Elle est mariée avec Mattheus Arnoldus Johannes (Theo) Kok.
Ils se sont mariés le 9 septembre 1949 à Steenwijk , elle avait 31 ans.
Enfant(s):
De jeugdherinneringen van Tiny zijn vastgelegd in het boek: 'Zo ging dat vroeger toch.. Uit het leven van tweeâ´ntwintig vrouwen uit Steenwijk en Steenwijkerwold', door H. Kaag-van der Boon, Kampen, IJsselakademie, 1995, ISBN 90-6697-079-0.
De meeste meisjes vonden hun dienstje via betrekking door bemiddelling van kennissen. Daarnaast werd ook gesolliciteerd op betrekkingen die werden angeboden in de Steenwijker Courant. Een flink aantal meisjes vertrok na de schooltijd naar een van de grote steden in het westen van het land. De lonen waren daar namelijk hoger. De meeste meisjes kwamen dan voor het eerst buiten de eigen streek, en dat viel niet altijd mee. Mevr. Kok-Hoogma kwam al na veertien dagen wegens heimwee terug uit Amsterdam:
·ÄúIk ben vervolgens thuis gebleven totdat ik dacht het wel aan te kunnen weg te gaan. Ik reageerde op een advertentie, waarin hulp in de huishouding werd gevraagd in Veendam. Daar ben ik toen aangenomen. Mijn werk bestond vooral uit koken en voor de kinderen zorgen. Na een jaar wilde vader dat ik terugkwam, omdat de kinderen in dat gezin TBC hadden. Ik vond het moeilijk op te zeggen.
Daarna heb ik een opleiding gevolgd voor kraamverpleegster. Deze duurde anderhalf jaar. De cursus was in Zwolle. Tijdens de oorlog moest ik met de opleiding stoppen, omdat het niet mogelijk was te reizen. Na de bevrijding heb ik de opleiding in Amsterdam afgemaakt, terwijl ik in Haarlem in de kost was." (p. 82)
Tiny werkte na Veendam nog in Meppel (1838) en Bilthoven, Obrechtlaan 30, vanaf 17 jan 1939.
Mevrouw Kok-Hoogma werkte in de kraamverpleging en leerde haar man kennen toen ze 28 jaar was: "Ik voelde me erg gelukkig in het werk dat ik deed. Ik ging er zo op in dat ik weinig vrije tijd nam. Het gebeurde wel eens dat ik een aanzoek kreeg, maar steeds door een jongen die niet rooms-katholiek was. Daarom ging ik er niet op in." (p. 86)
Veel vrouwen moesten jaren wachten op de dag waarop ze konden trouwen. Soms trouwden twee meisjes uit een gezin uit financiele overwegingen op dezelfde dag. Mevrouw Kok-Hoogma vertelt over haar trouwdag in 1949: "Ik trouwde gelijk met mijn zuster. We hadden allebei een groene jurk, maar dan wel in een iets andere tint. We hadden het jaar daarvoor een zusje verloren, dus wilden we niet in het wit. Ik had ook een sleepje. Eerst gingen we naar het gemeentehuis en daarna na de kerk. Mijn ouders betaalden de bruiloft in hotel Wieringa." (p. 90)
In de naoorlogse jaren was de woningnood bijzonder groot. Vaak moest men lang wachten op woonruimte. Mevrouw Kok-Hoogma en haar man stelden geen hoge eisen: "We woonden bij twee dames, aan de Gasthuislaan. Ze waren beiden in de tachtig en kregen van ons wat hulp. We hadden daar alleen een achterkamer en een slaapkamer, maar we waren er dolgelukkig mee. Toen ik mijn eerste kind verwachtte, konden we een nieuwe huurwoning krijgen aan de Verlaatseweg, tegenover de Voetelingschool." (p. 68-69)
Aan het eind van de jaren twintig kwamen de eerste radio's in de huishoudens in Steenwijk en Steenwijkerwold. Mevrouw Kok-Hoogma ziet he ttoestel nog zo voor zich: "Pa had als een van de eersten in Steenwijk een radiotoestel. Het stond in de etalage van onze fietsenwinkel. De mensen dromden voor de ruit samen om het apparaat te bekijken. We mochten van onze ouders overal naar luisteren."
Bijna alle vrouwen herinneren zich dat thuis regelmatig werd geluisterd naar de radio. Na de oprichting van een radiodistributiebedrijf door A. Hom in Steenwijk in 1930 werd het voor veel mensen namelijk mogelijk de uitzendingen te ontvangen.
De aanschaf van een eigen toestel was voor de meeste gezinnen te duur. Voor 49 cent in de week kon men worden aangesloten op het distributienet.
(...)De Steenwijker Courant werd in de jaren twintig en dertig veel gelezen. Op deze krant, die aanvankelijk een keer in de week verscheen, was bijna iedereen geabonneerd. Daarnaast lazen velen nog een blad met een levensbeschouwelijke identiteit.
Zo lazen veel rooms-katholieken de Katholieke Illustratie.
Ook in het reunieboekje 75 jaar lagere school Sint-Clemensschool Steenwijk uit december 1997 staan haar jeugdherinneringen. "Met zes jaar ging ik naar de Clemensschool, dus in 1924. Juffrouw Van Ham was een hele lieve juffrouw. Ze had klas 1-2-3. Ze was aardig, ze mopperde eigenlijk nooit.·Äù
Tiny Hoogma kreeg op latere leeftijd ouderdomssuiker en werd slechtziend. Haar laatste adres was bejaardentehuis Nijenstede, Dr. Bogermansstraat 309 k. 237 te Steenwijk. Tiny overleed een jaar minus een dag na het overlijden van haar echtgenoot.
Falentina Johanna (Tinie) Hoogma | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1949 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Les données affichées n'ont aucune source.