Hij had een relatie met Helena van Beusichem.
Kind(eren):
controle 8-2-2013
Arnold van Aspremont, ARNOLDIJS ASPERMONTIUS, ridder, onderneemt met Godfried van Bouillon, die gezegd wordt zijn neef geweest te zijn, in 1096 een kruistocht naar het Heilige Land, verwerft, als held teruggekeerd, door de gunst des Bisschops van Utrecht, omstreeks 1106 de hand van Helena of Bertha, dochter van Robert van Bo(e)sichem, heer van Beusichem (bij Kulenburg), en bekomt LYNDEN (Lienden) als huwlijksgift 1) er bij. Hij ovl 1150 hoog-bejaard, zij ovl 1140/45
Van Aspremont
Verdun-sur-Meuse, Meuse, France
Persoonlijke gegevens Arnold van Lijnden
Hij is geboren rond 1080 in Lienden.
Hij is overleden rond 1150 in Marienweerd, Beesd, Lotharingen en Het Duitse Rijk, hij was toen 70 jaar oud.
Deze Arend van Lynden, in het jaar 1150 zeer oud gestorven, en in de abdy van Marieweerdt begraven zynde, heeft by zyn huisvrouwe Helena van Boesichem, voor hem in het jaar 1141 overleden, en mede aldaar begraven.
Gezin van Arnold van Lynden
Hij is getrouwd met Helena (Bertha) van Beusichem 1106.
Kind(eren):
Willem I Van Lynden ????-1186
Adelheit van Lynden ????-1154
Bertha van Lynden ????-1152
Yda van Lynden
Notities bij Arnold van Lynden
LYNDEN, een der oudste adelyke geslachten , dat vele eeuwen lang zeer voortreffelyk in Nederlandt en de aangrenzende landschappen gebloeit heeft. Het is oorspronkelyk uit Lotharingen, en stamt af van de oude graven van Aspremont, welker geslacht, volgens het schryven van Willem Vien, een der Egmondsche monniken, zyne afkomst rekent uit de markgraven d'Efie, in Italie, en wel bepaaldelyk uit Sigisfried, een zoon van Aleonardus (anderen noemen hem Aldoardus) d'Eße, welke Sigisfried in 't jaar 720 by zyn oom Kamfred d'Efie, markgraaf van Moravie en konnestabel van Vrankryk, uit Italie aangekomen zynde, ten dele door zyne eige hoedanigheden, ten dele door het vermögen van zynen oom, in zo grote achting geraakt is, dat Karel Martel, te dier lydt Major domus, of hofmeester,van den Franschen koning, willende zyne dapperheit en getrouwe diensten, die hy in verfebeide oorlogen bewezen hadt, vergelden, hem met het graafschap Aspremont begiftigt heeft. Anderen willen, dat het geslacht dergraven van Aspremont zyn oorspronk zou hebben uit een jonger zoon van het huis van Savoje; 't welk zy trachten te bewyzen uit de gelykheit der beider wapenen, zynde een veldt van keel, beladen met een zilver kruis , waar tegen veel zou kunnen ingebragt worden. Doch wat bier ook van zy, die is zeker, dat het geslacht der graven van Aspremont zeer ood en doorluchtig is.
LYNDEN (Arnold van), stamvader van het geslacht der van Lyndens, afkomstig van de oude graven van Aspremont, welker geslacht, volgens Willem Veen, een Egmonder monnik, gesproten is uit Sigisfried, zoon van Aleonardus of Aldoardus, markgraaf d'Este. Hij was een jongere zoon der graven van Aspremont, en volgde zijn neef Godfried van Bouillon in 1096 naar het H. Land. Onder Boudewijn de eerste, koning van Jeruzalem, had hij het bevel over het leger der Christenen tegen den kalif van Egypte. Volgens Wilcko Jaresma, een Friese kroniekschijver, is hij, op zijn terugreis, op 15 December 1106, met vele Friesche edelen, te Staveren aangeland, van waar hij zich naar Utrecht begaf, waar hij in groot aanzien kwam bij bisschop Burckhard en Helena, dochter van Robert, heer van Beusichem, trouwde, welke hem, volgens sommigen, de heerlijkheid van Lijnden of Lienden ten huwelijk bracht, naar welke heerlijkheid hij zich zou genoemd hebben. Hij verwekte bij zijne huisvrouw Helena van Beusichem, 4 kinderen. Zij stierf in 1141; hij stierf zeer oud in 1150, beiden werden in de abdij van Marienweerd begraven.
Het oudste zegel der familie Van Lijnden. In het
vorige nommer van De Navorscher, schreef de heer baron A. de
Linden o. a. over het oudste zegel der familie Van Lijnden,
hangende aan eene oorkonde in het Utrechtsche rijks-archiefdepot
van 1299. Op grond van twee hem door mij verstrekte reproductiÎn
in photographie en afgietsel komt ZHWGeb. tot de conclusie,
dat Ñ es in unwiderleglicher Weise feststeht, dass das Siegelwappen
des Gosuin von Linden nicht, wie Baron Van Spaen behauptet,
ein schwebendes Kreuz darstellt, sondern Bass es ein getatztes and
schwebendes Kreuz repro sentirt."
Ik acht mij gedrongen deze conclusie op grond van eene herhaalde
nauwkeurige bezichtiging van het origineele zegel zelf ten
stelligste tegen te spreken. Het is te betreuren, dat ZHWGeb.
door het raadplegen van den door hem als Ñmangelhaft angefertigtª
beschrevenen , Gypsabdruck" een verkeerden indruk verkregen heeft.
Maar het zegel zelf, dat volstrekt niet Ñstark Schaden gelitten"
heeft, laat geen twijfel over, dat inderdaad de horizontale armen
van het kruis ,, sich in den Schildrand verlaufen" en dus noch
Ñgetatzt" noch ,, schwebend" zijn. Al erken ik gaarne, dat dit
Ñweder natlirlich noch correct" is, het feit is daar.
Het scheen mij gewenscht, dit te constateeren, daar ZHWGeb. zelf
de quaestie als Ñvon nicht zu unterschatzender Wichtigkeit" aanduidt.
Utrecht, S. MULLER FZ.,
21 Oct. 1896. rijks-archivaris in -Utrecht.
Arnold III. van Aspremont van Lynden | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Helena van Beusichem |