"D'n 20sten maeje 1913 wier d'r op d"Oute Klompe in 't 'uus van Kees Verdonk en Lenà Meulpolder een jongsje gebore, en dat noemden ze Maerten (nae m'n grottevoader van vaoders kant). Nae à 'k laeter 'oord 'è was t't toen een verschrikkelijk 'êêten dag, zògezeid víéle de mossen dôôd van 't dek. De baker was Kêêa Ruussen. Dat 'è 'k van 'oren zeggen en ok dà Merie Kousemaeker me voe d'n dôôp nae de kerke in Goes edroge 'eit. Vaoder mocht 'iervoe 't gerijtje van Kootje Schipper gebruke.
Il est marié avec Ida Barbera Waverijn.
Ils se sont mariés le 29 mai 1941 à Kruiningen , il avait 28 ans.
Enfant(s):
Maarten was tot zijn overlijden vriend van onze organisatie. Hij was ingeschreven onder het nr. 0160477-Wi.
Maarten vertrouwde zijn jeugd ervaringen aan het papier toe. Zijn kinderen maakten er een 40 pagina's tellend geschrift van onder de titel: "Mien jonge jaeren op Schreinskinders." Het is geschreven in het plaatselijke Zeeuwse dialect en werd door de kinderen aan zijn vrouw aangeboden ter gelegenheid van haar 80e verjaardag op 29 mei 1994.
Hierna en op andere plaatsen in deze genealogie hebben wij, met toestemming van de samenstellers, kleine gedeelten overgenomen uit genoemd geschrift.
NOSTALGIE.
"Ik dienke nog à is graag t'rug an de jaeren, die achter ôôns ligge en dan in 't biezonder an m'n eigen dóén en laeten mie van aolles wat t'r om'ene speelt; dikkels genoeg drôôm 'k er nog over, je zou kunnen zegge: 't is een soort 'eimee (tegenworig noeme ze dat nostalgie) wir à je mie bezig bin.
êA'k vandaege d'n dag over 't durp lôôpe, kom dat óúwe wee nae boven, dan zíé'k ok die vier verschillende 'uzen, wí à'k eweund 'è. opníéw voe me.Éên is t'r af'ebroke mè 'k kan dat'uus nog zò góéd voe de gêêste 'aele, dà 't net êênder is of dà t't 'r nog staet."
KERKBEZOEK.
" 's Zondags mocht ik mie vaoder mee nae de kerk' in Goes. êA 't 'n bitje weer was liépe me deur Klein Póéltje 'n 'oek over naaien (rechtuut-rechtan) deur de waeje van Pier de Dreu nae 't wegje onder langs de spoorlijn en dan sneeë m' een stik af. In de kerke zat ik nest vaoder, die lienks in't 'oekje zat van de achterste rij banken en onder de preek nog een dutje dee. In 't middeschip zatte de vróúwen. Lienks en rechts voorin, dwas tegenover de preekstoel, de diakens en ouderliengen. Achter in de kerke 'ao je d''ôôge bochten, di zatte zògezeid de notabels, zòals dokter Van den Berge, affokaat Goedbloed, Joos de Bokse en Lucasse. 'K 'è d'r laeter ok nog wè is ezete à t't plekk' over was. Op de galeríéë konne d'r ok nog à wat zitte. De jonges waere d'r t't êêste bie, mè 't was t'r gauw vol. D'n organist was Kees de Meij, die speelden mè saai 'oor, aoltied d'n zelfden deun. Nêê, dan most je Smit of Eversdiek, vorral Smit, 'ore. êA tie "Geloofd zij God" speelden, dan dreunden de kerke zò mè. Arjaen Touw, d'n urgeltrapper, most dan aolles op aolles zette om genoeg lucht te geven.
Nae ze zaeje dronk domenie Van der Veen êêst êên of twi borreltjes voe à t'n de preekstóél opgieng, of 't waer is weet 'k nie."
ZONDAGSCHOOL en AANNAME in de KERK.
"Van m'n vuufde jaer 'è 'k zelf op de Zondagschole egae. Elke zondag kreeg j''n pàpiertje mee, wirrop een vaesje was af'edrukt. Dat most je uut j'n 'ôôd lere en de weke dirrop opzegge; 'k mò zegge dà 'k dí nôôit moeite mie ehad 'è. Tegen d' tied dà 't Kestfêêst most worre, zôô'n weke of zesse van tevoren, moste me elke zondag repeteere om de kestvaesjes góéd te leren zienge. 'k Zie Ko Snôôdiek in m'n gedachten nog mie een stokje de maete slae. Ie was dí góéd in bedreve, wan ie was voedíén nog diregent van een zangverêênige ewist. Wat waere 'um en z'n vróúwe in de were wanneer à 't zòvarre was dà de kedootjes ekocht moste worre en vadder uut'ezocht wiere. Wan ieder kind kreeg was, zòas bievoorbeeld een damspil, een ganzebord of een spriengtouwe en d kwam dan nog een leesboekje bie."
"Toen 'k êênentwintig wier op d' êêste pieksterdag, wier 'k in de kerk' an'enome bie Ds. Van de vegt. Een domenie, die een echt 'eder voe z'n schaepen was en ok de gaeve van 't woord 'ao en d'r zelf ok nae leefden."
VERKERING EN VERLOVING
"In 't jaer 1932 'è 'k verkeerige ekrege mie 't meisje, dà 'k à van m'n twaalfde jaer kenden, toen ze bie d'r nom Ko Snôôdiek logierde op Schreinskinders. 's Weunsdags gieng z' op de naaischole in Goes en nae kantoortied brocht 'k ze wè is nae Krunige. Me fietsten dan dikkels 'andje in 'andje."
Den 29sten maeje van 't jaer 1934, percies op d'r 20ste verjaerdag, bin 'k mie Idà verloofd. 't Was een grôôte dag in m'n leven. Me bin saemen nae de Zanddiek op Krunige efietst en die 'è me bie mekare de riengen an'edae. 'k 'Ao toen nie kunnen dienke, dat 't nog zeven jaer zou dure voe ze m'n vróúwe zou weze. êA 'k 't goed bekieke 'ao 'k dí aolles voe over. Wanneer 'k er op terugzíé, waere d'r vee 'oogtepunten, die me saemen beleefden, 't was nàtuurlijk ok wè is andersom, mè dat leste bi je gauw vergete."
2e WERELDOORLOG.
"In de jaeren '4--'45 'è me êêl wat mee'emikt, wie tróúwens nie. Mè 'oenger 'è me nôôit ehad. 't Was bie ôôns een deurgangs'uus voe onderdukers en verzetsmensen, mie aolle risico's die à d'r an vastzatte; me waere nôôit zonder. Van de leste waere d't mannetjesputters bie, die deur de Duitsers ezocht wiere en mie 'n revolver onder d'r kussen op d'n divan slíèpe. Treurig genoeg waere d'r enkele bie die d'n oorlog nie overleefden en nog voe maeje 1945 op'epakt wiere.
Op 't durp waere d'r verschillende maensen, die een onderduker in 'uus namme, mè ok genoeg schijt'uzen waer à je voe gin geld terecht kon. D' overval op 't distributiekantoor in Sint-Laurens wier voe een grôôt dêêl bie ôôns voorbereid en de buit op zolder verdêêld. 't Bin mè ienkele diengen om te laete zíéë, 'oe me d'r eigenlijk zonder kleerscheuren deur'erold bin, zonder m'n eigen op de bost te salen. Genoeg d'r over."
Wij ronden Maarten zijn jeugdjaren af.
Na de lagere school ging hij naar de Ulo. Het klikte echter niet tussen Maarten en het onderwijzend personeel. Bovendien verkoos hij het verblijf in de vrijenatuur boven zijn schoolboeken op een zolderkamertje.
Hij maakte de school niet af en ging op zijn veertiende jaar als jongste bediende bij "Hendrikse & Co's Bank" te Goes werken.
Maarten volgden nog veel avond onderwijs en bleef het bankwezen in de rest van zijn leven trouw, laatstelijk als bedrijfsaccountant bij de Amro bank in Amsterdam.
Maarten Verdonk | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1941 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ida Barbera Waverijn |