op (kerkelijke) benoemingen; treedt herhaaldelijk in oorkonden op als interveniënte; bereikt verscheidene malen voor haar telkens tegen zijn stiefvader in opstand komende zoon Ernst vergiffenis, doch laat hem uiteindelijk vallen (hij sneuvelt 17-8-1030); vergezelt haar gemaal ook op diens tweede tocht naar Italië 1037-38 en bezoekt dan (anders dan hij) nogmaals Rome ter verering der apostelgraven; treedt nadat zij weduwe is geworden nog vrij vaak als inter-veniënte op in de oorkonden van haar zoon Hendrik III, maar heeft met hem toch een moeilijker verhouding; overl. Goslar 15-2-1043, begr. Spiers (Dom), tr. (3) na 31-5-1015, uiterlijk jan. 1017 Konrad van Frankenland, geb. ca. 990; gekozen tot Duits koning Kamba 4-9, gezalfd en gekroond (Konrad II) tot Duits koning Mainz 8-9-1024 (met daarop volgende intronisatie te Aken); gekroond tot koning van Italië Milaan maart 1026; door paus Johannes X1X gekroond tot keizer Rome Pasen (26-3) 1027; volgt Rudolf III van Bourgondië na diens dood (6-9-1032) op; gekozen en gekroond tot koning van Bourgondië Payerne (Peterlingen) 2-2-1033, algemeen erkend door huldiging te Genève 1-8-1034; overl. Utrecht 2de Pinksterdag (4-6) 1039, begr. in de door hem in 1030 gestichte domkerk te Spiers; zn. van Hendrik graaf van Worms en Adelheid van Metz.
Bron: www.kareldegrote.nl
Gisela van Zwaben | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bruno I van Brunswijk |