Genealogy Richard Remmé, The Hague, Netherlands » Jkvr Ina Johanna de Blocq van Scheltinga (1932-2014)

Données personnelles Jkvr Ina Johanna de Blocq van Scheltinga 

• Elle est née le 9 juillet 1932 dans Wassenaar, Zuid-Holland, Netherlands.
• Elle est décédée le 24 avril 2014 dans Groningen, Groningen, Netherlands, elle avait 81 ans.
• Un enfant de Martinus de Blocq van Scheltinga et Cecilia Johanna van Limburg-Stirum
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 4 décembre 2022.

Famille de Jkvr Ina Johanna de Blocq van Scheltinga

Elle est mariée avec Quirijn Pieter Antonie de Marees van Swinderen.

Ils se sont mariés

Notes par Jkvr Ina Johanna de Blocq van Scheltinga

https://www.facebook.com/Nederlandseadel/posts/578050422311787:0

Adel in Nederland
May 12, 2014 · Edited ·
·

Overleden
Jonkvrouwe Ina Johanna de Blocq van Scheltinga, geboren Wassenaar 9 juli 1932, overleden Groningen 24 april 2014, douairière jonkheer mr. Quirijn Pieter Antonie de Marees van Swinderen.

In Memoriam
Jonkvrouwe Ina Johanna de Blocq van Scheltinga werd geboren op 9 juli 1932 te Wassenaar. Haar vader, jonkheer Martinus de Blocq van Scheltinga, was een telg uit een geslacht dat teruggaat tot de eerste vermelding van de stamvader in 1491, die in het bezit was van Scheltingha-state te Kimswerd. Haar voorouders vervulden eeuwenlang belanrijke functies in het bestuur van Friesland. Door het huwelijk met een meisje De Blocq in 1617 werd deze naam uiteindelijk in 1902 officieel deel van de familienaam. Haar grootvader werd in 1900 verheven in de Nederlandse adel met het predikaat van jonkheer.

Haar moeder, Cecilia Johanna gravin van Limburg Stirum, stamde uit één van de oudste adellijke geslachten in Nederland, waarvan de stamreeks in Duitsland teruggaat tot in het jaar 1079 en waarschijnlijk zelfs veel eerder. De familie had zich tot een regerende familie kunnen ontwikkelen, ware het niet dat een voorvader in 1226 terechtgesteld werd vanwege zijn aandeel in de doodslag op de aartsbisschop van Keulen en zijn graafschappen Altena en Isenberg vervolgens van de familie werden afgenomen. Door het huwelijk in 1539 met Ermgard van Wisch, uit één van de vier oud-adellijke Gelderse bannerheerlijke families, verkreeg de familie grote bezittingen in Nederland en vestigde zich hier. In de 17e eeuw raakte de familie door een huwelijk met een nichtje van Amalia van Solms zelfs nauw verwant aan de stadhouderlijke familie. In 1814 werd haar betovergrootvader opgenomen in de Nederlandse adel met de titel van graaf.

Zij groeide op in Wassenaar met twee oudere zusjes. Haar vader was werkzaam in ´s-Gravenhage als lid van de firma Gleichman, van Heemstra & Co., commissionairs in effecten. In 1942 erfde hij het Huis Oranjewoud met ruim 600 ha. grondbezit, veertien boerderijen, huizen, bossen en water van zijn oud-tante Maria gravin van Limburg Stirum née de Blocq van Scheltinga. Huis Oranjewoud was door hun gemeenschappelijke voorvader Hans Willem de Blocq van Scheltinga (1802-1864) in 1823 aangekocht en deze liet hier een nieuw landhuis bouwen.

Het gezin vestigde zich hier met een uitgebreide stoet personeel: twee huisknechten, twee kamermeisjes, twee keukenmeiden, twee wasvrouwen, enkele werksters, een kindermeisje en een chauffeur. Daarnaast werkte er in de tuin een tuinman met twee knechten. Het waren de jaren waarin er op grote voet werd geleefd met grote ontvangsten en vele gasten en zo kwam Z.K.H. prins Bernhard er in 1947 thee drinken tijdens een rondreis door Friesland. Een ander hoogtepunt was in 1950 het huwelijk van haar zusje met baron Van Boetzelaer, die vanuit Huis Oranjewoud trouwde. Helaas werd haar moeder in de jaren daarna ernstig ziek en overleed drie jaar later. Haar vader hertrouwde in 1954 Nicoline Anna Philipse, uit een familie die in het blauwe boekje van het Nederland's Patriciaat staat.

Door de toegenomen belastingen op vermogen, grond en personeel zag haar vader zich genoodzaakt om Huis Oranjewoud met het omringende park in 1954 te verkopen en met zijn tweede echtgenote ging hij op het kleinere nabijgelegen Huis Prinsenhof wonen, maar uiteindelijk zag hij zich gedwongen in 1959 het totale bezit te verkopen voor ruim 1 miljoen gulden (nu ruim 3 miljoen euro) en vestigde hij zich daarna in Zwitserland. In datzelfde jaar huwde haar oudste zusje met een Lüps van kasteel Biljoen en dit kasteel was het middelpunt van luisterrijke feesten ter gelegenheid van dit huwelijk, met als hoogtepunt het bal in de mooiste balzaal van Nederland met stucwerk naar prenten van Piranesi. Bij dit huwelijk trad zij als getuige voor haar zusje op.

Zijzelf was inmiddels in 's-Gravenhage gaan wonen en trad hier in 1961 in het huwelijk met jonkheer mr. Quirijn Pieter Antonie de Marees van Swinderen. Hij stamde uit een geslacht dat teruggaat tot in de 16e eeuw in Zutphen. In de 17e eeuw vestigde een voorvader zich in Groningen en hij en zijn nakomelingen kwamen hier tot aanzien in het bestuur. Het huwelijk in 1755 met een meisje De Marees, erfdochter van de borg Allersma, zorgde er voor dat deze naam onderdeel werd van de familienaam. In 1817 werd een voorvader verheven in de Nederlandse adel met het predikaat van jonkheer. Zijn moeder kwam uit de familie Wassenaar. Deze familie leek graag de suggestie te wekken uit het oud-adellijke geslacht Van Wassenaer uit Holland te stammen. Al in de 16e eeuw vertoonde hun familiewapen de drie maansikkeltjes, die we als wassende manen terugzien in het familiewapen van de baronnen Van Wassenaer, maar deze afstamming was niet correct. De Wassenaars waren door veefokkerij en internationale handel hierin schatrijk geworden en door gunstige huwelijken waren zij bovendien grootgrondbezitters geworden.

Haar echtgenoot zat in de diplomatieke dienst en ten tijde van hun huwelijk in 1961 was hij 2e ambassade-secretaris en hoofd van de consulaire afdeling in Montevideo. Daarna bracht zijn diplomatieke loopbaan het echtpaar naar Beiroet, Ottawa (waar hij 1e ambassade-secretaris en waarnemend consul was), Helsinki, Hong Kong, La Paz (als ambassaderaad en tijdelijk zaakgelastigde), Ottawa en Monravia tot hij uiteindelijk consul-generaal in Vancouver werd.

Na de beëindiging van hun diplomatieke loopbaan keerden zij terug naar Nederland en vestigden zich in Haren, nabij Groningen. Hier toonden zij een grote mate van betrokkenheid bij het Groninger Museum. In dit museum hadden in 1899 al schilderijen en waardevolle voorwerpen van familieleden afkomstig van de borg Allersma een plek gevonden en zo schonken twee broers van haar echtgenoot in recente jaren ook meubelen en zilver aan dit museum. Naast deze culturele betrokkenheid, was er ook de inzet voor de medemens en zo was haar echtgenoot ridder in de Johanniter Orde.

In 2011 overleed haar echtgenoot: "Heden is rustig heengegaan, na een moedig gedragen strijd, mijn innig geliefde echtgenoot Quirijn Pieter Antonie jonkheer Mr de Marees van Swinderen, Officier in de Orde van Oranje Nassau, Drager van het Verzetsherdenkingskruis, Grootkruis in de Orde van Afrika van Liberia, Ridder Eerste Klas in de Orde van de Witte Roos van Finland."

Op 24 april 2014 kwam zijzelf te overlijden: "Heden is rustig heengegaan Jonkvrouw Ina Johanna de Marees van Swinderen –  de Blocq van Scheltinga." De bijzetting vond plaats in besloten kring op de Zuiderbegraafplaats in Groningen en hier werd zij herenigd met haar echtgenoot in de familiegrafkelder De Marees van Swinderen.

Op de foto rechtsboven het familiewapen De Blocq van Scheltinga met links daarnaast het familiewapen De Marees van Swinderen en linksboven de familiegrafkelder De Marees van Swinderen. Rechtsonder Huis Oranjewoud en linksonder haar ouders jonkheer Martinus de Blocq van Scheltinga en Cecilia Johanna gravin van Limburg Stirum.

Bron foto familiegrafkelder De Marees van Swinderen op de Zuiderbegraafplaats in Groningen: www.graftombe.nl .

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Jkvr Ina Johanna de Blocq van Scheltinga?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Jkvr Ina Johanna de Blocq van Scheltinga

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants