Il est marié avec Jennigje Kosters.
Ils se sont mariés.
Enfant(s):
Toen, op 4 december .... : de oude Soer gestorven.
Het Noord-Oosten van 8 december 1961 schreef:
"In de ouderdom van 86 jaar is overleden de heer Ernst Hamelman Soer, een opmerkelijke figuur van oud-Hardenberg. De heer Soer heeft vele jaren het barbiersvak beoefend, terwijl hij tevens koster was van de Nederlands Hervormde Kerk. Hij was bovendien vele jaren verslaggever. Meerdere jaren hebben we naast hem gezeten op de perstribune van Hardenbergs raadszaal, waarbij we hem leerden kennen als een eenvoudig, goedmoedig en hartelijk meelevend mens.
In die jaren kon niet bepaald gezegd worden dat het er gemoedelijk toeging in de raadszaal van Stad-Hardenberg. Er kwamen dan soms scherpe tegenstellingen naar voren tussen het college van burgemeester en wethouders (burgemeester Bramer en de wethouders Wamelink en De Bruin) en enkele raadsleden. Pittige sprekers uit die tijd waren de heren Peltjes en het kamerlid Weitkamp en bij de felle debatten gebeurde het nogal eens dat de toen reeds bejaarde heer Soer een beroep op onze collegiale medewerking deed. We denken altijd nog met heel veel voldoening terug aan de keren dat we deze echte oud-Stad-Hardenberger van dienst konden zijn. Hij waardeerde het, maar verdiende door zijn sympathiek optreden ook aller medewerking."
De reporter schreef 'Ernst Hamelman Soer', maar eigenlijk was zijn naam 'Ernst Herman Soer'. De opa van Ernst was wel 'Ernst Hamelman Soer' die deze namen droeg vanaf zijn geboorte in 1821, toen hij bij de naamgeving de achternamen van zowel zijn vader (Soer) als zijn moeder (Hamelman) kreeg.
Op de foto zien we Ernst Herman Soer en zijn vrouw Jennigje Kosters bij hun voordeur. Het gezin Soer was in 1940 van 't Zand aan de Vecht (nabij de Oude Bosch) naar de Prinses Julianastraat verhuisd. Ernst werkte toen bij het gemeentelijk elektriciteitsbedrijf en daarvoor haalde hij het geld op bij de aangesloten klanten. In zijn vrije tijd verdiende hij er een paar centen bij als barbier. Verder was hij jarenlang koster van de Stephanuskerk. Ernst overleed in 1961 en zijn vrouw in 1969.
In 1948 was Ernst Herman Soer onderscheiden met de bronzen eremedaille, verbonden aan de orde van Oranje-Nassau. Dit gebeurde o.a. ter gelegenheid van zijn 50-jarig kosterschap. Het Salland's Volksblad schreef toen:
"Wie in Hardenberg en omgeving kent Soer niet? Kort geleden werd hij gehuldigd, toen hij 50 jaar Zondagsschoolleider was. Maandagavond waren de medelevende leden der hervormde gemeente opnieuw samengekomen om Soer te huldigen die die dag 50 jaar het kostersambt had bekleed. In een hartelijke toespraak memoreerde de voorzitter van het college van kerkvoogden en notabelen, de heer H.J. Grooters, dat Soer reeds eerder, wegens ziekte van de toenmalige functionaris Wolbink, het kostersambt had waargenomen. Niet velen wordt het vergund een dergelijk jubileum te vieren. Minstens 5000 keren hebt gij de deuren der kerk geopend, minstens 3000 keer de klokketoren beklommen."
Jan Dijkhuis verhaalde eens: 'Bij Ernst van Soer liet mijn opa zich voor twee en een halve cent scheren. Soer had zulke lange nagels, dat hij de baard bij het inzepen er al bijna afkrabde. Een ander beroep van Soer was doodgraver. Als je hem vroeg: 'Soer, wie wördt d'r begraven, dan zei hij: 'Din d'r dood is'. En als je 'm dan vroeg 'Wie is d'r dood?', dan zei hij: 'Muj kieken'.
Les données affichées n'ont aucune source.